23 jul

Geplaatst op 12:56h in Blog

Enkele duiven van Rayon 3 en 4 vertrokken 20 minuten eerder, omdat er een deur was opengewaaid. In Rayon 2 waren er liefhebbers die met hun oude duiven 2150mpm maakten en 20 minuten voor mij zaten. Sommige maakten met hun jonge duiven 250mpm meer dan de rest van alle vier rayons van 140 km. Die duiven zaten duidelijk achter de opengewaaide deur.

Hopelijk stoppen ze snel met die groepslossingen, want ze gaan regelmatig fout. Zo werden de duiven amper 5 minuten na Afdeling 5 gelost. Doordat we alles maar inkorten, staan we nu met zijn allen op één losplaats en krijgen we dit soort taferelen. Alle jonge duiven van Rayon 1 en 2 zaten in Zuid-Holland en dat zal de rest van het jaar niet anders zijn.

Enfin, de vlucht wordt gecanceld. Het zou anders ook niet eerlijk zijn voor de nationale kampioenschappen. Nu we het toch over eerlijkheid hebben… De puntentelling van de nationale en provinciale kampioenschappen zijn gekoppeld aan de Grootmeesters.

Zelf won ik op enkele vluchten na elke week top 10 in de afdeling. Het valt niet mee om dat te overtreffen. Toch moet ik kampioenen voorlaten die het gehele seizoen niet één keer top 10 in de afdeling hebben gewonnen.

Er had een kampioenschap moeten zijn voor de beste hokken van Nederland. Nu zijn er alleen nog kampioenschappen voor de mindere hokken. Straks dan ook niet bij de topspelers van Nederland om bonnen zeuren, alsjeblieft. Doe dat maar bij de gemaakte kampioenen, denk ik dan.

Er is duidelijk nog veel ruimte voor verbetering in Nederland. Met de GPS-ringen hebben ze eindelijk door dat die duiven altijd verkeerd lijken te vliegen. Had ik dat niet al eerder vermeld?

Gelukkig was daar de nationale dagfond vlucht die alle oneerlijkheid deed vergeten. Er zijn altijd liefhebbers die je prestaties proberen te bagatelliseren. De monden van enkele die zeiden dat ik een bananencompetitie speel, zijn bij deze gesnoerd. Later meer over dit uitstekende nationale resultaat met een hoofdrol voor superduivin Blue Atlantic.

20 jul

Geplaatst op 16:51h in Blog

Zaterdag de nationale vlucht vanuit Issoudun. Laten we hopen dat het niet zo’n fiasco wordt als vorig jaar. Toen lieten ze de ene helft op zaterdag los en de andere helft op zondag.

Voor de jonge duiven wordt het 142 km vliegen. Wellicht dat de lossingscommissie hier nog een hele kluif aan heeft, want er wordt vooral in België bewolkt weer voorspeld. Voor zondag ziet het er nog stukken slechter uit, dus ze kunnen toch beter op zaterdag lossen. De wind lijkt overal westzuidwest.

De verliezen op eigen hok waren afgelopen week verwaarloosbaar. Ik mis er nog drie van de 127. Twee lagen er open en hebben dit helaas niet overleefd.

18 jul

Geplaatst op 20:14h in Blog

De vitesse en midfond zitten erop voor de oude duiven. Hier nog twee dagfond vluchten, want de reserve dagfond moet voor die ene misser worden gebruikt. Ik mag niet klagen dit jaar met bijna elke vlucht top 10 in de afdeling. De duiven waren vanaf de start super, waar ik ook elk jaar naartoe werk.

Duivensport anno 2023 is 365 dagen per jaar topsport bedrijven. Verzorg je in de winter je duiven niet goed, dan heb je een gebrekkige voorbereiding en is je seizoen gedoemd te mislukken. Er hoeft tegenwoordig maar 2% te haperen en de topconditie komt niet.

Vandaar dat je ook voorzichtig moet zijn met overal duiven bij blijven halen. Het beste doe je dit meteen na de laatste vlucht, zodat je ze nog mee kunt kuren tegen paratyfus. Die kuur moet je overigens om de paar jaar afwisselen, want er treedt snel gewenning op.

Je moet streven naar een allround type duif die er met zowel hoge als lage snelheid en van kortbij of veraf kan zijn. Dit seizoen was erg zwaar en dan vallen veel sprintduiven door de mand.

Ik kreeg deze week diverse berichten, waaronder van iemand die hier in 2021 was en geen zin meer had in de sport. Hij kon niet mee met de rest. Hij nam vier duiven mee en zou zijn jas definitief aan de wilgen hangen als het weer niets zou worden. Gelukkig sloeg alles om. Dankzij die vier duiven was hij met de oude en nu ook met de eerste jonge duivenvluchten bij de eerste prijzen.

