Het kweekseizoen is in volle gang en daarom voer ik de duiven nu tweemaal per dag. De voerbak moet wel leeg zijn voordat ik hem bijvul, want ik heb graag dat ze alles opeten.

Voeding en supplementen

Elke ochtend doe ik Origanum Red en Champions Mineralenmix over het voer. Tweemaal per week gaat daar ook Prestavit bij, oftewel gevitamineerd eiwit. In de avond gewoon voer zonder bijproducten erover. De samenstelling daarvan is zoals altijd 80% Championsmix en 20% NPO-mix.

Origanum Red is een topproduct dat steeds meer mensen dagelijks gebruiken. Zij zien de gezondheid van hun duiven sterk verbeteren met mooie mest en glanzende duiven als gevolg. Het is wel van belang deze olie elke dag te geven. Enkele keren per week heeft geen zin, daarmee bouwen je duiven geen weerstand in hun darmen op.

Mijn duiven kregen van eind september tot begin januari om de dag Naturaline met extra look in het water. In de overige dagen ging daar Sedochol in. Ook dat doe ik al jaren. Nu de rui voorbij is, vervalt de Sedochol en is het om de dag Naturaline met extra look. In de overige dagen schoon drinkwater.

In elke fles Naturaline stop ik een halve bol knoflook en die trekt minstens 3 weken in. Ik maak zes flessen per keer aan, dus in de laatste fles zit soms maandenlang knoflook. De kweekduiven krijgen dit goedje het gehele jaar om de dag (10 ml op 1 liter water).

De vliegduiven krijgen dit in het seizoen tweemaal per week op gevoel. Bij thuiskomst met warm weer als ze enkele dagen in de mand hebben gezeten, sowieso. Buiten het seizoen krijgen de vliegduiven dit ook om de dag. Naturaline geef ik al sinds 1990. Het kost bijna niets en doet zijn werk.

Het is allemaal oude koek, maar ik verander nu eenmaal niet of nauwelijks van systeem. Doordat ik alles simpel en elk jaar hetzelfde houd qua voeding, bijproducten en open hok, weet ik zeker dat het daar niet aan ligt wanneer het in het seizoen minder zou gaan. Ook hoef ik niets te noteren, het is immers ieder jaar hetzelfde.

Super Rossi

In tegenstelling tot mezelf kweken sommige duivenmelkers uit één koppel of kweker louter goede duiven en nooit afval. Nu zijn de woorden ‘goede duiven’ natuurlijk betrekkelijk. Goede duiven zijn voor mij duiven die per honderdtal kunnen vliegen.

Super Rossi fungeert inmiddels als voedsterduif. Hij oogt vitaal, maar zijn laatste vier jongen zijn van 2019. Nadien bevruchtte hij niet meer. In 2018 zat hij op een duivin van Jelle Roziers die ik in bruikleen had. Ik kweekte daar zeven jongen van:

  • Twee jongen bleven hier waaronder een duivin die meerdere 1e prijswinnaars gaf en zelfs een 1e provinciaal. Uit haar zus kwam echter niet één goed jong.
  • Naar Jan ging een jong dat een erg goede kweekduivin werd. Een bevriende Chinees haalde daar een doffer uit en heeft daar op diverse eenhoksraces reeds topduiven uit.
  • Twee jongen gingen naar Richard van de Haterd. De duivin is een zeer goede kweekster aldaar. Van de andere – een doffer – kon hij niet één jong op het hok houden.
  • Een doffer ging naar een vriend in Italië en was ook niets waard.

 

Kortom, onder die zeven jongen zaten drie topduivinnen en één topdoffer. De rest was beneden peil.

De laatste vier jongen uit Super Rossi – een doffer en drie duivinnen – zitten op het kweekhok en doen het daar prima. Urana is een dochter uit één van die vier duiven en won de 1e provinciaal Péronne tegen 12.231 duiven en de 1e Quiévrain tegen 7.417 duiven.

Olympic Millennium en Dragon Girl

Voor eigen gebruik kweek ik drie rondes, daar zitten telkens zo’n twee goede duiven tussen. Uit Olympic Millennium kwam bijvoorbeeld Olympic Fairytale, deze duivin won:

  • 1e Asduif in het samenspel.
  • 1e Quiévrain Rayon 2 tegen 4.678 duiven.
  • 3e Niergnies tegen 1.188 duiven.
  • 20e provinciaal Asduif.
  • 55e nationaal Asduif WHZB.

