22 apr NO wind

Zaterdag weer een kopwind vanuit het in Frankrijk gelegen Péronne, dat is 216 km voor mij en dus bijna 3 uurtjes stayeren. Morgen is een rustdag voor de vliegduiven. Er gaan 56 stuks mee dit weekend. Wie bij de getekende komen, weet ik nog niet.

De doffer met een gebroken poot blijft thuis. Mijn 1^e getekende was afgelopen week de laatste, een dik uur na de prijzen. Toch verwacht ik dat ze er deze keer wel bij zal zijn. 20/219 is haar nummer, dus we zullen zien of ze haar oogjes ditmaal wel open houdt.

De duiven worden vanavond na de laatste maaltijd nog eens na gevoerd met NPO-mix. Ze zullen dat nodig hebben zaterdag.

Zo te horen komt er morgen weer een levering van DHP Cultura binnen, ik hoop dat daar de Octavit ook bij zit. Alles was hier volledig op, ook de Origanum Red en Prestavit zijn niet aan te slepen. Dagelijks krijgen we mails van mensen die dit gebruiken hoe gezond de jongen zijn en hoe goed ze trainen. Ook de mest is overal super.

Iedereen weer succes aankomend weekend, het belooft een NO wind te zijn dus de duiven zouden de westenlijn aan moeten houden.

21 apr Breekpunt

Het is weer woensdag en dat betekent dat ik mijn duiven iets meer ga opvoeren met NPO-mix. Zeker omdat er dit weekend weer een kopwind wordt voorspeld. Ook betekent dit dat we de jonge duiven vast moeten houden wegens de vele midweekse africhtingen.

Jonge duiven die al goed rondtrekken of enkele weken geleden hun enting hebben gehad, krijgen vaak zo’n boost dat ze met alles wat overkomt meetrekken. Totdat ze te ver van huis zijn en in paniek raken.

Hier gaan de jongen op woensdagmiddag naar buiten nadat ik de lossingsberichten heb gevolgd. Normaal krijgen ze van 9u tot 14.30u de vrijheid om te doen wat ze willen. Alles zit nu bijeen; de duiven die in januari zijn afgezet en die enkele weken geleden zijn afgezet. Ze zien er tot nu toe gezond uit.

Ik hoorde al wel van iemand dat zijn jongen droog snot hadden of chlamydia (vuile neuzen, dus). Ik zie dat als teken van een slechte basisgezondheid. Ik adviseerde hem een kuur van 7 tot 10 dagen Orni-Chlam van Schroeder. Dit zijn dingen die je beter niet kunt laten uitzieken. Vaak gaat het van kwaad naar erger en ontstaan er bij die duiven ook herpesklachten.

Toen ik hier een jaar of 9 geleden paratyfus had, zag ik deze klachten ook bij de jongen. Nadien nooit meer iets gezien. Als ze iets onder de leden hebben, zie je ook vaak andere besmettingen zoals tricho, coccidiose of zelfs luis op de duiven. Allemaal tekenen van een verminderde weerstand.

Voor mij was dat het moment dat ik met de bijproducten en zoveel mogelijk open hok aan de slag ben gegaan. Alleen al om de basisweerstand te verhogen. Ik sla een paratyfuskuur- en enting in het najaar nooit meer over, ook al willen anderen je doen geloven dat het zonder kan.

“Enten voor paratyfus en pokken doe ik nooit”, las ik onlangs in een blad. Als het ineens op zijn dak valt, zal hij daar vast anders over gaan denken. Zo bestelde ik jaren terug bij een topspeler wat zomerjongen. Hij kuurde ook nooit voor pokken, zei hij. Toen de jongen bekwaam waren, was ik daar en had hij al goed gespeeld. Hij moest de NPO-vluchten echter overslaan, want zijn jongen zaten helemaal onder de pokken.

Pokken slaan vaak toe van augustus tot oktober. Zo had ik een keer mijn zomerjongen te laat tegen pokken geënt. Ze zaten kop onder en konden haast niet lopen van de pokken op hun tenen. Ook hadden ze van die gele aanwassen in hun bek. De ergste had ik verwijderd, de rest liet ik lopen. De littekens op hun poten zijn nooit meer weggegaan.

Ik vaccineer met het kwastje, dat doe ik één keer in hun duivenleven. Ooit vaccineerde ik de derde ronde in de nek met de naald en die kregen alsnog pokken, dat doe ik dus nooit meer. Let wel op, slechts 5 ml van het bijgevoegde water toevoegen met het kwastje. Bij vaccineren met de naald het gehele flesje water gebruiken.

Soms zit het mee, soms zit het tegen. Mijn tweede aankomende doffer van afgelopen weekend kwam vanochtend met een gebroken poot onder de ring terug van de training aan huis. Ik heb hem gespalkt, maar hij zal wel een maand aan de zijlijn staan als alles goed geneest.

20 apr Trek

“Waar ligt de trek van de duiven?”, vroeg een nog jeugdig liefhebber onlangs. Natuurlijk bepaalt de wind de massa van de aankomende duiven, maar we kunnen er niet onderuit dat ook de kwaliteit van de duiven de trek bepaalt.

