Richard van de Haterd was hier vanmorgen en bracht de Mariën spullen en kampioenschappen die al bijna 2 jaar bij Comb. van Wanrooij stonden. Zoals gezegd is het beschamend dat ik er niet zelf aan toe kwam om ze op te halen.

Ik ben bij huis, maar kom haast nergens aan toe. Alles gaat op halve kracht wegens mijn rug. De duiven verzorgen kosten me ’s ochtends al snel 3 uur, dan wacht de tuin nog en wil ik ook een uur kunnen fietsen of lopen om mijn fysieke klachten in toom te houden.

Daarnaast af en toe met de vrouw ertussenuit, die ook min of meer aan huis gebonden is door de hobby van haar man. Op vakantie gaan hebben we allebei nooit gekend, dat is hier gelukkig dus geen groot gemis. Wij hebben een druk werkzaam leven gehad met soms weken van 90 uur en dan nog een gezin erbij dat aandacht vraagt. Vandaar dus weinig tijd om op bezoek te gaan of te ontvangen.

Dat de Mariën producten binnen zijn, is voor mij een teken dat het seizoen van start kan. Ik ben in principe een voorstander van bijproducten, maar niet van bijproducten die overwegend voer bevatten. In heel wat mineralenemmers lijkt tegenwoordig meer tovo of zaad te zitten dan grit en roodsteen. Je hoeft je duiven dan haast niet meer te voeren. Zo’n emmer van 10 kg kost al snel 20 euro. Dat is duur voer, denk ik dan.

Medicatie voor duiven is ook niet goedkoop, maar toch onmisbaar soms als je een goed seizoen wilt draaien. Niet zozeer om de eigen duiven op het hok gezond te houden, maar om ze te beschermen tegen andere duiven waarmee ze in de mand zitten.

Mijn duiven zijn altijd luisvrij, ik heb daar namelijk een bloedhekel aan. In het vliegseizoen lukt het me echter moeilijk om de luizen weg te houden, die doen ze toch echt in de reismand op van liefhebbers die het allemaal niet zo nauw nemen.

De foto boven dit blogbericht is er eentje van Olympia, de nestligger van Olympic Rossie. Hoezo kunnen er niet twee goede duiven uit één nest komen?

Wanneer ik de jonge duiven ga opleren en of ik de 100 dagen aanhou waar vele het over hebben? Zoals met zoveel dingen geloof ik ook daar niet in. Winterjongen opleren op een leeftijd van 100 dagen, omdat ze anders dom worden… Ik geloof er niets van.

Het is zoals bij de mens: sommige worden pienter geboren, andere iets minder. De een wordt professor, de ander werkt in de bouw, terwijl we op de lagere school allemaal dezelfde opleiding hebben gehad.

Met duiven is het niet anders. Ze kunnen het of ze kunnen het niet. Of je een duif nu 4 of 40x opleert, hij wordt er heus niet slimmer van. Dus of je nu in maart of juni start met opleren, na één of twee vluchten staan we er allemaal hetzelfde voor.

Ditmaal een zoon van National Rossi x Olympic Millennium boven de blog.

Hier gooi ik alle jongen bijeen, dus van vliegen komt nog niet veel. De roofvogel zit er wel elke dag achter. Glitterbollen, nepuilen, paspoppen, ze lijken allemaal maar eventjes te werken.

Niets past zich zo snel aan als een roofvogel. Ik heb meermaals meegemaakt dat hij een duif greep waar ik zelf bij stond. Het is zoals in de rest van Nederland een drama. Op sommige plaatsen werd al 10% van de oude duiven gegrepen en daar doen we niets aan.

Maar goed, jongen die niet vliegen kan je ook niet kwijtraken en er is nog tijd genoeg. Wat moet je met jongen die nu al urenlang trainen als hun vluchten pas half juli beginnen? Ik ben de laatste die zich daar zorgen over maakt. Het loopt hier zoals het elk jaar loopt. Ze gaan pas vliegen wanneer ik dat wil en dat is meestal tegen half mei.

