Gisterochtend om 9u waren gelukkig alle duiven thuis bij mij. Ik begrijp dat er links en rechts nogal wat op de dool zijn.

Persoonlijk houd ik mijn hart vast voor de jonge duiven. Het weer belooft de komende weken niet goed te worden en ook de eerste jonge duivenvlucht lijkt niet best. Het duurt nog wel twee weken, maar toch.

Het is tegenwoordig altijd wel wat. Als het niet te warm is om te lossen, dan is het wel dat ze niet durven te lossen omdat er bewolking in de lucht hangt.

Hier zijn de jonge duiven voldoende afgericht op zo’n twintig na waar ik nog mee moet beginnen. Ook die gaan gewoon mee op het jonge duivenprogramma, al zal dat niet gelijk op de eerste vlucht zijn.

Er zijn tal van liefhebbers die te voorzichtig of bang zijn geweest om te beginnen met opleren. Toen ze eenmaal wilden starten, kregen vele af te rekenen met adeno. Nu zitten zij twee weken voor de eerste prijsvlucht met jongen die nog niet van huis zijn geweest.

Ik begin altijd vroeg met opleren en dat kost vaak pluimen. Nu heb ik gisteren tijdens het paratyfus enten de jongen opgeschreven en geconcludeerd dat die uit de beste koppels er nog zitten. Die uit de probeerkoppels en aangeschafte duiven zijn bijna allemaal verdwenen.

Soms haal je te snel en te vaak duiven bij. Ik denk zelf ook wel eens dat het gras bij een ander groener is. En dan moet je weten dat ik alleen uit de beste duiven iets haal en dan nog valt het op enkele uitzonderingen na niet mee.

Zo heb ik ook de bezem door het vlieghok gehaald. De beste jongen van vorig jaar hebben zich dit jaar allemaal weer van voren laten zien. De groep die daaronder presteerde, hangt er nu weer onder en daar is inmiddels flink in geselecteerd.

Ik mis dit jaar teveel ervaren tweejarige duiven, maar dat was eigen keus om die naar het kweekhok te brengen. In een zwaar seizoen als dit heb je die als vliegduiven gewoon nodig.

Dat het om uitzonderlijke kwaliteit draait, is zeker. Althans, met mijn spelsysteem moeten de jongen gewoon tweemaal per honderdtal vliegen. Wie dat niet kan, moet je eigenlijk geen kans geven.

Natuurlijk kunnen dat goede of zelfs betere kwekers worden dan hun hard presterende broers of zussen, want ze hebben dezelfde genen. Toch is hier het doel niet om meer duiven te gaan houden, eerder minder, al vlieg ik graag met een stevige ploeg jongen om in te kunnen selecteren.

Het is jammer dat het jonge duivenseizoen de laatste 10 jaar naar de vaantjes is geholpen. Elke afdeling zou eigenlijk in twee groepen moeten lossen. Wil men op de kortste afstand 450 km spelen, dan is het op de langste afstand over de 500 km en dan beginnen die weer te mopperen.

Persoonlijk vind ik dat jonge duiven 3x boven de 400 km moeten vliegen om te zien wat erin zit. Nu moet je ze een jaar langer aanhouden om ze als jaarling boven de 400 km alsnog te verspelen of erachter te komen dat ze het niet kunnen.

Een wilde bond oprichten zou het mooiste zijn. Eentje die mogelijkheden biedt aan mensen om jonge duiven verder te testen en door te spelen tot de laatste week van september, met gesponsorde prijzen. De meeste jonge duiven missen simpelweg de hardheid op de vluchten.

Wat een weekend, weer. De straten in Parijs stonden blank toen onze duiven daar doorheen moesten. De midfond werd veel te laat gelost om 13.45u. Middaglossingen zijn altijd slechte vluchten, wat ook aan de mpm te zien was.

De reden van de late lossing was dat enkele onsportieve verenigingen amper 20 duiven in de manden hadden gedaan, waardoor ze de duiven niet konden houden en alles over moest worden gezet in de verzamelloods. Wat mij betreft mogen ze hier flinke boetes voor uitdelen, want iedereen is hier de dupe van.

De dagfond dan. Een hoog Embregts-Theunis gehalte, alleen niet bij mijzelf. De 1e NPO werd gewonnen door John Rockx uit Zegge met een 50% Embregts-Theunis duif en de 7e NPO door Rene Roks met een 100% Embregts-Theunis duif. In de 2e NPO van Andre vd Linde stroomt ook Embregts-Theunis bloed.

