Hokken

Ik vraag me wel eens af wat nu de rol is van een hok bij het succesvol met duiven spelen. Ik heb veel hokken bezocht in mijn leven, het ene was een paleis en het andere viel uit elkaar van ellende. Op beide hokken werd echter goed gepresteerd.

Zelf heb ik ook wel twaalf hokken versleten, telkens weer wijzigen of een compleet nieuwe bouwen. Ik had beter moeten weten, want het gaat om de inhoud en die was in mijn beginjaren gewoon niet goed genoeg. Regionaal kon ik mijn prijsjes wel halen, maar in groter verband klom ik pas halverwege de jaren ´90 op toen ik tegen betere duiven aanliep.

Vanaf dat moment leek ik het ineens te weten en wist ik met duiven om te gaan, terwijl ik er vroeger veel meer voor deed, maar simpelweg op hoger niveau tekort kwam. De les die ik toen leerde is dat het dus met kwaliteit moet gebeuren.

Er kwamen snel wat topduiven op mijn pad en die presteerden elke week, ongeacht de wind. Ze zaten er ook altijd top bij, ook na de vlucht, terwijl hokgenoten met kapot gepikte koppen in het hok zaten. Goede duiven laten zich niet kapot pikken in de mand en komen ook niet met vierkante koppen thuis.

Overbevolkte hokken leiden tot slechte resultaten, daar was ik snel achter. Vaak ging ik selecteren als het niet liep zoals ik wilde, de prestaties gingen dan de week erop al vooruit. Nu ik ouder ben lijkt alles meer op zijn plaats te vallen en weet ik inmiddels wel dat wanneer de goede duiven weg zijn, ook het verstand van duiven afneemt bij veel liefhebbers.

Onduidelijkheid bonnen

Voor de onduidelijkheid die is er ontstaan; de koper van mijn bon mag twee koppels eitjes komen halen. Het is dus niet zo dat ik twee aparte bonnen schenk.