De oude duiven trainen al wel super, maar ook daar duurt het nog wel even voordat de vluchten starten. Winter forme of te vroeg in forme, daar geloof ik niet in. Ik geloof wel in conditie en die krijgen ze in de loop van het seizoen vanzelf wanneer ze een keer diep moeten gaan.

Olympic Millennium

De oude kwekers blijven bijeen, het kan altijd het laatste jaar zijn dat ze leggen of bevruchten. National Rossi en Olympic Millennium staan dit jaar weer tegen elkaar. Ik koppelde hun in 2020 en kweekte daar drie toppers uit. Er ging in 2020 ook een jong naar China en die heeft daar al heel wat goede gegeven.

Ik ben met die drie jongen gaan vliegen en dat waren jarenlang mijn beste op de dagfond. Inmiddels zitten ze op het kweekhok en zijn hun ouders dus voor het eerst weer opnieuw gekoppeld.

Voor Olympic Millennium gaan de jaren ook tellen. Ze legt gelukkig nog volop en ik heb daar al heel wat kinderen en kleinkinderen van op de kweek zitten. Hun jongen zijn wel gewoon naar het vlieghok.

Alles wat daar nu nog van komt, gaat automatisch naar het kweekhok. Ik doe daar niets van weg, ook niet van het Gouden Koppel, waarvan de duivin ook alweer van 2017 is.

Ik krijg regelmatig de vraag hoe te voeren. Verschillende mensen raken in de war met de grammen. Let wel, ik ben altijd een ruime voerder geweest. Naargelang het seizoen vordert, wordt het voer alsmaar vetter gemaakt middels de NPO-mix.

Ik gebruik een leeg stenen pikpotje als maatschep om mijn voer aan te maken. Ik gooi 4 pikpotjes Championsmix + 1 pikpot NPO-mix + 1 pikpot Champions Mineralenmix in een emmer. Vervolgens doe ik daar een volle eetlepel Origanum Red overheen + tweemaal per week een vol maatschepje Prestavit.

Van dit mengsel geef ik een geslonken Prestavit maatschepje per duif in de ochtend +  een vol Prestavit maatschepje in de avond. Natuurlijk blijft er hier en daar een korrel voer over, maar dat ruim ik dan wel weer op.

Deze dosering blijft hetzelfde, maar naarmate de vluchten zwaarder worden geef ik bijvoorbeeld 3 pikpotten Championsmix + 2 pikpotten NPO-mix, zodat het geheel wat vetter wordt.

Bij mensen heeft de een ook meer eten nodig dan de ander, bij duiven is dat niet anders. Je ziet dat wanneer je ze afzonderlijk in de nestbak voert; de één heeft alles op en de ander laat de helft liggen. Vandaar dat voeren in een voerbak op de grond gemakkelijker is. Wie te kort heeft kan de restjes opeten van degene die genoeg hebben.

Referenties

De jonge duiven die ik na het seizoen zelf niet kan plaatsen, maar die me wel aanstaan, gaan elk jaar naar andere liefhebbers. Hier zijn al heel wat successen uit voortgekomen, tot NPO-winnaars aan toe.

Al mijn jongen komen uit de kweekduiven. Er zijn erbij die als jong wat minder presteren, maar als jaarling super. Ik kan niet alles houden, vandaar dat ik keuzes moet maken.

Marokko

Eén van die jongen ging naar Marokko, waar hij zich ontpopte tot een geweldige kweker.

De NL20-2002165 (uit zoon Millennium koppel x dochter Super Rossi) won hier als jong:

  • 2e Sens 1.376 d.
  • 16e NPO Sens 12.400 d.
  • 40e Quiévrain 2.500 d.
  • 82e Quiévrain 8.248 d.