Duiven die uit conditie geraken, krijg je er niet zomaar meer bij. Ik speel nog wel de 1e in de vereniging en de 25e NPO met Fighter Daisy uit de Verkerk doffer x een dochter van Super Rossi. De 51e NPO won ik met een dochter uit National Rossi x Olympic Millennium en de derde arriverende duif won de 101e NPO. Deze komt uit Mister Gold x Super Daisy.

Team Eijerkamp won alweer een NPO-concours, het is ongekend wat een topjaar zij hebben in een verder voor iedereen moeilijk seizoen.

De NPO heeft besloten dit jaar de dopingcontroles weer in te voeren. Schijnbaar waren mijn prestaties van dien aard dat ik voor de 6e keer in mijn duivencarrière aan de beurt was.

Ik heb daar geen moeite mee, ze hebben dat al vaker aan huis gedaan en eenmaal in de verzamelloods. Net als bij de voorgaande vijf keren hebben ze niets gevonden. De controle zelf werd netjes en professioneel uitgevoerd door de daarvoor bevoegde personen.

Doping en bedrog horen niet thuis in de duivensport en zijn slecht voor ons imago. Vandaar dat ik blij ben dat de NPO de controles weer heeft opgepakt en ik de primeur had om als eerste van het land aan de beurt te zijn.

Tevens een mooi bewijsstuk dat al onze bijproducten vrij zijn van verboden middelen, maar dat kon ook niet anders, want deze worden gecertificeerd geproduceerd door DHP Cultura.

uitslag-dopingcontrole

Natuurlijk zijn het keuzes, maar duidelijk is wel dat wie alleen voor het vitesse en midfond spel kiest, sterker staat dan degene die alle vluchten vliegen.

Midfond is geen dagfond. Duiven die bij zwaar weer met gemak 450 km op de midfond aankunnen, zakken soms eenvoudig door het ijs op de dagfond, amper 100 km verder.

De midfondspeler kan zijn gehele hok inschakelen, terwijl de programmaspeler keuzes moet maken en zijn beste duiven moet verdelen in een weekend met twee vluchten. Vandaar dat ik een groot voorstander ben van het spel van vorig jaar; één vlucht per weekend, midfond dan wel dagfond.

Hier en bij vele anderen zitten die duiven op een gezamenlijk hok. Ik toon de duiven niet, maar wanneer je de helft er op donderdagavond uitpakt, zie je dat op vrijdag gelijk aan de mest van de thuisblijvende duiven. Ze zijn immers niet gek.

Dan wordt er nog vaak gezegd en geschreven dat je de duiven totaal geen medicatie moet geven of dat bijproducten geen nut hebben, maar dat wordt bijna altijd geroepen door spelers die niet deelnemen aan het dagfond spel.

Midfond duiven met vaak één nacht mand hebben inderdaad minder nodig, maar als ze zoals twee weken terug 300 km vliegen, moeten de dagfond duiven diezelfde dag nog eens 300 km verder. Zulke personen denken daar vaak niet bij na.

Hier gaan er toch 14 mee op de dagfond. Het weer lijkt wederom niet zo mooi te worden, maar we zullen zien. Dat het weer dit seizoen voor iedereen zwaar maakt, is duidelijk.

De jonge duiven zijn vanochtend weer op 30 km gelost. Ditmaal mand voor mand in verband met het drukkende weer. Ik loste ze om de 2 minuten in vijf groepen. Niet één groep heeft elkaar ingehaald aan het constateersysteem te zien en alles zat binnen toen ik thuiskwam. Ze vertrokken ook als een speer; één rondje en weg de goede richting in. Al zegt dat niet altijd alles.

Frappant is wel dat ze gelijk heel hoog de lucht in gingen toen ze vertrokken. Ze zijn goed geconditioneerd, zodra ze aankomen duiken ze als een speer naar binnen.

De vitesse ging als vanouds met zowel in 2018, 2019, 2020 als in 2021 1e provinciaal hokkampioen. Verder 3e aangewezen en 3e provinciaal Asduif met Athena´s Warrior. Zij komt uit Warrior (1e provinciaal en 2e nationaal Asduif) x Athena’s Rossi (dochter Super Rossi en 1e provinciaal Asduif en 5e nationaal Asduif) en heeft het dus niet van een vreemde.

Daarna kwam de eerste drie nachten mand vlucht, waarvan mijn duiven eerlijk gezegd nog steeds aan het herstellen zijn.

Pontoise is vrijdag inmanden, dus een extra rustdag voor de midfond duiven. Op Montluçon gaan er maar 10 mee. Ik verwacht sowieso niet veel duiven op de dagfond, want links en rechts hoor ik dat ze bij vele een flink jasje hebben uitgedaan.