Mijn vliegduiven gaan regelmatig los en dat kost zo nu en dan een duif. Gisteren werd een jaarling duivin gepakt die ternauwernood aan de dood ontsnapte. Ze wordt nu opgelapt bij Belgica de Weerd. Vliegen is voorbij, maar ze is een dochter van het Millennium koppel en wordt daarom voortaan als kweekduif ingezet.

Duiven loslaten wordt steeds riskanter, maar ik raak er liever af en toe één kwijt dan dat ik straks met een hok vol scheefvliegers zit wanneer de duiven pas tegen maart buitenkomen.

In maart wordt er veel op onze duiven gejaagd, schijnbaar omdat de mannetjessperwer indruk wil maken op zijn vrouwtje. Heeft hij er eenmaal van geproefd, dan komt hij elke dag bij je kijken of het buffet al geopend is. Vandaar dat je de duiven beter op verschillende tijden kunt uitlaten, zodat de roofvogel geen regelmaat krijgt.

Zo gaan mijn jonge duiven niet elke dag los en moeten ze luisteren. Ze gaan af en toe enkele uren los, maar ik blijf dan wel in de buurt. Het heeft geen zin om ze nu al hele dagen los te laten, de eerste prijsvlucht is immers pas over een half jaar. Dit is tevens waarom ik niet nu al een hok vol jongen wil, maar in drie rondes het hok vol kweek. De laatste ronde wordt eind april gespeend.

Bij de oude duiven vertoeven er verschillende die als jong en jaarling super hebben gepresteerd, daarom heb je er echt wel even hoofdpijn van als zo’n duif wordt gegrepen. Daarentegen kan ik ook niet alles naar de kweek brengen en ik ga dus met enkele van die toppers nogmaals de strijd aan.

Mathieu en zijn drie broers hebben bijvoorbeeld allen reeds 1e prijzen gewonnen, ondanks dat het jaarlingen zijn. Mathieu is ook een zoon van het Millennium koppel en een winnaarstype. Hij won tot nu toe:

  • 1e Niergnies 2.271 d.
  • 1e Quiévrain 2.074 d.
  • 1e Quiévrain 6.133 d.
  • 2e Niergnies 7.266 d.
  • 4e NPO Melun 5.016 d.
  • 16e Bierges 4.375 d.
  • 18e Morlincourt 4.382 d.
  • 31e NPO Morlincourt 11.790 d.
  • 40e NPO Châteaudun 6.277 d.
  • 43e Sens 3.917 d.
  • 2e General Asduif CC de Westhoek ’70.
  • 10e Gouden Crack FZN.

 

Een van zijn broers Turbo Millennium is ook een speciale duif en gaf vorig jaar al gelijk een topjong. Turbo Millennium won tot op heden:

  • 7e NPO Châteaudun 6.277 d.
  • 13e NPO Châteaudun 6.300 d.
  • 7e Quiévrain 2.500 d.
  • 9e Morlincourt 1.247 d.
  • 66e NPO Morlincourt 11.790 d.

 

Verlies je zulke duiven aan een roofvogel, dan is dat extra zuur. Natuurlijk kan je ze ook verspelen, maar daar heb ik dan minder moeite mee. Roofvogelspray, uilenmuziek, kunstuilen, discolampen en weet ik veel wat voor schitteringen… Maak dat de kat wijs, er is niets wat zich zo snel aan de omgeving aanpast als een roofvogel.

Ik heb het meegemaakt dat hij op één meter naast mij een duif pakte. Zo kwam er ook eens een duif de openstaande loods ingevlogen met een roofvogel achter zich aan. Die beesten hebben oogkleppen op als ze op jacht zijn en laten zich door niets of niemand van de wijs brengen.

Bon GPS-Auctions

Wat bonnen betreft, één van de laatste staat op GPS-Auctions bij de Grootmeesters. Doe er uw ding mee.

Elke dag ontvang ik mails met allerlei vragen en vaak ook over bonnen. Waar mogelijk help ik een ieder graag, maar bonnen schenk ik zo goed als niet.

Ik begrijp dat het barre tijden zijn, maar als een vereniging in zwaar weer verkeert vind ik niet dat men van één of enkele leden kan verwachten dat die dan maar een bon schenken. Verhoog gewoon voor alle leden de contributie, dan draagt iedereen evenredig zijn of haar steentje bij.

Bonnen schenken is leuk en aardig, maar brengt ook verantwoordelijkheid en werk met zich mee. Ik heb altijd 90 uur per week gewerkt en was alleen op zondagmiddag een paar uur vrij. Men kwam dan een bon verzilveren en zat er uren later nog steeds.

Mannen als Verkerk, De Bruijn en Van Wanrooij schenken meer dan 20 bonnen per jaar en krijgen ook meer dan 100 aanvragen. Dat zijn 20 vrije middagen waarop je mensen moet ontvangen. De dank die zij voor hun weldoenerij krijgen is ook niet altijd vanzelfsprekend. Zelf houd ik het bij vijf bonnen. Ik heb in tegenstelling tot die mannen ook geen 60 kweekkoppels.