 

Daarna verhuisde hij dus naar Marokko. Kinderen van hem wonnen dit jaar:

MA 23-122284 M

  • 1e tegen 1.600 d. 277 km ALC
  • 1e tegen 19.371 d. 277 km FCGC
  • 1e tegen 2.190 d. 283 km ALC
  • 6e tegen 24.547 d. 283 km FCGC
  • 5e tegen 3.400 d. 157 km ALC
  • 20e tegen 2.517 d. 205 km ALC
  • 28e tegen 1.889 d. 241 km ALC

 

MA 23-122246 M

  • 2e Asduif Vitesse 2024 Club ALC 10% (4/6)
  • 15e tegen 3.270 d. 126 km ALC
  • 6e tegen 3.400 d. 157 km ALC
  • 64e tegen 2.159 d. 232 km ALC
  • 30e tegen 1.889 d. 241 km ALC
  • 6e tegen 2.190 d. 283 km ALC
  • 21e tegen 24.547 d. 283 km FCGC
  • 21e tegen 1.600 d. 277 km
  • 64e tegen 19.371 d. 277 km FCGC

 

MA 23-122245 M

  • 7e tegen 3.400 d. 157 km ALC
  • 28e tegen 2.517 d. 205 km ALC
  • 7e tegen 1.600 d. 277 km ALC
  • 18e tegen 19.371 d. 277 km FCGC

 

Ik ben zelf enkele keren in Marokko op bezoek geweest. Het vliegseizoen daar is erg zwaar met vaak bewolkt, warm weer en een hoge luchtvochtigheid. Vooral bij de aan de kust gelegen vlieggebieden.

Overige

Er zijn in de loop der jaren Olympiade duiven, nationale winnaars en Asduiven gekweekt uit mijn duiven in landen als Wales, Roemenië, Hongarije en Italië.

Op one loft races in Taiwan, China, Amerika en Thailand werden Asduiven of kopprijzen gewonnen uit kinderen die hier zijn gekweekt. Kortom, goede duiven doen het overal, alleen bezitten we die te weinig.

Verloop kweek

Het gros van de jongen is gespeend, de laatste zijn inmiddels geringd. Ik ben erg tevreden over alles wat gespeend is.

Het kweekseizoen verliep perfect en de kwaliteit spat ervan af. De 46 jongen uit de vliegers die naar Zeeland zijn gegaan, zijn ook plaatjes. Ik ben erg benieuwd wat die daar gaan brengen.

Iemand wilde weten of ik op de zonnige dagen die er af en toe zijn al aan het opleren ben. Nou, nee. Op die eerste zonnige dagen ben ik met mijn vrouw op pad, maar zeker nog niet met de duiven.

De eerste officiële prijsvlucht is hier tenslotte pas op 20 april, dus waarom haasten? Zoals eerder aangegeven leer ik ze toch maar 2x op (ca. 30 km), alvorens ze meegaan op de wedstrijden.

Daarbij moeten mijn duiven eerst zelf aangeven dat ze er klaar voor zijn. Dat merk ik aan de mest met hier en daar een donspluimpje erop. Daarnaast moeten ze graag en speels trainen.

Ze trainen hier eenmaal daags. Wanneer ik het hok open en me omdraai moeten ze al uit het zicht zijn, om na een kwartier terug te keren en speels af en aan te vliegen. Dan zijn ze in mijn ogen goed.

Tenslotte moeten ze enigszins bezweet aanvoelen en zeker niet te zwaar. Als dat allemaal op zijn plaats valt, dan ben ik op de openingsvluchten voor niemand bang.

De jongen van de vliegers zijn deze week opgehaald door de nieuwe combinatie uit Zeeland, die ik tevens probeer te begeleiden. Zij volgen hetzelfde systeem qua voeding en bijproducten, daar gaat het dus niet aan liggen. De kwaliteit is ook aanwezig. Hun hok staat op het noorden, dat kan nog wel een dingetje worden in het voorjaar, maar in een warme zomer is dat zeker een voordeel.

Mijn vliegduiven zitten reeds op schema, wat betekent dat ik de Prestavit daar vanaf nu op zaterdag en zondag over het voer doe. Buiten het seizoen is dat meestal op maandag en vrijdag, wat bij de kweek- en jonge duiven dus nog steeds het geval is.

De voeding is 365 dagen per jaar de basismengeling, oftewel 4 zakken Championsmix om 1 zak NPO-mix. Op de eerste of enige maaltijd van de dag voeg ik daar nog Origanum Red en Champions Mineralenmix aan toe, ook 365 dagen per jaar.