Rustige tijden

Wegens corona is iedereen in mineur en dat zal nog wel een tijd zo blijven, vrees ik. Ik blijf zelf ook het liefst thuis en laat niet teveel bezoekers komen. Deze week zijn er alsnog zes geweest, maar uiteraard op gepaste afstand.

Eén van die bezoekers maakte indruk op mij en dat was de 33-jarige Frank Everts uit Limburg. Hij won dit jaar met een gering aantal duiven twee NPO-vluchten. En voor alle duidelijkheid, dan heb ik het over NPO-vluchten die daarvoor zijn aangewezen. Hij werkt dagelijks, maar is fanatiek en altijd op zoek naar betere duiven en steekt daar veel tijd en moeite in.

Inzet is een vereiste als je succes wilt behalen in het leven en in de duivensport. Dit zijn de liefhebbers waar men wat meer landelijke aandacht aan zou moeten besteden om onze sport levendig te houden in plaats van hokken die alleen duiven houden om ze te verkopen.

Zo zag ik deze week op verschillende verkoopsites hokken die voor de derde keer in 10 jaar semitotaal verkopen. Vaak blijven daar nog 300 duiven achter, het zijn gewoon duivenfabrieken. Een massa duiven inkorven op vluchten waar de wind gunstig gezind is en dan uitpakken. Voor mij ben je pas een ware kampioen als je er op alle vluchten staat, dus ook die met de wind in het nadeel.

Maar ieder zijn ding, natuurlijk. Mannen als Verkerk, Koopman, De Bruijn, Eijerkamp en Hooymans (om er maar een paar te noemen) weten wat ervoor nodig is om die enkele topduif op je hok te krijgen. Zij verkopen nooit totaal en koesteren die toppers. Ook hier wordt pas totaal verkocht als ik de duivensport beëindig.