Afgelopen weekend wederom een pittig concours voor onze duiven. De midfond was hier wat minder, maar de dagfond verliep boven verwachting goed.

Ik had al snel door dat ik mijn 1e en 6e getekende duiven nooit meer terug zou zien, want na mijn 10e duif was hiervan nog steeds geen spoor te bekennen. Twee van mijn beste oude duiven weg dus, hoogstwaarschijnlijk verongelukt. Ook dat is duivensport.

Dit is toch wel een aderlating, ik speel immers niet met 150 duiven. Ik heb een kleine groep die het verschil maakt en die wordt zo snel kleiner. Dit betekent overigens niet dat ze donderdag niet gewoon allemaal weer de mand in gaan. Voor duiven die goed komen is spelen nog altijd de beste optie.

Zoals gezegd was het resultaat boven verwachting goed. Tegen 5.237 duiven werd het 4-9-10-14-16-32-41-42-46. Daarbij had ik er 24 mee, 9 wonnen per honderdtal en 18 per tiental.

Mijn eerste duif is El Torro uit een doffer van Davy Tournelle, gekocht door mijn vriend uit China waarvan ik even mocht kweken. Hij komt uit Miss Torres van Davy en die won de 1e en 3e nationaal in België. De moeder is Blue Diamond en die won hier de 1e NPO Grand Prix Melun. Zij komt uit het Golden Pair (Grey Millennium uit het Millennium koppel x Golden Ace (won meerdere 1e prijzen in groot verband en is een dochter van Super Rossi)).

El Torro is een jaarling doffer en won tot nu toe:

  • 1e Roye 1.200 d. R2
  • 4e NPO Issoudun 5.237 d.
  • 37e provinciaal Roye 4.258 d.
  • 44e NPO Melun 10.233 d.

 

Mijn tweede duif is superduif Olympia uit National Rossi (1e NPO Gien 6.419 d. en kleinzoon van Super Rossi). Hij stond gekoppeld tegen Olympic Millennium. Olympia is geen verkeerde en won tot nu toe:

  • 1e Duffel 4.231 d.
  • 2e provincial ace long distance
  • 4e provinciaal Morlincourt 18.082 d.
  • 7e Golden Ace FZN
  • 9e NPO Issoudun 5.237 d.
  • 10e NPO Issoudun 2.474 d.
  • 17e NPO Sens 8.754 d.
  • 32e NPO Châteauroux 5.290 d.
  • 51e nationaal Montluçon 4.234 d.
  • 61e NPO Issoudun 6.438 d.
  • 75e NPO Châteauroux 3.015 d.
  • 105e NPO Sens 10.005 d.

 

Mijn derde duif (sloot de top 10 af) is Olympic Rossi, de nestligger van Olympia. Hij won reeds:

  • 10e NPO Issoudun 5.237 d.
  • 50e NPO Argenton 2.280 d.
  • 55e NPO Châteaudun 6.277 d.
  • 56e NPO Châteauroux 3.015 d.
  • 81e NPO Pont-Sainte-Maxence 9.829 d.

 

Twee zussen van Olympia doen het ook erg goed bij mijn vriend in China. Toch heeft het koppel National Rossi x Olympic Millennium maar één seizoen samengezeten. Volgend jaar gaan die toch maar weer bijeen voor wat nazaten voor het kweekhok.

Mijn vierde duif is ook een jaarling, namelijk Blue Nugget. Haar vader komt uit Olympic Millennium en de moeder uit Young Witbuik. Ze won reeds:

  • 14e NPO Issoudun 5.237 d.
  • 79e NPO Melun 10.233 d.
  • 85e NPO Orleans 4.532 d.

 

Mijn vijfde duif is ook een beste, dat is Atlantic Dragon uit Atlantic Bas Verkerk x Dragon Girl. Atlantic Dragon won reeds:

  • 2e provinciaal Asduif
  • 7e NPO Pontoise 9.082 d.
  • 16e NPO Issoudun 5.237 d.
  • 31e Morlincourt 3.383 d.
  • 39e nationaal Asduif WHZB
  • 59e NPO Châteauroux 5.290 d.
  • 61e NPO Issoudun 2.467 d.
  • 58e Quiévrain 1.153 d.
  • 67e Quiévrain 1.211 d.
  • 89e NPO Melun 15.937 d.

