Bij de oude duiven was Dragon Girl weer in haar element, ze won voor de vierde keer teletekst en voor de derde keer de 1e in het Rayon. Als jonge duif werd ze al 2e Gouden Crack FZN. Haar ouders Fast Rocket en Dragon Star wonnen ook teletekst, dus bij haar geldt zeker dat goede uit goede komen. Mijn 2e komt uit Mister Gold x Super Daisy en dat was tevens mijn 3e van Issoudun.

Met de jonge duiven had ik een goede start en won ik de 1e t/m 17e in het samenspel. Van de 140 mee behaalden 92 prijs, 1:4 erin. Op 13 minuten waren er 100 thuis. Op dit moment nog één of twee weg, dus ik mag niet klagen.

Een kind van het Millennium koppel – een volle broer van Olympic Millennium en Avatar dus – won de 1e. Opvallend was dat er bij mijn eerste tien duiven vier kinderen van het Millennium koppel zaten. Wat een 1e prijswinnaars dat koppel al gegeven heeft is ongekend.

Mijn 2e kwam uit de nieuwe topkweker Lichte Super Rossi. Die stond gekoppeld aan de samenkweek duivin van Olympic Millennium x Murphy’s Law van Willem de Bruijn. Mijn 3e komt uit Urano van Willem (zoon van Uranus) gekoppeld aan een dochter van Super Rossi.

Willem de Bruijn ging overigens met de pletwals over de concurrentie bij de jonge duiven. Buurman Bas deed dat bij de oude. Beide hadden ze veel duiven mee, maar doe dit ze maar eens na.

Rond het middaguur heb ik de jonge duiven enkel NPO-mix gevoerd. Deze mengeling is licht verteerbaar en de energie die in de vetten zit, kunnen ze goed gebruiken. De duiven barstensvol voeren doe ik niet als er de andere dag op tijd gelost wordt.

Het lijkt er dus op dat ze morgen op tijd kunnen lossen met redelijk windstil weer, wat betekent gelijke kansen voor iedereen. Er zitten 140 jonge duiven klaar om de strijd aan te gaan. Dit jaar zijn er niet veel verloren en dat hoor ik van meerdere liefhebbers.

De eerste keer grote mand is vaak spannend, maar met niet teveel wind erachter hoeven ze niet ver om te vliegen. Motivatie bij de jonge duiven doe ik niet. Veel te vroeg en nergens voor nodig. Ze krijgen hier geen mogelijkheid om te nestelen, er is ook nog niet één ei gelegd.

De plannen zijn voor later in het seizoen, maar dan moet de basisgezondheid nu al goed zijn en ze moeten hun neus al vroeg aan het venster steken.

Zoals altijd is het de eerste vluchten een kwestie van binnenkomen en met een forse ploeg komen ze zelden alleen. Een groot deel is aan elkaar verwant, dus valt er één, dan volgt de rest vaak ook. Dat heeft voor- en nadelen. Je kan een mooie serie draaien, maar ze kunnen elkaar ook met gemak buiten houden.

Het weer wil niet wijken voor de zomer. Ook aankomend weekend lijkt het bewolkt te worden met wederom een W/ZW wind. De westelijke hokken komen er niet aan te pas dit jaar, we zien dat ook op de nationale vluchten in België.

De jonge duiven gaan mee om niet te ver achterop te raken in dit toch al korte seizoen. Een verlies van 25% is immers ingecalculeerd. De eerste vluchten zijn altijd moeilijk, hoe vaak je ze ook hebt weggebracht. Tevens worden er massa’s oude duiven ingemand bij de jongen. Daar liep het vorig jaar op mis. Het zou beter zijn om de manden met oude duiven te labelen en die eerder of later te lossen.

Mijn 2e getekende van Issoudun is terecht. Wandelaars hebben hem met een gebroken vleugel nabij Vierzon uit een rivier gevist. Dit bewijst maar weer eens dat er onderweg veel duiven sneuvelen.