 

Haar zus Olympic Rosa won:

  • 1e Gouden Crack FZN.
  • 9e NPO Melun tegen 4.903 duiven.
  • 28e NPO Melun tegen 4.903 duiven.
  • 66e NPO Châteaudun tegen 3.796 duiven.
  • 11e Ace in Combine.
  • 21e nationaal Asduif PIPA Rankings Middle distance.

 

Een andere uitstekende kweekduivin – Dragon Girl – kweekte dit jaar Atlantic Dragon, die won:

  • 2e provinciaal Asduif.
  • 7e NPO Pontoise tegen 9.082 duiven.
  • 31e Morlincourt tegen 3.383 duiven.
  • 39e nationaal Asduif WHZB.
  • 58e Quiévrain tegen 1.153 duiven.
  • 67e Quiévrain tegen 1.211 duiven.

 

Dragon Kate komt ook uit Dragon Girl en won:

  • 6e NPO Pontoise tegen 9.082 duiven.
  • 9e Quiévrain tegen 1.153 duiven.
  • 35e Quiévrain tegen 4.678 duiven.
  • 81e Morlincourt tegen 1.070 duiven.

 

En wat te denken van Atlantic Warior, die won:

  • 24e NPO Pontoise tegen 9.082 duiven.
  • 46e NPO Châteaudun tegen 3.796 duiven.
  • 42e nationaal Asduif WHZB.
  • 22e provinciaal Asduif.

 

Allen duiven van 2021 die meer in hun mars hebben. Olympic Millennium en Dragon Girl waren zelf op het vlieghok van een buitencategorie. Dragon Girl won in ons rayon viermaal de 1e en ook 4x top 10 NPO. Een evenknie hoef je niet te zoeken, die zijn er simpelweg niet.

Over duiven allerlei prestaties schrijven of roepen kan en doet iedereen. Echter gaan die veelal over een ver verleden. Je moet ze ook kunnen onderbouwen met je hedendaagse prestaties op eigen hok!

“Jij schrijft alleen over goede duiven”, krijg ik wel eens te horen. Wat moet ik anders, denk ik dan. Als ik over alle slechte duiven die ik heb gehad moet schrijven, zit ik hier 24 uur per dag te tikken. Echt goede duiven zijn zeldzaam en blijven je bij omdat ze bijna altijd terugkomen in de stambomen jaren later.

Onlangs ontving ik bericht dat ik bij de PIPA Rankings de 1e en 3e Asduif jong en de 8e beste jaarling van Nederland heb. Aan de PIPA Rankings hecht ik veel waarde omdat men daar gewoon alle vluchten meetelt.

Pure Gold

Die 1e Asduif jong is een superduif zoals ik er maar één eerder heb gehad, Olympic Millennium. Ik noem haar Pure Gold. Ze werd ook 1e Asduif WHZB en dat is tevens de eerste keer dat ik daar de 1e Asduif won. Pure Gold komt uit Bingo x Millenniums Gold.

Bingo

Bingo won zelf meerdere 1e prijzen en werd 22e nationaal Asduif. Hij komt uit een doffer van Dirk van Dyck x Space Girl (halfzus Super Rossi uit Miss Goldnugget (dochter Witbuik)). Bingo kweekt goed door en zit bijvoorbeeld in Witbuiks Best uit de inmiddels vierde generatie:

  • 1e NPO / Grand Prix Reims Afdeling 11 (449 km) tegen 6.769 duiven (1082mpm).
  • 4e nationaal Asduif Fondspiegel.
  • 15e NPO Echternach Afdeling 11 (358 km) tegen 8.921 duiven.
  • 50e NPO Châlons-en-Champagne Afdeling 11 (465 km) tegen 2.445 duiven.
  • 2e Asduif Friese Fondclub.
  • 22e nationaal Asduif halve fond PIPA Rankings.

 

Comb. van Wanrooij uit Geffen had afgelopen jaar de 1e en 2e provinciaal Asduif jong. Die 2e Asduif jong heeft ook Bingo en Olympic Millennium als grootouders.

