28 feb We gaan ervoor

Vorig jaar was een goed seizoen met nagenoeg alle 1^e hokkampioenschappen in de afdeling van vitesse tot dagfond of jong, en ook 1^e Gouden afdelingskampioen en 3^e Beste Liefhebber WHZB. Nu heb ik de meeste titels al vaker behaald, maar het is voor mij toch het hoogst en eerlijkst haalbare kampioenschap. Dat veel mensen liever een andere winnaar hadden gezien, motiveert mij juist.

Bij de meeste nationale kampioenschappen kan je simpelweg niet tegen elkaar concoursen en spelen veel factoren een doorslaggevende rol, zoals wisselende weersomstandigheden in het land of punten behaald uit een zwakker samenspel.

Bij WHZB gaan ze punten toekennen aan de overvlucht. Althans. zo dacht ik het te lezen. Zaten die met de vele west- en zuidwestenwinden al niet genoeg in het voordeel, zou je denken? Krijgen de hokken op de voorkant met vluchten boven de 1700mpm ook extra punten toebedeeld? Duiven op de voorgrond leggen een korter traject af, maar als de duiven niet gelijk vertrekken of ze vliegen niet in een rechte lijn naar huis, dan zijn er alleen maar voordelen voor de verste afstanden.

De meeste afdelingen zijn destijds niet goed ingericht, ze hadden die meer in de lengte moeten leggen. De wind had dan nooit voor een groot voordeel kunnen zorgen als de duiven in de zijkant van een afdeling binnenkomen.

De sectorale vluchten hebben nog altijd mijn voorkeur. Met een grote lossing zitten er vaak overal vroege duiven. Hoe groter het concoursoppervlakte, hoe minder dominantie van sommige liefhebbers. Maar ook daarbij geldt dat de inrichtingen van de afdelingsgebieden niet kloppen. Wij zitten met Zeeland, Limburg en Oost-Brabant in één sector. Dat gebied is net zo breed als heel België.

De samenspelen lijken nog het eerlijkst, daar strijdt men tegen gelijke omstandigheden wat lossing en weer betreft. De rest is mooi, maar daar is ook alles mee gezegd.

Zo kan je een Olympiade duif jong behalen door alleen nalijn te spelen waar ook oude duiven aan meedoen. Is dat niet hetzelfde als Olympiade duif dagfond worden met prijzen behaald op vitesse vluchten? Zo behaalde er ooit iemand een Olympiade duif met prijzen behaald ergens eind oktober.

Voor dit jaar zit er weer een schitterende ploeg jaarlingen en jonge duiven klaar, al moeten de meeste nog gespeend worden. Ik kweek in drie rondes en van elke ronde zijn er aan het eind nagenoeg evenveel duiven over. Uit zo’n tien koppels vliegduiven die 1^e prijzen hebben gewonnen is ook gekweekt. Dat zijn immers de kwekers van de toekomst.

Vorig jaar zijn alle eitjes weggegaan van de vliegers. Eén koppel legde later en die had ik zelf geringd. Eén van die jongen werd 2^e provinciaal en 15^e nationaal Asduif. Ook wist hij een 1^e te behalen in het samenspel en een teletekstvermelding.

Ik kan niet zeggen dat je in een bepaald tijdstip van het jaar betere of slechtere jongen kweekt, al menen sommige jonge liefhebbers wel te weten wanneer je de beste kweekt. Ze lijken al verstand van duiven te hebben, terwijl ik dat na ruim 40 jaar nog steeds niet heb.

De jonge duiven zijn nu een stuk vlugger, de rover pakt er geen meer. Ze exploderen van het hok bij het minste beetje onraad. Dit is ook een voordeel voor de pas gespeende jongen. Die hangen niet op het hok, maar zitten snel in de lucht met de vroege jongen. De jongen op zijn tijd een keer op laten schrikken door een bal of jas weg te gooien, lijkt me ook geen nadelige effecten te hebben.

