16 sep

Geplaatst op 18:55h in Blog

Er is een hoop ellende in deze wereld, vooral als het om die ene rotziekte draait waar elke familie wel een keer mee te maken krijgt. De vader van Jan Timmermans vroeg mijn medewerking voor een speciale actie, zie hieronder.

Alpe d’HuZes 2023
Opgeven is geen optie

Laat ik mij eerst even voorstellen: ik ben Symen Timmermans, 69 jaar oud en de S van de combinatie J en S Timmermans. Op donderdag 1 juni 2023 – tegen die tijd heb ik de 70 dus al aangetikt… – ga ik in Frankrijk de befaamde Alpe d’Huez beklimmen. Ik doe dat uiteraard niet zó maar. Ik doe ‘t in het kader van Alpe d’HuZes 2023. En Peter Theunis en Jan Timmermans willen mij gaan sponseren.

Deze uitdaging ga ik aan, samen met mijn broer, twee zussen, plus een paar neven en nichten. Wij proberen op deze wijze geld in te zamelen voor KWF Kankerbestrijding. De 2022-editie van Alpe d’HuZes bracht het maximale aantal van 5000 deelnemers op de been, die het indrukwekkende bedrag van 16.255.499 euro bijeen wisten te brengen.

Momenteel krijgt 1 op de 3 mensen te maken met kanker. Ook wij, ons gezin, onze familie. In het tijdsbestek van slechts een paar jaar overleden mijn schoonzoon, moeder, jongste neef en jongste broer aan de gevolgen van kanker.

Om het wetenschappelijk onderzoek financieel te ondersteunen ga ik volgend jaar meedoen aan de Alpe d’HuZes-challenge. Jan heeft besloten enkele late duivenjongen van zijn beste vliegers te verkopen en de opbrengst daarvan volledig aan KWF Kankerbestrijding te schenken.

De prijs is vastgesteld op € 450.00 per jonge duif.

Draagt u óók het KWF Kankerfonds een warm hart toe, en wilt u wel eens zien of ik deze uitdaging tot een goed einde kan brengen? Koop dan één of meerdere late jongen en meld dat via de contactgegevens op de site van Peter Theunis: https://embrecht-theunis.testpaal.nl

Ik dank u alvast hartelijk voor uw steun.
En wens u uiteraard ook veel succes met uw aanschaf!

15 sep

Geplaatst op 18:19h in Blog

Wij vliegen dit weekend nog Pont-Sainte-Maxence op 289 km.

Aangezien deze vlucht nergens voor telt, houd ik mijn tien beste jonge duiven thuis. De rest gaat wel mee. Normaal ben ik niet zo, maar er wordt wisselvallig weer voorspeld en ik ben al te vaak op de laatste vlucht meerdere goede duiven kwijtgeraakt. En duiven heb ik genoeg, maar goede te weinig.

Rui

Vanaf volgende week staat alles in het teken van de ruiperiode. De duiven krijgen een tiendaagse paratyfuskuur gevolgd door een enting met een dood vaccin. Verzorgen doe ik tijdens de rui- en winterperiode eenmaal daags en af en toe mogen ze een dag los. In het drinkwater zit tot januari op de ene dag Sedochol en de andere dag Naturaline.

Duiven ruien vanzelf, maar er zit een groot verschil in hoe. Duiven die aan de gerst worden gezet ontwikkelen geen mooi en zacht verenkleed. Ja, ze ruien weliswaar als gekken, maar ik denk eerder dat dit komt door een tekort aan bouwstoffen.

Hier krijgen ze zoals altijd goed te eten en dat betekent elke dag 80% Championsmix en 20% NPO-mix met daaroverheen Origanum Red en Champions Mineralenmix. Tweemaal per week gaat daar nog Prestavit overheen voor de broodnodige eiwitten in de ruitijd. Overigens kan je ook 50% Prestavit en 50% Octavit doen, in beide zitten namelijk eiwitten en vitaminen. Op deze manier maak ik zelf mijn pot Octavit van het vliegseizoen op.

Zo doe ik het dus al jaren en de duiven pluimen altijd perfect in en voelen zijdezacht aan. In mijn opinie kan je beter minder duiven houden en die goed begeleiden dan andersom. Gokken op de massa is onverstandig. De duiven hebben meer ruimte in het hok en dat is beter voor duif en melker. Daarbij zijn het toch vaak alleen de betere duiven die voor kopprijzen vliegen, de rest is bladvulling.

