23 jul Vrienden

Vrienden moeten elkaar vooruit helpen in plaats van achteruit. Zo ruil ik al jaren enkele duiven met Peter van Oerle waar we wederzijds succes mee hebben. Dit doe ik ook met Peter Colijn. Van hem heb ik een topduivin op de kweek en hij van mij een topdoffer, de vader van zijn César.

César won afgelopen weekend de 1^e in Rayon 3. Hij won daarmee voor de vijfde keer dit jaar de 1^e en zette daarmee zijn teller op acht 1^e prijzen. En ja, duiven met 8x de 1^e kunnen tot de toppers gerekend worden.

Beide Peters en ik ook toevallig een Peter zijn altijd open en eerlijk geweest tegen elkaar. Hier gaat alles met gesloten beurs onderling, dus zonder commercieel belang. Dit houdt nu eenmaal het langst stand.

Claire

Bij Maarten Huijsmans las ik dat zijn Rayon overwinnaar uit zijn top hen Claire komt, die jammer genoeg verspeeld is. Claire won ook meerdere 1^e prijzen in het Rayon en is moeder van twee Rayon overwinnaars en moeder van de 3^e Nationale Asduif.

Claire komt hier uit New Missile x Blue Diamond, die ook ouders zijn van Super Gold met meerdere 1^e prijzen achter zijn naam. Mijn beste jonge duif van dit moment is er overigens ook een uit New Missile, een zoon van Super Rossi.

De verliezen

Voor degene die hier voldoening uit halen: bij de jonge duiven zijn er nog drie achter. De teller staat inmiddels op 67. Ik moet dat tegenwoordig duidelijk vermelden. Enkele weken terug was ik knap chagrijnig van iedereen die maar aan mijn hoofd zeurde over hoeveel ik er nog achter was.

Vandaar mijn geschreven uitspraak gericht aan die personen: ‘ik heb er nog zat om mijn concurrenten het leven zuur te maken’. Natuurlijk was dit niet bedoeld om anderen af te zeiken. Eén columnist interpreteerde dit helaas anders, kon de humor hier niet van inzien of wilde mij graag in een slecht daglicht plaatsen.

Ik moest vroeger vaker op het matje van de leraar komen, schijnbaar is dat op 52-jarige leeftijd nog steeds zo. Ik plaats mezelf nooit boven een ander. Ik ben geen intellectueel, maar begonnen als bouwvakker die slecht is in taal en geschrift, maar goed met zijn handen. Hier is mijns inziens niets mis mee, we kunnen tenslotte niet allemaal een 10 halen.

De verliezen zijn schering en inslag dit jaar. Zelf lig ik niet wakker van mijn verliezen, ik relativeer wat dat betreft snel en gemakkelijk. Wat weg blijft, blijft weg. Ik heb mijn uiterste best gedaan en kan mezelf niets verwijten. Er zijn ergere dingen in het leven om me druk over te maken.

Dingen lopen zoals ze lopen, daar doe je niets aan. Uiteindelijk gaat het erom of ik zelf nog van de duivensport kan genieten en dat kan ik gelukkig nog steeds. Er zitten weer verschillende mooie jongen tussen de nog aanwezige duiven. Of het goede zijn, weet ik over acht weken.

Vaak is het zo dat ik na de laatste vlucht niet veel meer hoef te selecteren. De meeste die er dan nog zijn, mogen blijven. De minderen blijven voor die tijd al weg of heb ik er zelf al tussenuit gehaald.