20 feb Het schiet op

De helft van de ringen zit alweer aan een pootje, dus het kweekseizoen schiet op. De vliegduiven gaan over 3 weken op weduwschap en kunnen dan alle dagen één uur los.

De eerste ronde jongen luistert al redelijk. Dit moet ook wel, want als straks de duivinnen in de middag los gaan, dan moeten de jongen weer terug binnen zijn.

Alles is een kwestie van dresseren. Zoals gezegd zit hier alles al verduisterd. Kom ik om 17.00u in de hokken, dan zit niet één jong meer in de buitenren, maar allemaal binnen in de schapjes.

De oude duiven zitten tot halverwege mei verduisterd en toch lijden de prestaties op de vitesse daar niet onder, wat bij veel andere hokken wel zo is. Ik heb hier geen verklaring voor. Veel Belgen spelen de oude duiven een geheel seizoen verduisterd.

Dat de duiven eerst een pen moeten stoten om in conditie te geraken, daar geloof ik niets van. Ik heb daar nooit enig verschil in gezien.

Hier gebeurt alles op basis van eigen ervaring, vandaar dat ik me niet laat afleiden door allerlei verhalen. Zo zal ik ook nooit in een forum plaatsnemen. Wat ik kwijt wil over wat er op eigen hok gebeurt, pen ik hier (bijna) dagelijks neer.

In een forum vragen krijgen waar ik zelf ook het antwoord niet op heb, is dus niet aan mij besteed. Ik kan alleen maar vertellen over wat ik zelf heb getest of constateer op eigen hok. Verder heb ik ook weinig verstand van al die nieuwe dingen.

Hier houd ik me elk jaar aan hetzelfde, simpele systeem. Ik laat al die verschillende mengeling- of drinkpotverhalen graag aan de concurrentie over. Datzelfde geldt voor hoe een duif eruit moet zien. De beste stuurlui staan aan wal. De meeste van die gasten kunnen hun geweldige verhalen niet met topprestaties onderbouwen.

Het hoeft allemaal niet zo moeilijk te zijn. Stop ze in de mand en je weet gauw wat ze aankunnen en of je het goed of fout doet.

Natuurlijk bestaat er ook nog een groep liefhebbers die ieder jaar een heel seizoen lang de wind in hun nadeel hebben of tegen een sterke concurrentie spelen. Daarmee kan ik alleen maar medelijden hebben.

17 feb Slenteren

De jongen scharrelen de gehele dag op en rond het hok. Vliegen doen ze nog niet echt, maar dat is niet erg. Duiven die niet rondvliegen, raak je ook niet zomaar kwijt. Mijn opleerprogramma voor de jongen start pas halverwege mei.

Voor de oude duiven is er ook nog ruim voldoende tijd, hun mooiste vluchten vinden in juni plaats. Tegen die tijd zijn ze heus goed ingevlogen. Oude duiven leer ik hoogstens 2x van 30 km op, daarna gaan ze mee met de eerste prijsvlucht van 100 km.

Aan officiële opleervluchten doe ik zelf nooit mee. Het seizoen is lang genoeg en elke containervlucht is een vlucht. De liefhebbers die wel elke opleervlucht meepakken, zie je meestal na enkele weken al niet meer op de uitslag staan.

Mocht ik echter een snelheidsspeler zijn, dan deed ik dit waarschijnlijk wel. Mijn helaas overleden vaste letter Sjef speelde erg hard op de vitesse en sloeg niet één opleervlucht over, zelfs niet midweeks. Het spel begon vroeger wel een stuk eerder. Ik trouwde op 23 maart en op die datum was er toen altijd al een opleervlucht.

Gang van zaken

Het is momenteel een drukte van jewelste op de hokken. Alle vliegers en kwekers liggen met jongen van allerlei leeftijden, dus elke dag moet ik wel ergens ringen. De eerste ploeg komt al buiten en gooit al stevig kleine pluimpjes.

Hier en daar zag ik al een pennetje vallen, ondanks de verduistering. Jongen die vroeg een pen stoten, heb je altijd. Bij sommige blijft het daarbij, andere gooien gewoon door. Meermaals had ik echt goede jongen die al vijf pennen hadden gestoten. Je zou denken dat die vroege stoters als oude duif deze trend doorzetten, maar dat is me nog nooit opgevallen.

De mest van de jonge en de oude duiven is super, mede dankzij de Origanum Red en de andere bijproducten. De jongen zijn zijdezacht en hebben een mooie, gezonde glans op hun verenkleed.

Zoals gezegd geef ik bij het spenen alleen BelgaMagix en geen andere medicatie. De oude duiven (vliegers en kwekers) krijgen ook niets. Alles moet zoveel mogelijk op een natuurlijke wijze gebeuren. Daarnaast veel zuurstof en geen overbevolking op de hokken.

Over 4 weken ga ik met de vliegploeg op consult. Ik grijp alleen in als daaruit blijkt dat ze iets onder de leden hebben. Zo’n 20 jaar geleden gaf ik voor het vliegseizoen altijd een combikuur tegen de koppen en tricho, maar dat doe ik dus al heel lang niet meer.

