Brabant 2000 en Zeeland zijn een onderzoek gestart. Ze moeten wat, maar of ze hier iets mee opschieten…? Het water en voer worden bekeken. Nou, ik kan je vertellen dat ongekoeld water binnen enkele uren erg slecht is met dit weer. Met het voer zal weinig mis zijn, mits dat droog lag.

Op eigen hok is de helft van de vliegduiven uitgeschakeld. Zij lijken verbrand en hun eten komt er nog steeds onverteerd uit. Sommige duiven gaf ik enkele dagen een adeno pil met Belgasol, maar dat gaf geen verbetering. Ik zie weinig aan de duiven die per tiental vlogen, maar die waren binnen een half uur na de eerste thuis. Zij hebben natuurlijk ook in die container gegeten en gedronken.

Alle laatkomers zijn cru gezegd naar de klote en komen hier niet meer bovenop, vrees ik. Ik denk dat de werkelijke gevolgen pas over enkele weken zichtbaar zijn, omdat ik vermoed dat de duiven die er doorheen geraken, straks alsnog verspeeld worden.

Je hoeft niet gestudeerd te hebben om te weten dat ’s middags met 30+ graden lossen de enige oorzaak is. Om te voorkomen dat dit nogmaals gebeurt, moet je het dus meer zoeken in een ‘functie elders’ voor de lossingsverantwoordelijke, denk ik. Het lijkt er echter op dat ze deze persoon willen ontzien.

Het plezier is bij veel liefhebbers weggevaagd, ook mijn hok is fiks door elkaar gehusseld. Een half hok is leeg, die duiven zitten apart. Niet iedereen heeft de ruimte of middelen om 100+ duiven te houden, al valt tegen zulke beslissingen ook niet te kweken, natuurlijk.

Zoals met elke rampvlucht zijn er ook hokken die de dans ontspringen. Zij hadden hun duiven vrij snel thuis en daar mankeerde amper iets aan. Het is zoals ik pas geleden schreef, de hokken in forme ontvangen vaak de grootste klappen bij een slecht verlopen vlucht.

Hier is het dus puinruimen en kijken hoe we een vervolg kunnen geven aan dit seizoen. Er gaan nu in ieder geval 18 duiven naar Pont-Sainte-Maxence, 19 duiven krijgen een week rust en 10 duiven zijn definitief uitgeschakeld voor dit jaar. Mijn aandacht verschuift grotendeels naar de jonge duiven, daar word ik langzaamaan strenger wat betreft de selectie.

Het is dus inderdaad een kwestie van continu opbouwen en daarvoor is een sterk kweekhok een must. Ook in dat kweekhok moeten elk jaar duiven vervangen worden. Bijhalen of samenkweken ben ik nu niet meer van plan. Ook al kwamen die uit superduiven, de meeste vielen door de mand.

De dagfond duiven braken nu (donderdag!) nog steeds en vermageren hierdoor. Ik hoor van meerdere liefhebbers dat iets in het lichaam verbrand is. Deze duiven kunnen dit jaar niet meer worden gespeeld. De dagfond zit er voor de meeste liefhebbers van Brabant 2000 en Zeeland dus op, tenzij je nog andere duiven hebt om mee te spelen.

Ik ben dan ook benieuwd naar wat het bestuur van Brabant 2000 concludeert inzake de lossingsverantwoordelijke die dit op zijn geweten heeft. Dat duiven van een vlucht van 143 km meer hebben afgezien dan duiven die ‘s ochtends boven de 500 km zijn gelost, kan normaal gesproken natuurlijk niet.

Zo’n 28 graden en een oost/noordoostenwind, dit zorgde ervoor dat ik de jonge duiven vanmorgen al vroeg heb weggebracht (30 km). De gehele ploeg was voor mij thuis en zat grotendeels al binnen.

Ze werden om 07.00u gelost, er zat voldoende zuurstof in de lucht en de wind waaide nog niet zo hard. Ik stond op een westelijke losplaats, dus ze hadden wind op kop.

Maar goed, je kan ze 10x wegbrengen met een fantastisch verloop en ze bij de 11e keer alsnog kwijtraken, het zegt allemaal weinig. Mij zal je straks echter niet horen klagen dat ik ze niet heb kunnen opleren. Hier zijn ze al 10x weggeweest, in principe zijn ze er al klaar voor.

Je moet je wekker vroeg zetten, dat klopt, maar dat heb ik er graag voor over. Ik zou de jonge duiven met deze temperaturen niet meer na 09.00u lossen, dat lijkt me onverstandig.

De desbetreffende losplaats hangt vol draden, vandaar dat ze er mand voor mand uit gaan. Op de terugweg hangen ook veel draden. Dit is niet ideaal, maar de autoroute daarentegen wel. Ik ben hooguit een uur weg, omdat het verkeer richting Zeeland meevalt en ik kort na de afrit kan lossen.

Vroeger loste ik in Sint-Job, maar wegens de verkeersdrukte richting België en terug doe ik dat niet meer. Zoals gezegd ga ik nooit verder dan 30 km. Een domme duif kan je niet slimmer maken, ook niet door ‘m vaak en/of ver weg te brengen. Althans, zo denk ik erover.

