13 jun Inkorven op vrijdag

Op vrijdag inkorven en de vlucht 100 km inkorten is een juist genomen beslissing, vind ik. Nu de overige dagfond concoursen nog wat inkorten, anders vrees ik dat daar alsnog niet veel duiven voor worden aangemeld.

Uit diverse berichten maak ik op dat ook in Zeeland veel goede duiven het loodje hebben gelegd, nog meer dan hier in Brabant. Waar ging het mis? Slecht water in de tank? Te weinig tijd tussen rust en lossen? Al dat gerij? Het na de middag lossen met 32 graden? We komen het vast niet te weten, maar dit is beslist geen opsteker.

Was het vroeger dan anders? Nou, men had niet de communicatie van nu en groepslossingen waren er ook niet. De duiven gingen er geregeld om 06.30u uit, vaak met wat bewolking, maar dat was geen enkel probleem. Sterker nog, die concoursen verliepen vaak beter dan die met de zon hoog aan de hemel.

De jonge duiven startten op 23 juni voor prijs. Ik ben altijd aardbeienteler geweest, en ook toen was het wel eens 30 graden. Draden hingen toen ook overal in de lucht. Je had ook rampvluchten, maar zelden vielen de duiven bij thuiskomst dood neer. We leerden de jonge duiven gewoon op en de concoursen gingen gewoon van start, maar zoals gezegd werd er wel vaak voor 07.00u gelost.

Vandaag de dag staan we elkaar regelmatig voor de voeten, omdat iedereen tegelijk begint (nationaal vliegprogramma). Dit was vroeger niet het geval. Onze duiven kunnen nu ook niet vroeg meer worden gelost met al die groepslossingen.

De Polen lossen zelden na 06.00u en hun duiven lijken in de schemering prima te kunnen vertrekken. Zo moest ik ze eens om half 6 ’s ochtends helpen om hun vrachtwagen van het land te trekken, maar de duiven hadden ze toen al gelost.

Hier is men te voorzichtig geworden, meen ik. Daarnaast vraag ik me af of er voldoende aandacht is besteed aan het vervoer met deze temperaturen. Het hitteprotocol was zeker op zijn plaats geweest, deze temperaturen werden immers lang van tevoren voorspeld.

Achteraf praten is natuurlijk makkelijk, maar een derde van de dagfond duiven in Brabant en Zeeland is na dit weekend dus wel uitgeschakeld. De overlevenden blijven slechte mest produceren, het lijkt wel of ze verbrand zijn of dat hun nieren een klap hebben gehad.

Ik heb er enkele uit het vlieghok gehaald en in de buitenren bij de kweekduiven gezet. Zij zijn te ver heen om nog te vliegen dit jaar. Daarbij lijken de doffers de grootste klappen te hebben gehad. Ik ben er uiteindelijk één kwijt en mag dus eigenlijk niet mopperen, maar ik ken veel bekende liefhebbers die momenteel in zak en as zitten en dat vind ik erg jammer.

Een Belgische liefhebber vertelde me van de week dat je als duivenmelker continu aan het opbouwen bent. Hier moet ik hem gelijk in geven.

12 jun Gekookt!

De meeste duiven zijn gekookt door de hitte van de afgelopen dagen. Ze zitten er ontredderd bij in het hok. Ik heb ze bij thuiskomst meteen enkele minuten in een emmer koud water gehouden om hun lichaam af te koelen.

Ze krijgen nu de gehele week Naturaline in het water en geen elektrolyten. Enkel water is funest, ze drinken dan teveel en kotsen of poepen dat gewoon uit. Ze kunnen ook de gehele dag van de NPO-mix pakken, maar ze eten nog niet veel.

De duiven blijven nu binnen met deze warmte, geen training dus de komende dagen. Verder krijgen ze elke dag uit de mineralenemmer met daaroverheen de roze poeder van Mariën.

Hier zeker geen medicatie met deze temperaturen, ook al hebben ze net 3 dagen mand gehad. Ook geen eiwit-/ of vitaminepillen of wat dan ook. Hun ingewanden zijn momenteel verstoord en moeten eerst tot rust komen.

Uiteraard blijven de duiven die ‘s middags gelost zijn thuis aankomend weekend. Ik mis er op dit moment nog één en mag daarmee absoluut niet klagen, als ik andere liefhebbers hoor.

Het is aan de afdeling om in te grijpen en pas op vrijdag in te manden en de vlucht zeker 100 km in te korten, net als de nog te vliegen dagfond vluchten. Dit seizoen is simpelweg te zwaar voor de duiven. Kopwind, oost- of zuidoostenwind is niet zo erg, maar deze hitte en droge lucht zijn er teveel aan.

