De kampioenenavonden- en middagen beginnen weer. Bij ons is het rayon al afgevallen wegens geen organiserende animo. Dit waren vroeger avonden vol naturaprijzen.

Enkele leden van een naburig samenspel hebben ons samenspel voor 80% overgenomen, behalve de vereniging waar ene Embregts-Theunis speelt. Een vereniging 18 km verder mocht er wel bij, die spelers kon men immers wel hebben.

Het gevolg is dat wij met de vereniging een papieren samenspel en rayon hebben gekregen, geen kampioenschappen dus. Voor mij maakt het niet uit, ik had nagenoeg alle 1e kampioenschappen in de vereniging en sta er in de afdeling en nationaal ook tussen. Voor de andere leden van onze vereniging vind ik het echter zuur.

Wij hebben een sterke vereniging en tevens de grootste van de afdeling. Win je bij ons de 1e, dan sta je overal vooraan. Alleen deze liefhebbers staan nu bij geen enkel provinciaal of nationaal kampioenschap, terwijl ze beter hebben gepresteerd dan leden van een ander, zwakker samenspel.

Dit gebeurt in meerdere afdelingen in Nederland en ik vind dat geen goede zaak. Wil men eerlijkheid, dan moet het NPO eindelijk eens alle punten vanaf vlucht #1 uit de afdeling halen. En dan een berekening over een vastgesteld aantal duiven. Laat men bij die ene grote afdeling het aantal duiven in de berekening meetellen, dan is iedereen op voorhand kansloos.

Zo is mijn gedachtegang, al weet ik dondersgoed dat andere mensen hier anders over denken. Een ieder mag een mening hebben, denk ik dan. Niemand hoeft het met mij eens te zijn en vice versa.

De duiven kunnen nu dag en nacht in de open ren. In deze periode liggen ze de gehele dag in de regen. Duiven afharden moet je in de herfst- en wintermaanden doen, niet vlak voor het vliegseizoen.

Ze gaan nu nog niet los, maar zodra ze hun nieuwe verenpak aan hebben, komen ze regelmatig buiten. Verder kijk ik er in de winter niet echt naar om, dat heb ik nooit gedaan. Vroeger gingen alle duiven in een grote ren in de loods van mijn schoonvader waar ze in het voorjaar pas uit kwamen.

Het rui- en kweekseizoen behoren voor mij niet tot de leukste seizoenen. Ik bloei meestal vlak voordat de vluchten beginnen weer op.

Vroeger starten

Afdeling 5 neemt schijnbaar het voortouw en gaat eerder beginnen met de jonge duiven. Eigenlijk zou iedereen in juni moeten starten. Als Afdeling 5 eerder start, moet Brabant 2000 dat ook doen. We varen elk jaar in elkaars vaarwater, waarbij Brabant 2000 altijd aan het kortste eindje trekt. Wij moeten dan wachten tot Afdeling 5 klaar is met alle groepslossingen.

Hier verliezen we elk jaar een hoop jonge duiven met de eerste vluchten. Te laat lossen door twijfelende afdelingen voor ons is daar de grootste oorzaak van.

Zo vind ik ook dat we de eerste vluchten niet te ver uit het oosten moeten lossen met die aanhoudende westenwind. De duiven worden te ver het land in gedreven en komen tussen duiven van verdere afdelingen terecht, waardoor wij ze niet meer terugzien.

Verliezen zijn van deze tijd, maar we hebben daar ook zelf schuld aan. Te laat starten met de wedvluchten, bijvoorbeeld. Men wil een hoop opleervluchten vooraf organiseren, maar een serieuze duivenmelker doet daar niet aan mee. Hier gaan ze alleen mee als er prijzen aan gekoppeld zijn, anders vind ik het een verkwisting van tijd en geld.

Eén opleervlucht zou in mijn ogen voldoende moeten zijn. Ik zie elk jaar mensen aan drie opleervluchten deelnemen. Zij geven vervolgens na drie wedvluchten geen duiven meer mee omdat ze er geen meer hebben of omdat ze allerlei problemen hebben opgedaan in de reismand.

Boven de 400 km

Wij hebben in onze afdeling gelukkig tweemaal de kans gehad om boven de 400 km te spelen. Daar werd voor mij veel duidelijk, want de duiven die ik voorheen niet op de uitslag zag, waren er nu wel. Als ze die kansen niet gekregen hadden, had ik ze waarschijnlijk uitgeselecteerd. Nu zijn ze volgend jaar misschien wel mijn betere.