Selecteren

Enkel op bouw selecteren is ook onverstandig. Niet elke superduif is mooi gebouwd en/of perfect gesloten. Dus duivenkeurders, het zal wel, maar laat die eerst eens op eigen hok de goede van de mindere duiven leren onderscheiden en dat vervolgens matchen aan de resultaten op hun eigen hok.

Bij mij is de reismand hoofdselecteur. Een enkeling mag nog blijven als ik er voldoende vertrouwen in heb. Een minder gebouwde duif die een beetje openstaat en vroeg op de klep zit zie ik te allen tijde liever dan een perfect gebouwde, gesloten duif die altijd na de kopduiven arriveert.

Daarbij merk ik op eigen hok dat de duiven nu wat ranker en kleiner zijn. Toen ik minder aandacht besteedde aan de dagfond waren ze wat forser. Met andere woorden, de forsere exemplaren zijn hier na jaren van selecteren op prestaties afgevallen.

13 sep

Geplaatst op 17:16h in Blog

Orléans – vroeger de vlucht der vluchten – ligt mijn soort duiven wel. Zelf won ik de 2e en 6e NPO. Mijn buurman speelde met een duif van mij (dochter Donkere Super Rossi) de 5e NPO. John Rockx won met een 50% duif van mij de 4e NPO en Rene Roks met een 50% duif van mij de 8e NPO. Kortom, 5x top 10 in Brabant 2000 met Embregts-Theunis bloed.

Van Doorn-Van Wanrooij won de 9e NPO van Orléans in Oost-Brabant, daar zit bloed in van Olympic Millennium en Bingo. Jan Timmermans won in Friesland de 5e NPO met een kleinzoon van het Millennium koppel gekoppeld aan een kleindochter van Super Rossi die zelf 1e Asduif Friese Fondclub werd.

Mijn eerste duif komt uit New Witbuik (afgelopen jaar 1e Asduif Friese Fondclub en 3e nationaal Asduif in de Fondspiegel). New Witbuik komt zelf uit superkweker Young Witbuik gekoppeld aan een dochter van het Millennium koppel. De moeder van mijn eerste duif is een dochter van Super Rossi.

Mijn tweede duif won eerder de 4e NPO Melun en komt uit Blue King (3e NPO Orléans) gekoppeld aan een zus van Super Daisy (uit Super Rossi, dus).

Een kleinkind van Super Rossi won afgelopen weekend voor Comb. Roegiest & Visser de 1e van Pontoise in Afdeling Zeeland’96.

Rene Roks heeft trouwens een uitstekende kleindochter van die Donkere Super Rossi. Zij won dit jaar bij de jonge duiven de 1e NPO Melun 10.233 d., de 2e provinciaal Morlincourt 13.113 d. en de 8e NPO Orléans 4.532 d.

Resumé

Over de oude duiven ben ik wel tevreden dit jaar, daarmee werden veel teletekstplaatsen behaald op zowel de mid- als dagfond. Het is jammer dat ze de natour niet hebben kunnen spelen omdat de tijdklok midden in het seizoen stuk ging. De oude duiven hebben daardoor 6 weken lang 24 uur per dag licht gehad.

De jonge duiven kreeg ik niet in top forme dit jaar. Misschien te vroeg gestart met opleren en/of teveel moeilijke vluchtjes gehad in het voortraject waardoor er teveel verspeeld werden? Zoals gewoonlijk lijken alleen de minder mooie duiven thuis te geraken met een moeilijke vlucht.

In dit voor mijn doen slechte jonge duivenjaar won ik alsnog op één vlucht na van alle afdelingsvluchten top 10 en sta ik voorlopig als 2e Beste Liefhebber geklasseerd in de nieuwe opzet. In de voorgaande jaren werd ik 11e-10e-4e-3e-3e Beste Liefhebber. En dat terwijl we sinds dit jaar geen echt samenspel meer hebben en de punten noodgedwongen uit een sterker spel moeten komen.

Fraude

In Afdeling 11 is kennelijk een fraudeur tegen de lamp gelopen. De beste man won afgelopen jaren met grote voorsprong meerdere afdelingsvluchten. Vorig jaar kaapte hij zo de 1e NPO met een 1500mpm vlucht weg voor Jan. Op zo’n vlucht 15 minuten los vooruit spelen roept vraagtekens op. En uiteraard voelt dit nu zuur voor Jan. Afgelopen weekend werd dit kunstje herhaald en ditmaal was Henk Douna hiervan slachtoffer.

Dat er nog fraudeurs rondlopen, begrijp ik niet goed. Ik win ook graag, maar enkel op een eerlijke manier. Het is duidelijk dat het NPO meer toezicht moet gaan houden op kleinere verenigingen. Ik schreef al eens over duiven die met de hand ingevoerd worden.