Zo werd ik ook benaderd om een column in een blad te schrijven, wat ook niet aan mij besteed is. Evenals allerlei forums, trouwens. Wie graag wil weten hoe ik over de duivensport denk en hoe ik die beoefen, kan hiervoor dagelijks op deze website terecht.

Zo kan men in De Duif de reportage van Bas Verkerk lezen over de organisatie van de duivensport. Ik kan mezelf goed in zijn antwoord vinden, maar weet nu al dat het NPO-bestuur niet open zal staan voor zijn ideeën. Net zoals die mannen regelmatig worden afgebrand op Facebook, simpelweg omdat ze hard presteren.

Het onderlinge respect tussen duivenmelkers is niet altijd groot, dat is inmiddels wel bekend. Wat de meeste echter niet willen inzien is dat het ook bij die mannen begint met een tomeloze inzet en een berg energie in de duivensport steken.

Willem is in de 70, Gerard Verkerk is 75 en Herman Calon is 82. Begin dus alsjeblieft niet over leeftijd, want ook zij zijn niet meer de jongste maar staan wel bij het krieken van de dag in het duivenhok tot laat in de avond.

Waar een wil is, is een weg, maar je moet hem wel willen vinden. Het willen winnen begint bij jezelf en niet alleen bij goede duiven. Toch zeker niet bij allerlei excuses.

Het leek vroeger op elke vakantie fantastisch volgens De Vakantieman. Dat dit niet altijd opgaat voor ons duivenhok, staat als een paal boven water. Op één persoon na dan, daar schijnt wel altijd alles geweldig te verlopen.

Bij mij waren zoals elk jaar wat eitjes kapot gevochten of onbevrucht en enkele duivinnen wilden niet leggen. Lig ik daar wakker van? Nee, natuurlijk niet. Alleen het eindresultaat telt. Eind september kan je pas de balans opmaken hoe fantastisch het allemaal werkelijk is geweest.

De tijd zal ons leren hoe belangrijk het was dat alle duiven op amper 8 dagen zaten te broeden, de jongen groeiden als kool en noem maar op wat een zeker iemand ons wil doen geloven.

Ik ben een realist en weet al lang dat de manier van opkweek niets te maken heeft met kwaliteit. Zo kwam ik 30 jaar terug bij een liefhebber die zijn jongen met 5 dagen amper kon ringen. Wanneer hij ze gespeend had, waren het volslagen duiven en kon ik mijn eigen jongen wel opruimen als ik die van hem zag.

Hij bracht ze zorgvuldig groot met Luikse mengelingen zonder maïs en voegde daar nog extra erwten aan toe. Al wat op de markt was zoals pikkoek etc. werd aan die duiven verstrekt. Toen het vliegseizoen eenmaal begonnen was, waren al mijn scharminkels thuis voordat hij ook maar één van zijn perfecte plaatjes thuis had.

Zo kan ik onmogelijk voorspellen in welke van de drie rondes die ik voor eigen gebruik kweek, de beste zitten. In de eerste ronde waarin alles perfect opkwam? In de tweede waar er meerdere onbevrucht waren? Of in de derde waar er meerdere kapot gevochten waren? Ik heb echt geen idee.

Ik heb kweekjaren gekend waarin de duiven een goede conditie hadden en alles probleemloos verliep, maar ik desondanks procentueel gezien minder goede jongen had gekweekt dan gehoopt.

In 2008 – toen ik na de totale verkoop op nieuwe hokken begon – gingen bijna alle jongen dood toen ze amper één week oud waren, vermoedelijk door schimmel in het stro dat op het hok lag. Enkele overleefden dit voorval en werden echte toppers.

Van sommige jaren leek alles wat uit het ei kroop goed en van andere jaren zat na 4 jaar niet één duif meer op het hok. Een kweekduif kan het ene jaar louter bruikbare jongen geven en het jaar erop niet één. Kortom, alles blijft onvoorspelbaar en onverklaarbaar wat kweken betreft.

Niemand kan op voorhand zeggen wat een duif waard wordt qua vlieg- of kweekkwaliteit. Je kan niet nu al zeggen of je goede of slechte jongen hebt gekweekt, het tegendeel zal dat nog moeten bewijzen.

Eergisteren stelde ik Blue Diamond voor, een dochter van het Golden Pair, oftewel het gouden koppel. Dit koppel draagt deze naam niet voor niets, want zij werden onder andere ouders van Blue Ace en die won:

  • 1e nationaal Asduif Fondspiegel.
  • 4e nationaal Asduif.
  • 5e nationaal Asduif WHZB.
  • 2e NPO Arlon 3.667 d. (na een hokgenoot).
  • 10e NPO Rethel 7.144 d. (sector 4).
  • 20e prijs Weert 2.128 d.
  • 12e prijs Châlons-en-Champagne 1.124 d.