Misschien ga ik dit jaar met een ploegje jonge duiven op de nalijn spelen. Vroeger deed ik dat met tien duiven die niet goed genoeg waren op het jonge duivenprogramma. Zij behaalden toen wel verschillende keren de 1^e op de nalijn.

Tientallen jaren terug speelde er iemand in eigen vereniging de gehele nalijn plat met zijn vroege jongen. Ik deed dat op de jonge duivenconcoursen. Aan tafel in de stamkroeg vond hij dat zijn jonge duiven beter waren, dus besloot ik die van mij op een tussenvlucht tussen de NPO-vluchten op de nalijn te zetten.

De beste man had zijn jongen ook mee en op de dag van de vlucht had ik ze bijna allemaal thuis voordat hij zijn eerste pakte. Kortom, de nalijn is simpelweg niet te vergelijken met het jonge duivenspel. Dat is een kwestie van de concurrentie ontlopen en niets anders.

Zo hadden we begin jaren ‘90 Chartres en Saint-Quentin op één dag, beide nalijn-vluchten. Ik besloot mijn jonge duiven thuis te houden en de week nadien op Châteauroux te spelen, waarbij de 3^e en 6^e ZNB werd behaald.

Op de tussenliggende Chartres en Saint-Quentin speelde ik op elke vlucht echter één jonge duivin en van beide vluchten werd de 1^e prijs behaald in het samenspel. Ik had die stevig gemotiveerd op een jong van zes dagen en ongeveer 10x per dag van het nest gehaald en op enkele meters van het hok losgelaten. Ze stormden naar binnen, dus wist ik dat het goed zat. De kopwind op de dag van lossing kwam goed uit. Van beide vluchten werd los vooruit de 1^e gewonnen en dat met één duif mee.

27 feb Nieuwe start

In alle verenigingen gaan ze het voorwerk oppakken, wat een goede zaak is. Het kan maar gedaan zijn.

Met zulk weer van de afgelopen dagen beginnen de oude duiven er stevig aan te trekken. Of dat te vroeg is? Nee, natuurlijk niet. Een duif die gezond is, vliegt nu eenmaal graag en hard. In wintervorm of dat soort onzin, geloof ik niet. In conditie geloof ik wel en die ontstaat alleen bij 100% gezonde, goede duiven.

De bijproducten zijn weer voorradig en kunnen hier besteld worden. Ze waren voor de derde keer in no-time uitverkocht. Zodra het sein op groen gaat voor het vliegseizoen, laten we ook de Octavit produceren. De grove lavakorrel vliegt ook de deur uit, de helft van de aangeleverde trailer is inmiddels weg.

Vanuit de verste landen komt er steeds meer vraag naar de Championsmix en NPO-mix. Deze week zijn er zendingen naar IJsland gegaan en zelfs vanuit Canada kregen we vraag. Verder komen de jonge duiven goed buiten en schrikken ze zelfs op van een vlieg, ze zitten soms al hoog in de wolken.

25 feb Goede of slechte?

Ik krijg nogal eens de vraag wat ik in een duif zie. Mijn antwoord is dan “helemaal niets”. Mocht ik de goede van de slechte kunnen onderscheiden, dan zou ik er een stuk minder hebben. De bouw van duiven interesseert me niet, de ogen ook niet. Pluim daarentegen wel.

Zo zag ik op de PIPA-verkoop van Jos & Lars Vercammen in het keuringsrapport dat bijna alle aangeboden duiven een beetje open stonden. Voor mij hebben die mannen al jaren het beste hok van België op de halve fond. Zouden die duiven dan minder zijn omdat ze een beetje open staan? Daar geloof ik niets van.

Ook bij de eigen aangeboden duiven destijds stonden er open. Die waren te vet en te jong tijdens het keuren.

Zo kende ik iemand die al zijn jongen op voorhand opruimde omdat ze open stonden, terwijl zijn gesloten duiven er op de vluchten ook niets van bakten. Jongen die openstaan kunnen als jaarling perfect gesloten zijn.