Op vrijdag inkorven en de vlucht 100 km inkorten is een juist genomen beslissing, vind ik. Nu de overige dagfond concoursen nog wat inkorten, anders vrees ik dat daar alsnog niet veel duiven voor worden aangemeld.

Uit diverse berichten maak ik op dat ook in Zeeland veel goede duiven het loodje hebben gelegd, nog meer dan hier in Brabant. Waar ging het mis? Slecht water in de tank? Te weinig tijd tussen rust en lossen? Al dat gerij? Het na de middag lossen met 32 graden? We komen het vast niet te weten, maar dit is beslist geen opsteker.

Was het vroeger dan anders? Nou, men had niet de communicatie van nu en groepslossingen waren er ook niet. De duiven gingen er geregeld om 06.30u uit, vaak met wat bewolking, maar dat was geen enkel probleem. Sterker nog, die concoursen verliepen vaak beter dan die met de zon hoog aan de hemel.

De jonge duiven startten op 23 juni voor prijs. Ik ben altijd aardbeienteler geweest, en ook toen was het wel eens 30 graden. Draden hingen toen ook overal in de lucht. Je had ook rampvluchten, maar zelden vielen de duiven bij thuiskomst dood neer. We leerden de jonge duiven gewoon op en de concoursen gingen gewoon van start, maar zoals gezegd werd er wel vaak voor 07.00u gelost.

Vandaag de dag staan we elkaar regelmatig voor de voeten, omdat iedereen tegelijk begint (nationaal vliegprogramma). Dit was vroeger niet het geval. Onze duiven kunnen nu ook niet vroeg meer worden gelost met al die groepslossingen.

De Polen lossen zelden na 06.00u en hun duiven lijken in de schemering prima te kunnen vertrekken. Zo moest ik ze eens om half 6 ’s ochtends helpen om hun vrachtwagen van het land te trekken, maar de duiven hadden ze toen al gelost.

Hier is men te voorzichtig geworden, meen ik. Daarnaast vraag ik me af of er voldoende aandacht is besteed aan het vervoer met deze temperaturen. Het hitteprotocol was zeker op zijn plaats geweest, deze temperaturen werden immers lang van tevoren voorspeld.

Achteraf praten is natuurlijk makkelijk, maar een derde van de dagfond duiven in Brabant en Zeeland is na dit weekend dus wel uitgeschakeld. De overlevenden blijven slechte mest produceren, het lijkt wel of ze verbrand zijn of dat hun nieren een klap hebben gehad.

Ik heb er enkele uit het vlieghok gehaald en in de buitenren bij de kweekduiven gezet. Zij zijn te ver heen om nog te vliegen dit jaar. Daarbij lijken de doffers de grootste klappen te hebben gehad. Ik ben er uiteindelijk één kwijt en mag dus eigenlijk niet mopperen, maar ik ken veel bekende liefhebbers die momenteel in zak en as zitten en dat vind ik erg jammer.

Een Belgische liefhebber vertelde me van de week dat je als duivenmelker continu aan het opbouwen bent. Hier moet ik hem gelijk in geven.

De meeste duiven zijn gekookt door de hitte van de afgelopen dagen. Ze zitten er ontredderd bij in het hok. Ik heb ze bij thuiskomst meteen enkele minuten in een emmer koud water gehouden om hun lichaam af te koelen.

Ze krijgen nu de gehele week Naturaline in het water en geen elektrolyten. Enkel water is funest, ze drinken dan teveel en kotsen of poepen dat gewoon uit. Ze kunnen ook de gehele dag van de NPO-mix pakken, maar ze eten nog niet veel.

De duiven blijven nu binnen met deze warmte, geen training dus de komende dagen. Verder krijgen ze elke dag uit de mineralenemmer met daaroverheen de roze poeder van Mariën.

Hier zeker geen medicatie met deze temperaturen, ook al hebben ze net 3 dagen mand gehad. Ook geen eiwit-/ of vitaminepillen of wat dan ook. Hun ingewanden zijn momenteel verstoord en moeten eerst tot rust komen.

Uiteraard blijven de duiven die ‘s middags gelost zijn thuis aankomend weekend. Ik mis er op dit moment nog één en mag daarmee absoluut niet klagen, als ik andere liefhebbers hoor.

Het is aan de afdeling om in te grijpen en pas op vrijdag in te manden en de vlucht zeker 100 km in te korten, net als de nog te vliegen dagfond vluchten. Dit seizoen is simpelweg te zwaar voor de duiven. Kopwind, oost- of zuidoostenwind is niet zo erg, maar deze hitte en droge lucht zijn er teveel aan.

Tenslotte ben ik benieuwd in hoeverre dit gevolgen heeft voor de lossingsverantwoordelijke, want naar verluidt werd er op eigen houtje beslist en werden alle adviezen van anderen – ook die van het IWB – niet eens aangehoord. Mijns inziens past dat niet meer bij de moderne duivensport.

Wat is er verkeerd aan wat advies in zulke noodsituaties of even in contact treden met enkele duivenliefhebbers? Zij kunnen je bijvoorbeeld vertellen dat je met zulke hitte altijd voor 08.00u moet lossen. In ieder geval niet na de middag met 30+ graden, nadat je er net 400 km mee hebt gereden.