In het vliegseizoen krijgen ze na twee nachten mand wel 1,5 dag iets bij thuiskomst. Tot slot gebeurt hier veel op gevoel en is het ook een kwestie van inspelen op de weersomstandigheden.

14 feb Oppassen geblazen

Ook ik haal elk jaar enkele duiven bij, maar toch blijft dat uitkijken. Je kan dit beter direct na het vliegseizoen doen, zodat je nieuwe aanwinst meteen mee kan worden gekuurd.

Veel liefhebbers ervaren weer een slechte kweek, als ik dat zo eens hoor. Bijvoorbeeld oude duiven die vermageren en zelfs doodgaan of jongen die niet uitkomen of na enkele dagen afsterven. Vaak gaat het dan om paratyfus, ook al lijken ze adeno-achtige klachten te hebben wat de mest betreft.

Ik herhaal dus nog maar eens: kuren én enten direct na het seizoen. Aansluitend de hokken flink natspuiten met Virkon S. Daarbij elk jaar van kuur en enting wisselen, dus telkens van een andere dierenarts om gewenning te voorkomen.

Veel artsen zullen het niet met mij eens zijn – zij nemen logischerwijs hun eigen producten in bescherming – maar toch lijkt afwisselen mij de beste methode. Vele liefhebbers kregen namelijk, ondanks jarenlang kuren met hetzelfde product, toch paratyfus. Meestal zonder daarna te vaccineren. Kan in mijn ogen geen toeval meer zijn.

12 feb De Duif uitreiking

Zaterdag is de prijsuitreiking van De Duif, een spektakel om mee te maken. Normaliter ga ik daar graag even naartoe, maar omdat het niet zo goed gaat met mijn rug zal ik er dit jaar niet bij zijn.

De vluchten staan snel weer voor de deur. De helft van de vliegduiven zit nu met jongen van een week. De andere helft – waar de eitjes van zijn weggegaan – valt volgende week uit.

Hier leggen alle vliegduiven twee keer, omdat ik ze graag wat langer bijeenhoud voordat het vliegseizoen begint. Op die manier raken ze goed aan elkaar gehecht.

Het loslaten vindt nog niet dagelijks plaats, maar vanaf eind deze maand wel. Jong en oud worden al wel verduisterd. Over 4 weken vindt de jaarlijkse controle van de vliegduiven plaats. Mankeren ze iets, dan grijp ik in, anders niet.

Het is allemaal een kwestie van geen fouten maken. Verder is het hopen op een omslag van het weer. Dit koude, natte weer is niet ideaal voor mij. Eigenlijk zou ik met mijn rugklachten in de winter de zon moeten opzoeken, maar dat gaat niet als je duiven hebt.

De jongen doen het goed, zolang de kromsnavel ze met rust laat. Zoals gezegd hebben zij de Rota/PMV-enting en een Belga Magix gehad. Verder om de dag Naturaline en elke dag Origanum Red en Champions Mineralenmix. Tweemaal per week voeg ik daar nog de gevitamineerde Prestavit aan toe.

Over vitamines is al veel gezegd en geschreven. Je hebt voor- en tegenstanders. Zou ik alleen snelheid spelen, dan greep ik daar wellicht zelf ook minder snel naar (al heb ik al veel Belgische snelheidsspelers gezien die wekelijks Catosal – een vitaminepreparaat – geven). Ik speel echter allround spel en wil elke week vroeg zitten. Mijns inziens kun je dan niet zonder vitamines.

De Prestavit en Octavit heb ik dan ook volgestopt met vitamines. Daarnaast doe ik nu in de kweekperiode nog elke week een zakje Belgabion (Belgica de Weerd) over elke 1,5 kg voer.

Na een zware vlucht krijgen ze traditiegetrouw een bruistablet C van de supermarkt in het drinkwater (bij thuiskomst op 2 liter water).

07 feb Vliegende wolf

Van januari tot april is het hier niet leuk duivenhouden. Inmiddels zijn enkele jongen en twee oude duiven ten prooi gevallen aan de kromsnavel, waarvan er steeds meer lijken te komen.

Dagen of weken de duiven vasthouden werkt niet. Zodra ze los zijn, is hij er als de kippen bij. Het is de natuur en we doen daar niets aan, maar leuk is anders. Echte topduiven belanden hier al snel op de kweek, mede hierom.

Na april nemen de aanvallen hier af en kan het seizoen met een enigszins gehavend team starten. Over twee maanden is het alweer zover en staan we weer in de lucht te turen en te dromen van alles wat wel of niet komen gaat.

Duiven verliezen aan de havik is één ding, maar vaak zit de schrik er bij de rest dan ook goed in. Zodoende verliezen we ook jongen die alle kanten uitschieten, omdat ze pas net buiten zijn. Bij de oude duiven is er weer een partner die alleen blijft met een kroost kleine jongen.

Kortom, ook hier niet altijd alles rozengeur en maneschijn, wat door sommige wel eens wordt gedacht.