Deze duif zat schijnbaar niet eens in de mand en dat zegt veel over de vereniging waar hij ingekorfd is. Hoe erg het ook is, fuseren is de oplossing alsook mandenlijsten bij elke NPO-vlucht. In Oost-Brabant heeft men een scanner waarmee men langs de mand gaat en kan zien of alle duiven erin zitten. Zo hoort het ook.

12 sep

Geplaatst op 10:48h in Blog

Ik had vorige week een discussie met iemand over one loft races. Volgens hem wordt dat de toekomst. Ik zie dat anders, want de meeste one loft races – vooral in Zuid-Afrika – zijn enkel weggelegd voor vermogende mensen. Onze duivensport bestaat echter voor 99% uit middenklasse. Zelf zie ik dit dus niet snel gebeuren. Het is ook vaak David tegen Goliath.

Ik zou me met pijn en moeite één duif kunnen veroorloven, terwijl anderen middels allerlei commerciële constructies er wel 100 aanleveren. De ongelijkheid in Nederland is qua spelmogelijkheid en inkorvende megahokken al erg genoeg.

Overigens kom ik al meer dan 35 jaar in België op verschillende hokken over de vloer. Vroeger deed men wat lacherig over de Hollanders. “Jullie korven alles wat pluimen heeft en vliegen om punten met een massa duiven in de korf.”

Het lijkt inmiddels een omgekeerde wereld met meer massahokken daar dan hier. Let wel, aan de uitslagen is dat niet altijd te zien. Echter, eenmaal op het erf staat alles vol met hokken en speelt men meerdere wedstrijden per weekend.

Zelf laat ik nooit meer dan 120 duiven overwinteren. Kweekduiven, vliegduiven en voedsters inbegrepen. Dit zijn er meer dan genoeg om te behappen. In mijn werkzame jaren in het eigen bedrijf waren dat er overigens zelden meer dan 60.

09 sep

Geplaatst op 15:48h in Blog

Er zijn 59 duiven onderweg naar de laatste jonge duivenvlucht Orléans. Ik ben benieuwd wat ze ervan gaan maken. Aan mijn inzet heeft het niet gelegen, het is nu aan hun zelf. Volgende week nog een natourvlucht van 290 km en dan zit het seizoen er weer op.

Het komende jaar verandert er veel. Veel liefhebbers hebben de helft minder ringen besteld wegens de gestegen kosten van zo goed als alles. Verschillende mensen stoppen er zelfs helemaal mee. Het tij keren gaat niet lukken, vrees ik. Zelf heb ik trouwens ook een stuk minder ringen besteld.

Dit jaar hebben we al bij al nog een aantrekkelijk jonge duivenprogramma gehad, maar op veel plaatsen is de zin om nog met jonge duiven te spelen volledig ontnomen door verkeerde beslissingen en een onjuiste vluchtopbouw.

Veel liefhebbers spelen graag met jonge duiven, getuige de grote deelnames. Er moet alleen een programma komen dat meer instapmogelijkheden biedt en langer duurt. Concreet: halverwege juni beginnen en langzaam opbouwen met kortere vluchten en vanaf augustus minstens 3x 300+ km. Afsluitend eind augustus een monument als Orléans en men zal zien dat de animo snel terugkeert.

Zo ben ik een voorstander om Nederland in twee delen te splitsen en alle zware midfond-, dagfond-, overnacht- en NPO-vluchten met jonge duiven nationaal te vervliegen. Het vervoer kunnen we collectief regelen. Gevolg: minder losplaatsen, betere spreiding, geen kruislossingen en slimmere duiven (en dus minder verliezen). En stel een lossing comité op uit alle afdelingen, zodat er geen belangen ontstaan.

Daarbij komt dat de zin en beleving terug zal keren in de duivensport. Zoek sponsoren, richt een comité op, houd bonnenverkopingen… Het zou mooi zijn als men bijvoorbeeld per lossing een fiets kan winnen met slechts een kleine inleg, en dat de sponsoren de rest regelen.

Zo zou ook het NPO-bestuur opgedeeld moeten worden in een deel voor de organisatie en een deel dat zich bezighoudt met het aantrekkelijk maken van het vliegprogramma. Persoonlijk vind ik dat de verantwoordelijken voor het vliegprogramma bij de top van de Nederlandse duivensport moeten behoren, zoals elk bedrijf door mensen met de meeste kennis en ervaring geleid wordt.