Millenniums Gold

Millenniums Gold komt uit het nieuwe superkoppel Golden Pair. Hieruit kwamen eerder al de 1e NPO Grand Prix winnaar Blue Diamond en Blue Ace (1e nationaal Asduif Fondspiegel, 4e nationaal en 5e Asduif WHZB). Haar broer Millennium Ace (9e nationaal Asduif en 11e Asduif WHZB) komt ook uit dit koppel en Miss Golden Eye (17e nationaal Asduif WHZB) ook.

Dit Golden Pair bestaat uit Grey Millennium (nooit gevlogen) en die komt uit het Millennium koppel. Grey Millennium is dus een broer van Olympic Millennium en Avatar. De duivin van het Golden Pair is Golden Ace, zij won tweemaal de 1e tegen dik 6.000 duiven en is een volle zus van Lichte Super Rossi (3x top 10 NPO en 8e nationaal Asduif). Beide kinderen van Super Rossi, dus.

Olympic Rossi

Mijn 3e Asduif jong PIPA Rankings heet Olympic Rossi, vernoemd naar zijn grootouders. Hij won verder de 8e nationaal Asduif WHZB en de 11e nationaal Asduif snelheid PIPA Rankings.

Olympic Rossi’s vader is Olympic Lion en die komt uit de Blauwe Leeuw van Herman Bevers. Die Blauwe Leeuw was een Crack en won de 4e Olympiade duif Brussel, 1e provinciaal Asduif ‘14, 2e nationaal Asduif KBDB ’16, 3e nationaal Asduif KBDB ‘14 en 10e nationaal Asduif KBDB ’15. Hij stond gekoppeld tegen Olympic Millennium, de 2e Olympiade duif ‘19, 1e Asduif PIPA Rankings ‘17, 2e Asduif PIPA Rankings ‘18, 1e provinciaal Asduif ‘18 en 3e nationaal Asduif WHZB.

De moeder van Olympic Lion is Athena’s Rossi, zij werd 1e provinciaal en 5e nationaal Asduif en komt uit sterkweker Super Rossi.

Normaliter vliegen top 5 nationale Asduiven of NPO-winnaars niet meer bij mij, maar in Olympic Lion heb ik het vertrouwen dat hij zich nog iets kan verbeteren. Daarom gaat hij nog een jaartje vliegen.

Avatars Girl

Tenslotte de 8e beste jaarling PIPA Rankings, Avatars Girl. Zij komt uit 1e NPO-winnaar Avatar, een broer van Olympic Millennium uit het Millennium koppel. Avatar was gekoppeld aan de zus/nestligger (nooit gevlogen) van Super Daisy (1e NPO Argenton). Beide dochters van Super Rossi.

Goede duiven

Dus ja, waarom ligt mijn interesse bij goede duiven? Topduiven blijven in meerdere generaties terugkomen. Als je enkel op prestaties selecteert zal je zien dat bepaalde lijnen overheersen. Wat dat betreft kan ik me prima vinden in de denkwijze van Willem de Bruijn: “goede duiven, de rest is larie”.

De cirkel moet echter rond zijn en daar hoort ook een goede begeleiding bij. Er zijn genoeg liefhebbers waarbij je de beste duiven ter wereld op hun hok kunt zetten, maar daar alsnog geen blad mee kunnen raken. Vaak komt dat doordat ze met alle winden meewaaien en niet consequent één simpel systeem hanteren om hun duiven te verzorgen.

De verzorging hier is eenvoudig, zowel in de winter als in de zomer. Het meeste gebeurt maar één keer per dag, zoals het schrappen van de bakjes. Op de bodem ligt een laag Vloerdekkorrel, daar heb ik dus geen werk aan.

Bij Jan in Friesland worden de bakken slechts één keer per week geschrapt en ook daar komen de jonge duiven super. Dat komt dus niet zo nauw. Alle dagen de hokken schoonmaken en stofzuigen heeft geen meerwaarde. Elk jaar alle bakken uitschrobben ook niet. Je zet de duiven er enkele dagen in en het is dezelfde puinhoop als daarvoor.

Alle duiven trainen hier eenmaal daags, jong en oud. In oude duiven opleren steek ik geen tijd, hooguit één keer en daarna gaan ze op de eerste prijsvlucht met vaak de 1e prijs als gevolg. De jonge duiven zien de grote mand ook pas voor het eerst bij de eerste prijsvlucht. Dat gaat al meer dan 20 jaar zo met ook daar geregeld een 1e prijs als gevolg.