 

Het viel op dat veel tophokken alle prijzen hebben weggekaapt, maar dat er ook tophokken zijn die hun duiven totaal niet op de rails krijgen. Jan in Friesland is daar een voorbeeld van.

Wat doe je hieraan? Ik denk eerst vaststellen dat ze geen mandbesmettingen hebben, zoals coccidiose, wormen of tricho. Indien dat is uitgesloten, kunnen het nog de luchtwegen/koppen zijn. Sluimerende paratyfus kan er ook voor zorgen dat duiven niet in conditie geraken.

Een kuur tegen de luchtwegen kan voor enkele vluchten wonderen verrichten, maar om die kwaal definitief weg te nemen, moet je je denk ik meer richten op het hok zelf.

Als ik het wist, dan zou Jan de eerste zijn aan wie ik het vertelde. Jan is al bij de dierenarts geweest en ze mankeerden niets. Toch heb ik hem aangeraden om enkele dagen tegen de koppen te kuren, helaas zonder resultaat. Nu heb ik hem geadviseerd om gewoon het systeem te blijven volgen en even niets meer te geven. Met andere woorden, afwachten tot de kentering komt.

Met goede duiven die even niet in orde zijn moet je niet teveel onnodige risico’s nemen. Doe je dat wel, dan zal je ze vroeg of laat verspelen. De rest moet je enkele keren diep laten gaan, de kans is groot dat ze dan binnen enkele weken hun conditie te pakken krijgen.

Het wordt vast niet gemakkelijk morgen. Ik verwacht ruim 8 uur voor de dagfond en 4 uur voor de vitesse met hoogstwaarschijnlijk weer een noordoostenwind.

Mijn jonge duiven werden vanmorgen om 09.00u met een harde noordoostenwind gelost en waren voor mij thuis. Met de windrichting houd ik geen rekening, later in hun carrière moeten ze ook overal doorheen.

Dat men er watjes van wil maken middels groepslossingen van korte afstand wil nog niet zeggen dat ik dat ook doe. Dit is nu eenmaal mijn manier van voorbereiden. Hardheid kan je erin brengen, wijsheid niet.

Er waren amper 5.200 duiven ingemand voor de eerste dagfond vlucht. Men wilde graag La Souterraine (635 km) en Ruffec (700 km) op het programma. Ik ben benieuwd of we 1.000 duiven bij elkaar krijgen voor Ruffec als de wind uit het noordoosten blijft waaien. Ik verwacht dat er tegen die tijd al veel jaarlingen opgesoupeerd zijn. Het is eigenlijk tegendraads: als jong amper eenmaal 400 km, als jaarling vluchten van ver boven de 600 km.

In België zal men de nationale winnaar van Bourges aan de westkant moeten zoeken, dat lijkt me voorspelbaar (dik 100 km korter en heel wat oost erbij). Zo zullen wij onze meters niet met Zeeland kunnen vergelijken.

De duiven beleven tot nu toe een zwaar seizoen. Wekelijks zitten ze twee nachten in de mand en zo goed als elke week ervaren ze een koude kopwind.

Het nationale vliegprogramma helpt hier niet aan mee. Tussen de dagfond vluchten een zware 400+ km midfond vlucht is funest voor duiven die wekelijks onder deze zware omstandigheden de mand in moeten. Vooral jaarlingen hebben het hier moeilijk mee.

Duivinnen speel je het beste elke week om geen problemen te krijgen met aanparen, maar het nationale programma leent zich hier niet voor en wij kunnen niet zoals de Belgen ervoor kiezen om korter te vliegen. Onze duiven zijn geen robots en dat zouden de programmamakers moeten weten.

Daarbij is het beter om beide vluchten op donderdag in te manden, mid- én dagfond. Grote aantallen duiven komen er nu toch niet meer. De inkorvers worden zo ontzien en we krijgen een dag vrij, dat vindt het gezin ook wel eens leuk. Kortom, zaken voor het bestuur om over na te denken in het kader van toekomstbestendige duivensport.

Ik kreeg wat opmerkingen of ik wel tevreden was afgelopen week met de 9e, 13e en 14e prijs tegen dik 10.000 duiven. Vijf per honderdtal, 29 per tiental en 41 van de 60 mee per viertal is kennelijk niet voldoende.

