De duiven beleven tot nu toe een zwaar seizoen. Wekelijks zitten ze twee nachten in de mand en zo goed als elke week ervaren ze een koude kopwind.

Het nationale vliegprogramma helpt hier niet aan mee. Tussen de dagfond vluchten een zware 400+ km midfond vlucht is funest voor duiven die wekelijks onder deze zware omstandigheden de mand in moeten. Vooral jaarlingen hebben het hier moeilijk mee.

Duivinnen speel je het beste elke week om geen problemen te krijgen met aanparen, maar het nationale programma leent zich hier niet voor en wij kunnen niet zoals de Belgen ervoor kiezen om korter te vliegen. Onze duiven zijn geen robots en dat zouden de programmamakers moeten weten.

Daarbij is het beter om beide vluchten op donderdag in te manden, mid- én dagfond. Grote aantallen duiven komen er nu toch niet meer. De inkorvers worden zo ontzien en we krijgen een dag vrij, dat vindt het gezin ook wel eens leuk. Kortom, zaken voor het bestuur om over na te denken in het kader van toekomstbestendige duivensport.

Ik kreeg wat opmerkingen of ik wel tevreden was afgelopen week met de 9e, 13e en 14e prijs tegen dik 10.000 duiven. Vijf per honderdtal, 29 per tiental en 41 van de 60 mee per viertal is kennelijk niet voldoende.

Dit jaar ben ik nog niet buiten de top 10 van de afdeling gevallen, al ben ik me heus wel bewust dat er vast een keer een kentering komt. In onze afdeling moet het wel erg slecht gaan wanneer je 5 minuten na de winnaar nog top 10 kan spelen.

Zulke opmerkingen komen meestal van liefhebbers die zelf zelden of nooit top 10 in de afdeling of per honderdtal hebben gevlogen. Je hoeft dit eigenlijk toch al niet aan mij te vragen, want tevreden ben ik in principe nooit. Ik kan mezelf gelukkig prima motiveren, dat hoeft een ander niet te doen.

Overigens wordt per duizend- en honderdtal spelen alsmaar moeilijker naarmate de concoursen kleiner worden.

Enfin, nu dus 24 duiven mee op de dagfond en ik denk 26 op de midfond. De rest heeft onvoldoende laten zien om verder te mogen spelen.

Gisteren ontving ik alweer bericht van iemand die de 1e prijs in de afdeling won met onze mengeling. Licht verteerbare vetten zijn onder deze omstandigheden cruciaal, werd hiermee wederom bewezen.

Ik weet nog niet hoeveel duiven ik meegeef. Dit bepaal ik meestal op de dag van inzetten op basis van hoe een duif aanvoelt. Ze zien er momenteel goed uit, al zegt dat niet alles. Het is en blijft elke week opnieuw afwachten.

De jonge duiven zien er ook goed uit, al hebben die wel ruim een week lichtjes one eye cold gehad. Ze hebben nog alle tijd om uit te zieken, maar ik houd dit wel goed in de gaten, zodat het niet erger wordt.

Vandaag hebben ze een taaie opleervlucht gehad, de helft kwam één voor één thuis. Het was niet het beste weer vanmorgen, maar dat is op de wedvluchten ook niet altijd het geval. Het miezerde nog wat toen we ze rond 09.15u loslieten in België.

Heel wat tevreden gebruikers van onze mengelingen en bijproducten wonnen afgelopen weekend een afdelingsvlucht. De licht verteerbare, vetrijke mengeling doet op veel hokken goed zijn werk.

In Marokko werd een loodzware vlucht van 11 uur vliegen (750 km) gewonnen door een vriend. Hij gaf de week voor het inkorven op mijn advies elke dag Octavit. De winnende duif is overigens 50% Embregts-Theunis.

John Rockx is ons jammer genoeg ontvallen. Een fijn en eerlijk mens waar ik in het dagfond seizoen altijd contact mee had. John was in Brabant 2000 altijd de te kloppen man op de dagfond.

Gisteren was het wederom een stevige werkvlucht. Ditmaal begon ik met de 9e, 13e en 14e NPO tegen 10.703 duiven. De cijfers waren 5x per honderdtal, 29 per tiental en 41 van de 60 per viertal. Een stuk minder dan voorgaande weken, dus. Op het moment van schrijven mis ik nog drie duivinnen.