Ik leer de jonge duiven wel goed op met 35 km als eindstation, daarna gaan ze op de eerste prijsvlucht van 143 km. Het opleren gebeurt in alle weersomstandigheden en windrichtingen. Hier houd ik geen rekening mee, want in het vliegseizoen moeten ze ook overal doorheen.

Dit jaar ging een in mei gespeende groep jongen ook gewoon mee, die waren slechts eenmaal op 10 km en eenmaal op 30 km opgeleerd. Mijn 5e duif van die vlucht was zo’n jong van begin mei. Van die vlucht bleven ca. 10 duiven weg waaronder maar één van de 25 in mei gespeende jonge duiven.

Al mijn hokken staan jaarrond open. Hier geen gedoe met kachels of schuiven open en dicht doen bij een licht briesje. Iedereen die hier in het vliegseizoen komt verbaast zich erover dat de jonge duiven gewoon voor de openstaande schuifdeuren van de oude vliegduiven lopen te grazen.

De begeleiding van mijn duiven is zo simpel mogelijk gemaakt met de eigen producten en is twaalf maanden per jaar hetzelfde. Ze krijgen bijvoorbeeld dagelijks Origanum Red en Champions Mineralenmix over het voer (dat ook elke dag hetzelfde is).

Ik hou niet van kuren en zoek het meer in natuurlijke weerstand. In het afgelopen seizoen liep ik wel een keer met het hoofd tegen de muur. De duiven kregen meermaals drie nachten mand en liepen daardoor een terugval op. Bij meerdere nachten mand moet er eigenlijk drie dagen een breed werkend ontsmettend product in het water.

Zelf zou ik dan het liefst een product gebruiken tegen tricho, coccidiose en luchtwegproblemen. Dit zijn stuk voor stuk besmettingen die ze oplopen in een vrachtwagen waarin ze drie nachten moeten verblijven.

Het valt mij ook op dat de oude duiven hier enorm presteren op de snelheidsvluchten, ondanks dat ze verduisterd zitten. Na het stoppen van de verduistering is er altijd wel een terugval, terwijl ik van anderen hoor en lees dat het bij hun juist andersom is.

Roddelen en elkaar zwartmaken is helaas onderdeel van de duivensport van nu. Facebook is daar een ideale uitlaatklep voor. Het zou de sport deugd doen om meer respect te tonen naar elkaar en ieders inzet en prestaties. Ik begrijp het nut ervan toch al niet, want van het neersabelen van een ander ga je zelf niet beter spelen.

Dat het ook volgend jaar niet elke vlucht rozengeur en maneschijn zal zijn, is één ding wat zeker is. Dit betekent niet dat je niet alsnog kunt genieten van de aankomsten van je duiven. Ik wens iedereen een goed, sportief en gezond 2022.

Het is bijna 2022, een nieuw jaar met nieuwe kansen en ook een met minder vluchten.

De eerste jongen liggen te wachten op hun nieuwe voetring, ze krijgen de echte gouden ring om. Vroeger waren die geel, nu schijnbaar goudkleurig. Enkele van die jongen zullen hun voetring eer aan doen, de meeste zullen hem na verloop van tijd weer moeten afstaan.

Alles wordt duurder en de verwachting is dat dit ook in 2022 gaat zijn. Wij hebben de verhogingen van onze leveranciers al gehad en zijn zeker niet de enige. Veel winkeliers hebben nog hele stapels met prijsstijgingen liggen van allerlei merken en producten die ze voor 2022 moeten doorvoeren.

Aan bepaalde grondstoffen is steeds moeilijker te geraken. Sommige merken kunnen bepaalde mengelingen daardoor zelfs al niet meer leveren, schijnbaar. Daarnaast stijgen ook de kosten van verpakkingen en transport alsmaar.

Voor ons duivenmelkers betekent dit simpelweg minder duiven houden. Nu is dat geen ramp, want aan minder duiven beleef je meer plezier, we hebben immers nooit duivinnen te kort maar eerder doffers teveel. Besteed je aandacht aan minder duiven – vaak de betere – en je zal zien dat je harder gaat spelen.

Begin jaren ‘90 startte ik met achttien weduwnaars en eindigde ik met zes. Daarmee werd ik wel overal generaal kampioen. Die twaalf duiven gingen niet verloren, maar werden tussen de vluchten verwijderd. De oude garde snapte hier niets van, ik haalde volgens hun de sfeer uit het hok door wekelijks duiven te verwijderen. Ik geloofde daar toen al niet in en besteedde mijn spaarzame vrije tijd liever aan de betere duiven.