Tenslotte ben ik benieuwd in hoeverre dit gevolgen heeft voor de lossingsverantwoordelijke, want naar verluidt werd er op eigen houtje beslist en werden alle adviezen van anderen – ook die van het IWB – niet eens aangehoord. Mijns inziens past dat niet meer bij de moderne duivensport.

Wat is er verkeerd aan wat advies in zulke noodsituaties of even in contact treden met enkele duivenliefhebbers? Zij kunnen je bijvoorbeeld vertellen dat je met zulke hitte altijd voor 08.00u moet lossen. In ieder geval niet na de middag met 30+ graden, nadat je er net 400 km mee hebt gereden.

12 jun Niet zo slim

Wij konden afgelopen zaterdag niet worden gelost. Het voorbeeld van de Belgen volgen, namelijk op vrijdag lossen, daar wilde men niet aan. Het werd uiteindelijk overstaan en naar een losplaats rijden waarvan men van tevoren al kon zien dat daar niet kon worden gelost vanwege de regen.

Het IWB bevestigde dit middels hun advies om niet te lossen en huiswaarts te keren. Des te groter was onze verbazing dat men toch besloot om rond 13.00u ’s middags met 32 graden in Quiévrain te lossen.

De daken hier zaten vol duiven. Op de weg liepen verschillende duiven die door de hitte, drie nachten mand en al dat heen en weer gerij totaal versuft waren. Wij liefhebbers doen ons uiterste best om onze duiven in goede conditie in te manden en staan nu met de handen in het haar.

Waarom werd er niet geluisterd naar het IWB? Je had ze naar huis kunnen rijden en de volgende ochtend met normale temperaturen kunnen lossen. Nu is op veel plekken het hok half leeg en zijn de duiven in de vernieling.

Ook mij is hiermee de zin in het oude duivenseizoen ontnomen. Uit meerdere hoeken verneem ik nu dat men stopt met de oude duiven en wacht op de jongen. Men zal de komende twee dagfond vluchten drastisch moeten inkorten, willen ze überhaupt nog duiven te vervoeren hebben.

09 jun Het zal weer pittig zijn!

Morgen Châteauroux (568 km), dat wordt ongetwijfeld een pittige opdracht. De wind draait in de loop van de ochtend van zuidwest bij lossing naar oost halverwege de vlucht.

Er zijn 24 duiven onderweg, ik heb ze immers om mee te spelen. Moest ik ze telkens thuishouden bij een oostenwind, dan moet ik dat zeker doen bij een westenwind, die voor mij nog ongunstiger is.

Duiven thuishouden doe ik maar zelden. Ik probeer voor het vliegseizoen alle duiven gezond aan de start te brengen, zodat ik ze gedurende het seizoen alleen maar hoef te onderhouden.

Dit neemt niet weg dat het zeker zwaar zal worden. Als verzorger kan je alleen je best doen, maken dat ze gezond zijn en zorgen dat er genoeg brandstof in de tank zit in de vorm van vetten en eiwitten.

Op Morlincourt gaan ook 24 duiven mee, dat is voor mij ca. 248 km.

Jonge duiven

De jonge duiven vertoeven met deze hitte hele dagen buiten, uiteraard niet op de vluchtdag. Ze vliegen zo te zien graag in deze warmte en dus laat ik ze maar wat ontspannen nu dat nog kan. Het verplicht één uur trainen en luisteren begint eind deze maand.

Vanaf dan is het ook voor hun 10 weken werken geblazen. Aan ons de taak om ze goed ingevlogen en gezond aan de start te brengen. In mijn beste jaren ging het van begin af aan goed (idem bij de oude duiven). Dit moet ook wel, het jonge duivenseizoen is immers zeer (lees: te) kort van duur.

07 jun De Belgen op vrijdag

Als ik het voor het zeggen had, zou ik op vrijdagavond inkorven en op zondag lossen. Maar goed, ik heb niets in te brengen.

Ik vermoed dat men vroeg kan lossen en de eerste uren lijkt de wind vanachter te waaien, dus het kan meevallen. We wachten het af. Ik heb er 20 doorgegeven, maar dit kunnen er ook 24 of 14 worden, dat bepaal ik morgenmiddag.

De jonge duiven gaan morgen op pad, want vrijdag wordt het te warm. Het is een jaar van extremen. Hokken in conditie vangen vaak de hardste klappen bij een rampvlucht, dus laten we hopen dat het allemaal meevalt.