In Afdeling 5 hebben ze één keer 350 km gehad, verder alleen veredelde vitesse vluchten. Ja, weliswaar minder verliezen dan hier, maar de helft van wat overbleef zal daar naar de poelier gaan. Hieronder ook duiven waar zeker potentie in zit, maar die zich simpelweg niet konden ontplooien dit jaar.

Is dat dan de duivensport die we willen? Louter korte vluchtjes, geen verliezen en de helft na het seizoen naar de soeppan verwijzen? En dan moet je nog een kunstenaar zijn om de goede eruit te vissen. In allerlei kwakzalvers die duiven tegen betaling selecteren geloof ik namelijk niet.

Op bouw selecteren zal best, maar de grootste scharminkels heeft een goede duivenmelker tegen de laatste vlucht allang zelf verwijderd. En in duiven kijken lukt op eigen hok al niet, laat staan op dat van een ander.

Zo’n 30 jaar geleden haalde ik Sedochol bij een apotheek in België. Deze was sterk oranje van kleur en wat stroperig. De Sedochol van nu is minder stroperig en ook zeker niet zo oranje van kleur.

Vroeger gaf ik dat 2 weken aaneen na de vluchten. Dit veranderde toen ik jaren terug eens bij Jelle Roziers kwam en daar prachtig ingeruide duiven zag met zijdezachte pluimen.

Jelle gaf destijds elke dag Sedochol tot aan het einde van de rui. Vanaf toen ben ik dat ook gaan doen, maar wel om de dag, afgewisseld met Naturaline. Zo kan je overal wat opsteken als je je ogen en oren de kost geeft.

Badzout, het zal niet slecht zijn, maar ik heb het nog nooit gegeven. Hier gaat altijd wat chloor in het water. Misschien ligt dit ook wel aan mijn gierigheid, hoor. Vroeger deed ik ook wel eens een mespuntje Halamid in het badwater.

Eiwitten toevoegen in de ruiperiode is zeker niet slecht, evenals vitaminen. Hier zijn die twee samengevoegd in de Prestavit, dat voeg ik tweemaal per week toe aan het voer.

Het voor mij minst aantrekkelijke seizoen breekt aan, namelijk die van de prijsuitreikingen. Ik ga ‘s avonds niet graag van huis en ontvang dan ook niemand. Het lange zitten, luisteren naar langdradige omroepers en verhalen over duiven of prestaties uit een ver verleden, is niet echt aan mij besteed.

Het liefst ben ik met de duiven zelf bezig. Nieuwe koppels vormen en voorbereidingen treffen voor het seizoen 2023. Beurzen bezoek ik ook zelden, want die zijn al 30 jaar hetzelfde. Maar gelukkig is niet iedereen zoals ik ben.

Wel ga ik deze winter wat meer hokbezoeken doen, vooral bij bekende liefhebbers waar ik geregeld contact mee heb, maar er gewoon nog niet aan toegekomen ben ze te bezoeken.

Dezer dagen

De duiven zitten aan een paratyfuskuur, ditmaal is dat 14 dagen Cona-Paratyfus van een Belgische dierenarts. Na deze kuur worden ze geënt met een dode entstof van diezelfde dierenarts en daarna krijgen ze allemaal een kwart Flagyl en een luisdruppel.

Om de dag zit er Sedochol of Naturaline met extra look in het drinkwater. Over het voer gaat onze Origanum Red met 2x per week Prestavit of Octavit. Ook alle dagen een pikpot Champions Mineralenmix op 1 kg voer. Voeren is eenmaal daags, een bad eenmaal per week en het hok zuiver maken ook.

De hokken ben ik momenteel aan het aanpassen. Het kweekhok is inmiddels verkleind en zo goed als klaar. Het vlieghok moet nog aangepast worden. Ik wil de midfond doffers apart van de dagfond doffers. Reden: de afdelingen willen toch niet veranderen.

Nu korft men de dagfond op donderdag in en dan blazen de midfond doffers zich elke keer op omdat de helft van de doffers er een dag eerder uitgehaald is. Ik wil dat wijzigen, zodat er geen terugval is op de midfond. De duivinnen schijnt het niet uit te maken, dus die komen allen in één hok. Hier zijn de prestaties van doffers en duivinnen nagenoeg gelijk op alle disciplines.