Super Rossi en zijn halfzus Space Girl stonden beide een beetje open, maar wonnen meerdere 1^e prijzen en teletekst. Beide hebben massa’s 1^e prijswinnaars, NPO-winnaars en teletekstvliegers gegeven in meerdere generaties met alle afstanden en weeromstandigheden.

Wat veel keurders doen is dus zand in de ogen strooien. Beter zouden ze zoals de keuringsrapporten bij Herbots met cijfers werken in plaats van woorden. Een ‘9’ staat beter dan de tekst ‘een beetje open’.

Al bij al keurt een ieder op zijn eigen manier duiven. Met een kort borstbeen staan vaker open dan met een lang borstbeen. Met teveel druk op de stuitbeentjes krijg je elke duif een beetje open. Voor mij zijn keuringsrapporten met ‘voorover hellend’ en wat nog meer pure onzin.

Als de ouders en grootouders super zijn, dan is de duif groot klein middelmaat zacht gepluimd en de rest is onzin. Stop ze in de mand en na het seizoen zie je snel of het een goede of slechte is, daar kan niemand omheen.

Laat die keurders of mensen die er verstand van denken te hebben maar komen met hun uitslagen, dan bepaal ik wel of ze gelijk hebben of niet. Ze hebben zelf immers enkel en alleen perfecte duiven, neem ik aan.

24 feb Positiviteit

Mark Rutte was gisteren dan wel niet zo positief, ook wat dubbelzinnig vond ik, maar we hebben bericht van de afdeling dat we in ieder geval de hok- en entlijsten bij de vereniging in kunnen leveren.

Bij iedereen gaat het weer wat leven. In landen als Koeweit zit het vliegseizoen er al bijna op en in Marokko hebben ze dezer dagen een wedstrijd van 900 km. Ook in China, waar alles weer zo goed als vanouds is, zijn de meeste wedstrijden inmiddels gevlogen en is de kweek in volle gang.

In de Europese landen nadert het kweekseizoen bij de programmaspelers zijn einde. Bij de vliegduiven kunnen de jongen van de kwekers met een dikke week gespeend worden, waarna ze nog een ruime week nabroeden alvorens ze op weduwschap gaan.

De kweekduiven zitten te broeden op de laatste vlieglichting van 2021. Over twee weken koppel ik de overnachtkoppels, die kunnen dan een koppel jongen groottrekken en het vliegseizoen hervatten. De jaarlingen vliegen Agen en Narbonne dit jaar en de tweejarige Barcelona. Daarna relativeer ik de boel en beslis ik of ik ermee doorga. Overnachtjongen heb ik niet dit jaar.

De winterjongen doen het uitstekend. Tellen doe ik ze niet meer, de rover jaagt er elke dag op maar ze worden slimmer en schrikken op van elke mus die overkomt. Ze zien er perfect uit, sommige gaan zelfs al achter elkaar aan lopen jagen.

Alle duiven, ook de jongen, krijgen alle dagen 10 ml Origanum Red over 1 kilo voer met nog een stenen pikpot Champions Mineralenmix erover. Twee keer per week voeg ik daar nog een maatschep Prestavit aan toe.

Medicatie krijgen ze niet. Ze hebben in het najaar allen een geelpil en luisdruppel gehad en daar moeten ze het mee doen, tenzij de dierenarts iets vindt. De jongen hebben alleen hun combinatie-enting paramyxo/rota gehad van De Weerd. Vroeger gaf ik nog een geelpil bij het spenen, maar ook dat doe ik niet meer.

Het hok is open, hier zoveel mogelijk zuurstof het gehele jaar door voor een zo hoog mogelijke basisweerstand. Indien nodig wordt er ingegrepen, maar alleen wanneer er iets geconstateerd wordt. Duiven die in elkaar zitten of niet fris zijn, gaan er meteen uit. Ik sleutel niet aan duiven, dat geldt voor zowel oud als jong.

