22 mrt Zwakte

Aangezien we toch tijd over hebben, heb ik gisteren alle jongen door de handen gehad en beoordeeld. De vier zwakste heb ik verwijderd. Laat die nu alle vier uit hetzelfde koppel komen. Aan de duivin kan het niet liggen, dat is één van mijn beste kweekduivinnen. Dan zou het dus aan de doffer moeten liggen.

Vorig jaar heb ik met meerdere duiven en liefhebbers samenkweek gedaan. De jongen uit één zo’n koppel ging ik halen en daarvan heb ik er bij thuiskomst gelijk één weggedaan omdat hij erg zwak was. Zijn nestmaat leek een mooie doffer. Je kan wel raden dat de vier verwijderde jongen uit deze doffer kwamen. Hijzelf wordt dus ook verwijderd, ondanks zijn top afstamming. Voor zwakte is hier geen plaats en duiven staande houden met medicatie doe ik niet.

Zo heb ik vaker duiven van tophokken gehad die ook nog eens top presteerden, maar niet gezond konden blijven of erg schuw waren. Zulke duiven of lijnen trek ik er met wortel en al uit om te voorkomen dat ze verder kunnen groeien in mijn eigen stam.

Bij jonge duiven moet je niets tolereren. Mankeren ze iets, dan weg ermee. Niet aan liggen dokteren of uit laten zieken. Vroeger had ik quarantaine hokjes en daar plaatste ik de zieke gevallen in. Vele bekwamen na enkele dagen medicatie, maar hun ringnummers had ik al genoteerd. Niet één ervan brak later door. Vaak werden ze weer ziek of bleven ze weg.

Kortom, dit is zwakte en niets anders. Ik durf hardop te zeggen dat bij iedereen amper 10-20% uitgroeit tot bruikbare duif. Slechts 1% is een superduif en de rest is afval.