 

Haar nestligger Millennium Ace won:

  • 11e Asduif WHZB.
  • 3e provinciaal Asduif.
  • 9e nationaal Asduif.
  • 12e NPO Châlons-en-Champagne 3.122 d.
  • 20e prijs Chimay 1.538 d.
  • 39e NPO Rethel 3.050 d.

 

Een andere dochter, Miss Golden Eye, won op haar beurt:

  • 7e provinciaal / NPO Niergnies 19.539 d.
  • 17e nationaal Asduif WHZB Allround.
  • 27e provinciaal / NPO Niergnies 8.267 d.
  • 53e NPO Issoudun 7.612 d.
  • 65e NPO Montluçon 5.046 d.
  • 83e NPO Issoudun 4.110 d.
  • 74e NPO Morlincourt 6.768 d.
  • 64e nationaal Asduif dagfond.
  • 75e nationaal Asduif WHZB dagfond.

 

Blue Diamond is van 2021 en won:

  • 1e NPO Grand Prix Melun 4.903 d.
  • 10e provinciaal Asduif.
  • 34e prijs Quiévrain 1.153 d.
  • 56e NPO Melun 4.369 d.
  • 50e nationaal Asduif midfond PIPA Rankings.
  • 67e nationaal Asduif WHZB.
  • 84e prijs Quiévrain 1.211 d.
  • 177e NPO Pontoise 9.082 d.

 

Best Millennium is ook van 2021 en won:

  • 7e Gouden Crack FZN.
  • 11e provinciaal Asduif.
  • 12e prijs Bierges 3.747 d.
  • 97e nationaal Asduif WHZB.

 

Pure & Blue Gold

Ik ruilde met Willem de Bruijn een jong en hij mocht kiezen uit vijf kinderen van het Golden Pair. Er zaten twee laatjes tussen die hij direct aan de kant schoof wegens te jong. Eén van die twee laatjes werd afgelopen jaar moeder van Pure Gold en die won:

  • 1e nationaal Asduif WHZB.
  • 1e nationaal Asduif PIPA Rankings.
  • 2e Gouden Crack FZN.
  • 4e prijs Quiévrain 4.678 d. (1188mpm).
  • 13e nationaal Asduif midfond PIPA Rankings.
  • 27e NPO Châteaudun 3.769 d.
  • 28e NPO Melun 4.369 d.
  • 35e NPO Pontoise 9.082 d.
  • 71e NPO Melun 4.903 d.
  • 66e prijs Bierges 3.747 d.
  • 8e Asduif Eendaagse Fondspiegel.

 

Het andere laatje werd moeder van Blue Gold en die won bij Jan Timmermans in Friesland:

  • 6e NPO Reims 6.769 d. Afdeling 11 (449 km).
  • 6e Asduif Friese Fondclub.
  • 41e NPO Châlons-en-Champagne 2.445 d. Afdeling 11 (465 km).
  • 122e provinciaal Venlo 3.929 d.

 

Beide laatjes brachten maar één koppel jongen groot, ze hadden niet eens een pen gestoten. Als er iets in zit, komt dat er snel genoeg uit.

Een duivenmelker moet elk jaar doelen stellen voor zichzelf. Mijn doel in 2021 was genieten van de vluchten en één van de Grand Prix vluchten zien te winnen. Hierin ben ik gelukkig geslaagd, zowel op eigen hok als bij Jan in Friesland.

Natuurlijk heb je daarbij wat geluk nodig, maar ook duiven die het in zich hebben om zo’n vlucht te kunnen winnen. Blue Diamond is een dochter van het Golden Pair en won de Grand Prix vlucht vanuit Melun.

Mijn doelen voor 2022 heb ik moeten bijstellen wegens het gedoe met de samenspelen. Onze vereniging moet de punten voor vitesse, nalijn en vitesse jong tot 300 km uit het rayon halen dat uit meer dan 400 leden bestaat. De rest van Brabant 2000 kan die hun punten uit hun samenspelen van circa 75 leden halen.

Het zal me verder een worst wezen, want hokkampioen op de vitesse en jonge duiven ben ik al zo vaak geworden de laatste 20 jaar. Mijn doelen liggen nu op de mid- en dagfond en midfond jonge duiven (eigenlijk de NPO-vluchten), daar kan men tenminste nog met gelijke wapens strijden en kan niemand zich ergens achter verschuilen.

De twee Nederlandse vrouwen waren gisteren oppermachtig bij het WK veldrijden, daar was geen ploegenspel tegen opgewassen. Gewoon met een bloedtempo vertrekken en iedereen wist na 500 meter hoe de kansen verdeeld waren. Misschien moet men die dames voortaan maar op een omafiets laten starten en de overige deelnemers op een koersfiets, zo doet Brabant 2000 dat ook.