Speel je in een gebied waar hard gespeeld wordt, dan zie je dat daar altijd wel vroege duiven vallen. In Reeuwijk bijvoorbeeld vallen altijd wel vroege duiven, of het nu oost of west is. Maar om de 1^e te winnen heb je ook geluk met de wind nodig.

Zo was er in de jaren ‘90 op de vitesse en midfond niet te spelen tegen St. Willebrord, daar zaten veel goede liefhebbers. De duiven kwamen bijna altijd recht uit de lijn, simpelweg omdat er veel goede duiven naar één dorp moesten. Nu 30 jaar later zijn de meeste van die sterspelers overleden en komen de duiven vaak weer uit het oosten.

Hoe je het ook wendt of keert, als iemand enkele kilometers naast, achter of voor je een vroege duif pakt, dan moet je dat zelf ook kunnen. Die duif komt immers van dezelfde losplaats vandaan.

Dat duiven elkaar los kunnen vliegen, werd afgelopen weekend weer duidelijk. Mijn eerste twee duiven waren 3 minuten los op mijn derde. Ook die kwamen van dezelfde losplaats en zaten in hetzelfde hok met dezelfde verzorging.

19 apr Snelheid

In Brabant vliegen we in vier Rayons. Wat ik dan altijd doe, is kijken naar de eerste en laatste prijs per Rayon. Nu zat er afgelopen weekend wel 15 minuten verschil tussen de Rayons met het losmoment. De beste graadmeter is aan hoeveel mpm ze per honderdtal hun prijzen hebben verdiend.

Rayon 4 komt dan het beste uit de verf, daar vielen de kopduiven ditmaal het snelst. Rayon 1 was het minst presterende Rayon waar de prijzen het langst open stonden. Dat kan de volgende vlucht natuurlijk weer geheel anders zijn.

Door uitslagen te lezen en vergelijken kan je veel leren. Je kan in een zwakker verbond sterk uitblinken en gemakkelijker punten verzamelen voor nationale kampioenschappen dan in een sterk verbond. Ook in België zie je in het Diamantverbond hoe snel de prijzen verdiend zijn. Benny van Loock had er twee mee en op 2 seconde alles thuis:

Een nieuwe week

Hier trainen de duiven weer lekker. De lucht is nog niet helemaal helder om 8u, maar de duiven kijken daar niet naar en vertrekken gelijk uit het zicht. De doffers trainen in de ochtend en de duivinnen einde middag.

Hier gaat alles zoveel mogelijk op natuurlijke wijze. Veel zuurstof, de eigen bijproducten en een simpele manier van voeren. Doordat er twaalf maanden per jaar geen verandering zit in voeren of open of sluiten van de hokken, weten de duiven niet beter. Alles staat hier jaarrond open, behalve bij stevige regenval, dan gaan de ramen dicht.

De eerste vluchten met één nacht mand krijgen de duiven alleen bij thuiskomst Belgasol in het drinkwater. Bij twee nachten mand gaat daar anderhalve dag B.S. bij.

Gele druppels gebruik ik niet. Ik heb dat enkele keren gedaan en zat helemaal onder. Ook wanneer je het op het voer doet, zitten je handen onder. De duiven vinden het niet fijn als je het in de neus of bek doet. Ik ken er genoeg die het wel doen en er bij zweren, maar ik geloof er niet in. Neusdruppels zijn niet aan mij besteed. Veel teveel moeite zonder enige vorm van resultaat.

De schuifdeuren bij de oude duiven staan de gehele dag open en ze zitten gewoon achter het gaas. Zelfs de windbreekgaas rekken die ik wel heb staan gebruik ik nooit, evenals de plafondschuiven die hier altijd openstaan. De jonge duiven lopen de hele dag voor de openstaande deuren van de oude doffers en duivinnen te slenteren, maar ze kijken niet eens naar elkaar om.

Wat dat betreft ben ik in de loop der jaren een stuk wijzer geworden en kan ik de zin en onzin goed van elkaar scheiden, doordat ik alles zelf heb uitgetest.

Zo is de ene duif vroeg en de andere laat. Mijn 1^e getekende was als laatste thuis, ook dat is duivensport. Volgende week is ze misschien wel als eerste thuis. Ik speel alle vluchten. Wie nu nog niet bij de eerste zijn, kunnen straks op de dagfond wel eens je beste zijn.

Ik had het er afgelopen week nog over met Oliver Sabol, één van de verzorgers van team Eijerkamp. Altijd de 1^e getekende voorop pakken zegt niet altijd alles. Als je ploeg in de breedte sterk is, valt het niet altijd mee om de juiste getekende aan te wijzen.

Nog een tip voor wie ook het spel in België wil volgen; kijk eens op www.duivenspel.be, daar kan je ook de lossing van Quiévrain en Noyon zien. Dit zouden meer afdelingen moeten doen; af en toe een filmpje van onze duiven aldaar, bijvoorbeeld hoe ze eten en drinken op de losplaats en van een lossing. Een kleine moeite, maar voor veel liefhebbers interessant.