Als ik mijn vertrouwen in een duif kwijt ben, vertrekt ‘ie. De overgebleven partner moet maar een andere zoeken of op een lege bak thuiskomen. Als duiven achterblijven van een vlucht moeten hun partners hun motivatie ook ergens anders vandaan halen.

Een superduif komt ook zonder partner vroeg, heb ik meermaals ondervonden. Super Rossi had een waardeloze duivin die vaak een dag later thuiskwam. Hij was zelf bijna altijd als eerste thuis. Het gaat gewoon om de echte goede en zo is dat ook tijdens de kweek. Snel een hok volkweken is geen kunst, maar dat is hier absoluut niet de bedoeling.

Ik kweek in drie rondes, maar al na de eerste ronde zijn er duiven waaruit ik niet nogmaals kweek als hun jongen in de schotel me niet bevallen. Het koppel wijzigt of wordt als voedsterkoppel gebruikt. De jongen worden vanaf het spenen geselecteerd. Waar ik geen vertrouwen in heb, vertrekt. Ik ga me daar niet nog elke dag aan ergeren.

Ook jongen die ziek lijken, verwijder ik meteen ongeacht stamboom. Daar kijk ik toch al niet naar, hier vind je geen ringlijsten op het hok. Die komen pas wanneer de helft van de vluchten zijn gepasseerd.

De jongen worden met 21 dagen gespeend, ze moeten dan drinken uit goten zoals in een reismand. Wie de weg daarnaartoe niet vindt, verzwakt en wordt verwijderd. Ik duw geen duiven in de drinkpot. Als het gros wel de weg kan vinden, moet die zwakkeling dat ook maar kunnen.

Ik ken mijn duiven redelijk goed en heb van de meeste wel bepaalde verwachtingen. Maken ze die niet waar op de vluchten waarvan ik denk dat ze dat wel zouden moeten, dan is het weg ermee.

Ik doe er alles aan om de duiven goed naar de wedvluchten te brengen en daar wil ik voldoening voor terug. Goede duiven mogen eens missen, maar in duiven die dat keer op keer doen, steek ik al snel geen energie meer. Elk jaar start ik met zo’n 100 jonge duiven en dat aantal daalt daarna snel. Vaak niet omdat ze verloren raken, maar omdat ze mijn vertrouwen zijn kwijtgeraakt.

“De eerste staal positief (dus verboden stoffen) en de B-staal van zo veel hokken ‘ongeldig’ vanwege ‘te weinig mest?’”, schreef Schaerlaeckens. Ik denk dan: hoeveel mestmonsters zijn er van welke hokken genomen? Ze zouden de uitslagen van alle controles en die van de eerste staal openbaar moeten maken om hun eigen geloofwaardigheid te onderbouwen.

Stel men neemt 30 monsters en die zijn allemaal positief, dan lijkt het inderdaad een foute controle. Zouden er echter 10 negatieve monsters tussen zitten, dan zou ik zeggen: schors de andere 20. Duivensport beoefenen middels doping moet niet mogen. Die liefhebbers moeten zich schamen in plaats met hun borst vooruit op allerlei podia staan.

Volgens de tamtam gaat het over enkele bekende liefhebbers waarvan sommigen enkele jaren terug al met een positieve test zijn gepakt. Dat werd echter in de doofpot gestopt wegens financiële belangen van betrokken partijen. Ook dat is de hedendaagse duivensport, schijnbaar.

De controles die dit jaar in Nederland werden gehouden zijn in mijn ogen weggegooid geld. Die werden weken van tevoren aangekondigd. Als je doeltreffend wilt controleren, moet je dat mijns inziens onaangekondigd doen, bijvoorbeeld na het inkorven op een verzamelplaats.

Was eerst de pootjes van de duiven van de te controleren liefhebber en zet ze in een schone mand. Maak dat er leden van het afdelingsbestuur bij zijn en de liefhebber wiens duiven het zijn. Laat ze een half uur in de mand zitten, dan heb je voldoende mest en controleren maar.

Zoals het dit jaar gebeurde lijkt het meer op het spekken van de NPO-kas. We betalen allemaal extra geld per duif (en dat gaat op een heel jaar om serieus veel geld). Ik kan haast niet geloven dat al dat geld aan controles is opgegaan.