Afgelopen weekend ging hier een goede vliegduivin dood. Ze moest leggen en kon niet van haar ei af. Mijn vaste dierenarts gebeld, maar die nam niet op. Vervolgens het ei bij een naburige liefhebber eraf laten halen. Dit lukte snel, maar helaas lag ze de andere dag dood. Toch een duif die 4x top 10 provinciaal vloog waaronder de 1e.

Dat de duivensport niet altijd over rozen gaat moge duidelijk zijn. Hoe het na de eerste jonge duivenvlucht zal zijn moeten we ook maar afwachten. Afgelopen week waren er hier en daar nogal wat verliezen van amper 60 km. Sommige hadden ze zo thuis, anderen missen nog 25%.

Maar goed, het jonge duivenseizoen is begonnen en gaat snel opwaarts dus ze moeten op de rit, anders worden de sprongen te groot. Voor het weer hoef je het niet te laten, dat blijft nog wel even zo volgens de voorspellingen (die trouwens alle dagen anders lijken te zijn).

Op Montluçon gaan 20 duiven mee. De topconditie is er nog niet. Het lijkt iets te beteren, maar schijn kan altijd bedriegen. Ik heb in mijn leven te vaak ingemand met goede hoop wat op een teleurstelling uitdraaide, maar ook net zo vaak andersom.

Eén ding is wel zeker: duiven die dit jaar niet draaien krijgen rust. Forceren doe ik niet, dat leidt vaak tot niets of verloren duiven.

Het wisselvallige weer houdt maar aan. Hoe korter bij het weekend, hoe meer het erop lijkt dat we weer met wisselvallige omstandigheden te maken gaan krijgen. Ik beslis donderdag of ik de jonge duiven inkorf. Bij de oude duiven een stuk of 10-20, maar ook dat kijk ik nog even aan.

Het lijkt er gezien de informatie op de website van Brabant 2000 op dat de eerste wedvlucht uit Quiévrain (143 km) wordt ingekort. Had ik eerder niet al aangegeven dat elke vlucht op het programma gewisseld gaat worden? Maar goed, ze doen maar. Ik maak me er niet meer druk om.

Bij Peter Colijn won afgelopen week een kleinzoon van Mister Gold teletekst. Mister Gold zelf won ook teletekst en is een zoon van Young Witbuik . Diezelfde lijnen blijven telkens terugkomen. Super Rossi bijvoorbeeld is een kleinzoon van Young Witbuik. Cees Gijzen uit Sint Willebrord maakte met die duiven in de jaren ‘90 de dienst uit in afdeling Zuid.

Gisteren dacht ik een mooie duivendag te krijgen, maar helaas waren er weer verschillende regenbuien. Op eigen hok komt het niet echt uit de verf met dat wisselvallige weer.

De jonge duiven had ik gisterochtend om 7u gelost op zo´n 60 km. Ze trokken niet goed weg, dus dan weet je het verloop. De gehele dag heb ik ze opgewacht, maar uiteindelijk is op een zestal na alles thuis. Zaterdag begint ook voor hun de eerste opdracht. Nog geen officiële wedvlucht, maar er wordt wel geklokt in de vereniging, dus doe ik mee.

De familie Eijerkamp draait wederom een superseizoen. Als ik Evert Jan was, kocht ik een huis in België en transfereerde ik Oliver daar naartoe om de strijd aan te gaan. Jan Hooymans heeft inmiddels zijn 1e nationaal te pakken daar. Slimme Jan steekt iedereen de loef af en laat zien dat Hollandse duiven niets voor de Belgische onderdoen.

Combinatie Maegh-AS laat dat al jaren zien op de halve fond. Jan Hooymans heeft er wel zodanig over nagedacht om zowel vanuit het westen als het oosten de strijd aan te gaan, zo kan de wind hem niet verrassen.

De oostelijk gelegen hokken komen massaal aan hun trekken op de NPO-vluchten in Nederland en de Nationals in België. Ook daar zit er in het westen kwaliteit genoeg, maar tegen het kleinste zuchtje wind valt niet meer op te boksen. Dat weten ze inmiddels ook in Zuid-Holland.