Verder blijft het uitproberen om nog betere duiven te kweken die allround zijn. Afstandsgeschikte duiven vallen hier af. Ik heb genoeg goede snelle duiven gehad die bezweken op de dagfond. Duiven kapot spelen op de dagfond, daar geloof ik niet in. Mijn beste dagfond duiven deden het jaar erop op de vitesse ook weer gewoon hun best.

Vernieuwing kweek

Twee toppers verhuizen naar de kweek, dat zijn Turbo Millennium (3x teletekst en ook dit jaar 1e Generaal Asduif alle vluchten in onze vereniging) en zijn broer Mathieu (won 4x per duizendtal met verschillende 1e prijzen en 2x teletekst). Beide uit het Millennium koppel en dus ook broers van topkwekers Olympic Millennium, Avatar en Grey Millennium.

Van Jan gaat de 4e nationaal Asduif dagfond naar de kweek (kleinkind Super Rossi) en ook de super jonge duif van Rene Roks met de 1e, 2e en 8e in de afdeling dit jaar (kleinkind Super Rossi).

Van Frans Maris komt er een dochter van Olympiade duif Martha via mijn Chinese vriend Q Wenbo, alsmede een dochter van Proxi en een koppel late jongen uit hun laatste topper Prima. De Maris duiven pakken goed op mijn eigen duiven. Ook is dat een kleine kolonie met topresultaten op alle afstanden.

De samenkweek jongen uit Luka Modric van Eijerkamp x Pure Gold (1e Asduif WHZB) worden ook op de kweek getest. Ook dat is duivensport: vooruitkijken, nieuwe koppels maken en af en toe vernieuwen. Deze vernieuwing vervolgens testen en verwijderen als ze niet voldoen. We testen ze daarvoor op twee afdelingen die 200 km uit elkaar liggen.

Dezer dagen zijn we druk bezig het kweekhok te verkleinen, zo’n 40% is inmiddels afgebroken. Volgend jaar houd ik zo’n 20 koppels, dat zijn er meer dan genoeg. Ik ga wel weer voedsterkoppels houden om het aantal jongen te kunnen kweken voor hier en in Friesland.

Voor de tien beste doffers zijn er aparte ruimtes, zodat ik ze gemakkelijk over kan koppelen. Eén koppel blijft voorgoed bijeen en negen koppels zijn testkoppels waar ik er maar vier van kweek met één duivin.

Bij de vliegduiven zijn er 30 bakken, maar ik denk dat ik er maar 24 vul. De laatste jaren geniet ik – al zij het gedwongen – meer van het oude dan van het jonge duivenspel. Door al dat wijzigen en veel te laat starten elk jaar is de lol er wel af.

Men wil er ook niet van leren. Ook dit jaar raakten we weer een vlucht kwijt door de hitte en dan natuurlijk nog de liefhebbers die getroffen zijn door de vogelgriep. En dat zal naast hitte ook elk jaar terugkomen, vrees ik. We gaan in 2023 massa’s jaarlingen verspelen, dat kan niet anders.

Ik steek het dan ook niet onder stoelen of banken dat er organisatorisch iets moet veranderen. Om de duivensport te redden moeten er wijzigingen plaatsvinden binnen het bestuur, want men stuurt onze sport nu regelrecht de afgrond in.

Wat organisatie betreft mogen er enkele blijven, wat het vliegprogramma betreft moeten enkele plaatsmaken voor liefhebbers die tot de betere spelers van het land behoren. En dan van elke categorie iemand, zodat er geen eigenbelang kan ontstaan.

Ik hoop dat bij een ieder de ogen open gaan en dat men niet langer pikt wat er gebeurt, anders is er voor de liefhebbers onder de 65 jaar geen duivensport meer over 10 jaar. Denk daar maar eens goed over na deze winter.

Afgelopen zondag was ik in Friesland en ik schrok van dat windmolenpark onderweg. Als daar een groep duiven doorheen vliegt is na 25 km 20% geraakt door een molenwiek. Ook de terugkerende elektriciteitscentrales in Nederland en de daarbij behorende draden gaan steeds meer duiven verwonden. Groene stroom gaat ons nogal wat duiven kosten.