De komende dagen ga ik bekijken wie er naar de eerste dagfond vlucht gaan. Dit zal zeker geen grote mand worden. Het seizoen is nog lang en het lijkt me onverstandig om meteen alles voor de leeuwen te gooien.

De jonge duiven gaan morgen weer op pad. Het lukt me niet om ze voor te blijven, ze vertrekken hard wanneer ik ze los. De kwaliteit van de jongen oogt stukken beter dan vorig jaar. Dit moet ook wel, want het oude vlieghok is aan vervanging toe.

Blue Atlantic won voor de tweede keer top 10 NPO. Als ze op haar moeder lijkt, houdt het daar niet bij op, want Dragon Girl won 5x top 10 NPO. De vader is Atlantic van Bas Verkerk uit het topkoppel Duncan x Kiki Kate.

John van Dongen trok zijn goede vorm door en maakte een knaluitslag. Rene Roks uit St. Willebrord won met dezelfde duif top 10 die vorige week ook top 10 won. Dit is trouwens een 50% Embregts-Theunis duif.

We hebben in Rayon 2 zeker niet te klagen met de noordoostenwind, al ligt Rayon 1 dan nog veel gunstiger, zou je denken.

Gisteren was ik op controle bij De Weerd, waar het erg druk was. Ik moest een uur wachten, ondanks de afspraak van 10.00u. In de mest en de kelen was niets te zien. Een beetje rul, maar dat heeft meer met de temperatuur te maken.

Veel liefhebbers hebben duiven met luchtwegproblemen. Deze duiven worden vaak in een warm hok gehouden en trainen buiten waar het stukken kouder is. Bij mij staat alles open, dus temperatuurverschil speelt hier geen rol.

Duiven met dikke koppen behandel je het beste met een middel met doxycycline. Het beste kan je ervan afblijven natuurlijk, maar soms kun je niet anders. Vaak zijn zulke kuurtjes enkele weken succesvol, om vervolgens weer in een neerwaartse spiraal te belanden.

Zaterdag lijkt het weer wind op kop te worden, ik geef ze alle 60 weer mee. Ik houd zelden of nooit dagfond duiven thuis. Van duiven thuishouden ga ik niet beter spelen. Misschien dat ze tussen de laatste dagfond vluchten een keer thuis blijven, maar dan moet het seizoen wel erg zwaar zijn geweest.

Ik geef graag veel vetten (NPO-mix) en eiwitten (Prestavit en Octavit) aan mijn duiven. Ik vind dat ze die nodig hebben, aangezien ze elke week de mand in gaan en moeten presteren. Vitamines zijn onder deze zware omstandigheden ook onmisbaar, vandaar dat die in de Prestavit en Octavit zitten.

Tot 500 km is een ander paar mouwen als boven de 500 km. Ik heb genoeg duiven boven de 500 km verspeeld, die daaronder super kwamen. Niet alle duiven zijn hiervoor geschikt, vandaar dat duiven op de vitesse/midfond ook met minder vetten, eiwitten en vitamines toekunnen dan boven de 500 km. Toch zeker als ze wekelijks gespeeld worden op vluchten die amper 1200mpm raken.

De betere jonge duiven van vorig jaar laten zich tot op heden zien hier en de twijfelaars lijken twijfelaars te blijven.

Komend weekend nog een keer Melun (351 km) met wind op kop. Hierna zal veel duidelijk zijn en kan er worden nagedacht over wie zijn of haar chip mag inleveren en wie de rest van het programma vervolgt.

Ik speel niet graag met veel oude duiven, dat is altijd zo geweest. Bij de jonge duiven maakt me dat niet echt uit. Na enkele vluchten is dat aantal vaak toch flink gereduceerd.

Het Nederlandse jonge duivenspel ging 20 jaar terug ter ziele en er is anno 2023 weinig over van wat ooit zo’n mooi spel was. Niemand die dat tij nog gaat keren, tenzij we in de nabije toekomst met de Belgen mogen meedoen, wat ik niet zie gebeuren.

De Leidemannen hebben afgelopen zaterdag hun concurrenten tot figuranten gemaakt. Ik voorspel dat dit a.s. zaterdag niet anders zal zijn met alweer een noordoostenwind. De rest daar zal aan een inhaalslag moeten beginnen. Tussen de 1e en 10e duif van Leideman zit 4 minuten. De concurrentie moet daar toch tussen kunnen pakken, zou je denken.