22 feb Lente

Het weer was heerlijk afgelopen weekend en daarom heb ik zaterdag en zondag een ronde gefietst. Nu fiets ik elke dag wel voor mijn rug, maar het is een wereld van verschil of de zon schijnt of niet.

Mijn 82-jarige mede duivenletter Sjef was op bezoek om naar de duiven te kijken. Zelf was hij een topper op de snelheid en halve fond met amper tien duiven. Sinds 2014 is hij een trouwe letter. De duiven stonden er prachtig op vond hij en inderdaad, nu met de zon in het hok lijkt alles in topvorm te verkeren.

De vliegduiven liggen met jongen van de kwekers rond de 10-14 dagen oud. Daarna mogen ze bijleggen en nog een dikke week nabroeden. Ik doe dat al jaren zo. De duiven beginnen ontspannen aan het seizoen en zitten lang samen. Ik verduister de oude duiven, dus met de rui heb ik weinig problemen en de natour is niet zozeer mijn spelgebied.

Van de 64 gespeende winterjongen van de eerste ronde zijn er 56 over. Vier zijn er opgepeuzeld, drie zijn er weg en eentje heb ik zelf verwijderd. Het is een natuurlijke selectie en de rover zal zo nu en dan langskomen, ik kan slecht hele dagen op wacht staan. Hij pakt ze niet van het hok maar uit de lucht, dat heb ik zelf gezien. Je bent dus altijd te laat als hij ze enkele honderden meters van het hok uit de lucht vist.

Nu weet je van jonge duiven nog helemaal niets. Als hij een oude duif pakt daarentegen, dan is het er vaak een met goede prestaties. Maar goed, aan verliezen ontkom je niet. Als je straks gaat opleren blijven er weg, ze vliegen in de draden of de afdeling lost zoals in 2019 op een manier waarop je er in één klap 60 kwijt bent.

De jonge duiven krijgen hier in ieder geval een harde leerschool en worden één voor één gelost uit alle richtingen. Of er na de eerste vlucht 100 of 60 overschieten boeit me niet, als de betere er nog maar zijn.

De nieuwe bijproducten vliegen de deur uit, net als de emmers. De producent kan het even niet bijbenen, maar we verwachten eind deze week nieuwe voorraad. De nieuwe, grovere lava loopt ook hard. Wij kregen een volle trailer geleverd, waarvan de helft al weg is. Wees er dus snel bij als je deze lava dit seizoen nog in je hok wilt hebben.

Zodra het sein voor het vliegseizoen op groen gaat, wordt ook de Octavit in productie genomen. Voor mij een topproduct met ingrediënten die ik al zo’n tien jaar geef, alleen hebben we het verbeterd door er diverse vitaminen aan toe te voegen.

Ik hoop dat we in april los kunnen, maar het blijft angstvallig stil. Het lijkt wel of men afwacht tot het licht op groen gaat en daarna pas dingen gaat regelen. Dat zal tot uitstel van het seizoen leiden, vrees ik. Krijgen we dan ook nog wat tropische weken, dan worden er vluchten afgenomen die niet terug komen.

Over de temperatuur nog dit: alle warme landen om ons heen lachen met die IWB adviezen. Hoe kun je zoveel geld verspillen aan een groepering die niet eens weet hoe een duif eruitziet. Los net als vroeger met warm weer om 7u. Het hoeft voor duiven geen perfecte lucht te zijn, ik heb daar zelf nooit naar gekeken. Los je om 7u, dan zijn de meeste duiven voor 10u thuis als men de vluchten tot 250 km inkort.

Zelf los ik zelfs in de regen. Mijn schoonvader bracht vroeger mijn jonge duiven weg als hij van de veiling terugkwam. Vaak was het dan 14u hartje zomer op 35 km, ook al was het dik 30 graden.

In de zomer ging ik om 4.45u naar het land, dan stond daar de Poolse bond om de duiven te lossen en die waren altijd voor 5.30u los. Dit doen ze nu 25 jaar later nog steeds, dus ik neem aan dat die duiven elke keer weer terug naar huis keren.