Dit jaar ben ik nog niet buiten de top 10 van de afdeling gevallen, al ben ik me heus wel bewust dat er vast een keer een kentering komt. In onze afdeling moet het wel erg slecht gaan wanneer je 5 minuten na de winnaar nog top 10 kan spelen.

Zulke opmerkingen komen meestal van liefhebbers die zelf zelden of nooit top 10 in de afdeling of per honderdtal hebben gevlogen. Je hoeft dit eigenlijk toch al niet aan mij te vragen, want tevreden ben ik in principe nooit. Ik kan mezelf gelukkig prima motiveren, dat hoeft een ander niet te doen.

Overigens wordt per duizend- en honderdtal spelen alsmaar moeilijker naarmate de concoursen kleiner worden.

Enfin, nu dus 24 duiven mee op de dagfond en ik denk 26 op de midfond. De rest heeft onvoldoende laten zien om verder te mogen spelen.

Gisteren ontving ik alweer bericht van iemand die de 1e prijs in de afdeling won met onze mengeling. Licht verteerbare vetten zijn onder deze omstandigheden cruciaal, werd hiermee wederom bewezen.

Ik weet nog niet hoeveel duiven ik meegeef. Dit bepaal ik meestal op de dag van inzetten op basis van hoe een duif aanvoelt. Ze zien er momenteel goed uit, al zegt dat niet alles. Het is en blijft elke week opnieuw afwachten.

De jonge duiven zien er ook goed uit, al hebben die wel ruim een week lichtjes one eye cold gehad. Ze hebben nog alle tijd om uit te zieken, maar ik houd dit wel goed in de gaten, zodat het niet erger wordt.

Vandaag hebben ze een taaie opleervlucht gehad, de helft kwam één voor één thuis. Het was niet het beste weer vanmorgen, maar dat is op de wedvluchten ook niet altijd het geval. Het miezerde nog wat toen we ze rond 09.15u loslieten in België.

Heel wat tevreden gebruikers van onze mengelingen en bijproducten wonnen afgelopen weekend een afdelingsvlucht. De licht verteerbare, vetrijke mengeling doet op veel hokken goed zijn werk.

In Marokko werd een loodzware vlucht van 11 uur vliegen (750 km) gewonnen door een vriend. Hij gaf de week voor het inkorven op mijn advies elke dag Octavit. De winnende duif is overigens 50% Embregts-Theunis.

John Rockx is ons jammer genoeg ontvallen. Een fijn en eerlijk mens waar ik in het dagfond seizoen altijd contact mee had. John was in Brabant 2000 altijd de te kloppen man op de dagfond.

Gisteren was het wederom een stevige werkvlucht. Ditmaal begon ik met de 9e, 13e en 14e NPO tegen 10.703 duiven. De cijfers waren 5x per honderdtal, 29 per tiental en 41 van de 60 per viertal. Een stuk minder dan voorgaande weken, dus. Op het moment van schrijven mis ik nog drie duivinnen.

De komende dagen ga ik bekijken wie er naar de eerste dagfond vlucht gaan. Dit zal zeker geen grote mand worden. Het seizoen is nog lang en het lijkt me onverstandig om meteen alles voor de leeuwen te gooien.

De jonge duiven gaan morgen weer op pad. Het lukt me niet om ze voor te blijven, ze vertrekken hard wanneer ik ze los. De kwaliteit van de jongen oogt stukken beter dan vorig jaar. Dit moet ook wel, want het oude vlieghok is aan vervanging toe.

Blue Atlantic won voor de tweede keer top 10 NPO. Als ze op haar moeder lijkt, houdt het daar niet bij op, want Dragon Girl won 5x top 10 NPO. De vader is Atlantic van Bas Verkerk uit het topkoppel Duncan x Kiki Kate.

John van Dongen trok zijn goede vorm door en maakte een knaluitslag. Rene Roks uit St. Willebrord won met dezelfde duif top 10 die vorige week ook top 10 won. Dit is trouwens een 50% Embregts-Theunis duif.

We hebben in Rayon 2 zeker niet te klagen met de noordoostenwind, al ligt Rayon 1 dan nog veel gunstiger, zou je denken.