Een ander bericht kwam van een jeugdlid dat hier een bon kocht, waarvoor ik hem 4 eitjes gaf. Eén daarvan won op de eerste vlucht gelijk de 1e prijs. Hier doen we het voor, natuurlijk. Ik kan er ook niet in kijken, maar rotzooi van de hand doen probeer ik te vermijden. Er zijn helaas maar zo weinig goede duiven, en natuurlijk laat lang niet iedereen wat van zich horen.

Vandaar dat de echte witte raven hier niet te koop zijn. Ik wil altijd op hoog niveau presteren en dat kan alleen door uit extreem goede duiven te kweken. Uiteraard komen daar ook een heleboel mindere uit voort, maar mij gaat het om die ene nieuwe witte raaf.

Natuurlijk zijn er ook hokken met onze duiven die niet presteren. Vandaar dat ik altijd zeg dat de cirkel wel rond moet zijn. Daarbij moet je willen winnen en daar offer ik zelf erg veel voor op. Dit verplicht ik niemand anders, want iedereen moet voor zichzelf bepalen hoeveel tijd hij of zij aan de duiven besteedt.

Zo heb ik bijvoorbeeld nooit een aankomst van een vlucht gemist, zelfs met hevige rugklachten was ik erbij. Was er een familie-uitje op de vluchtdag gepland, dan stond ik niet op de groepsfoto. Met weekendjes weg moest je ook niet aankomen, want ik ging niet mee. Of dit het juiste is weet ik niet, maar zo heb ik de sport wel altijd beleefd.

Op onze mengelingen staat “12 maanden per jaar”, omdat wij ze ook daadwerkelijk 12 maanden per jaar verstrekken. Kortom, geen veranderingen aan het systeem. Zo is het ook met het verzorgen van de duiven, die krijgen hier 12 maanden per jaar dezelfde aandacht.

17 jul

Geplaatst op 09:36h in Blog

Gisteren was de eerste jonge duivenvlucht. Wij hadden een groepslossing en dat was maar goed ook. Waar ik vooraf bang voor was, kwam gelukkig niet uit. Op het moment van schrijven mis ik nog vier van de 127 duiven, dat is verwaarloosbaar.

Ook had ik nooit verwacht hier met de oostelijke losplaats en zuidwestenwind vroeg te zitten. Ik begin in het rayon met 1-4-6-7-8-9-10-11-12 enz. tegen 5.409 duiven. De 1e prijswinnaar komt uit Turbo Rossi Eijerkamp x Olympic Nugget (Super Rossi x Olympic Millennium).

Ik mis mijn start met de jonge duiven maar zelden. Hier wordt al 30 jaar hetzelfde systeem qua voeding en voorbereiding gehanteerd. Hier werden de eigen bijproducten nog aan toegevoegd, die ik jaarrond gebruik. Waarom? De duiven moeten zich het hele jaar fysiek inspannen, of dat nu het rui-, kweek- of vliegseizoen betreft.

Er zijn ook liefhebbers die nergens het nut van inzien en dat is ook prima. Ik doe alles op mijn manier en laat verder iedereen in zijn waarde. Eigenlijk is het beter om zo min mogelijk duiven te houden. Als je iemand moet laten komen om ze te selecteren, dan heb je er simpelweg teveel of zijn ze onvoldoende aan de tand gevoeld in het vliegseizoen.

Iedereen kan duiven op schoonheid selecteren, maar dan heb je nog geen goede. De prestaties van de selecteur in kwestie zouden dan uitstekend moeten zijn. Bij mij selecteert de mand. Vlieg ik er met 30, dan heb ik er niet meer op het hok zitten. Gaandeweg het seizoen vertrekken hier duiven. Dat ‘de sfeer dan weg is’, verwijs ik al 30 jaar naar het rijk der fabelen.

Ik zou het liefst nog minder jonge duiven kweken, maar je kweekt nu eenmaal weinig bruikbare, dus ook ik kan niet anders. Als ik duiven mee heb, wil ik toch minstens 50% in de prijzen hebben, anders krijg ik selectiedrang. Ik doe er veel voor, maar verwacht er dan ook wel het nodige voor terug.

De wil om te winnen. Hier komt een 90-jarige om voer en producten. De man heeft altijd super gespeeld en laat zich nog steeds de kaas niet van het brood eten. Als hij die wil kan vinden, moet iedereen dat toch kunnen. Hij houdt slechts enkele duiven en dat is meestal de sleutel tot succes. Plezier, eenvoud en overzicht.

Oude duiven

Afgelopen weekend was ook de laatste vlucht vanuit Melun. Het was een Grand Prix vlucht, maar ik had ze er niet voor gezet. Ook hier de reden dat ik dacht dat er voor mij niets te halen viel met die harde zuidwestenwind. Maar zoals gezegd laten goede duiven zich niet zomaar wegdrukken en kijken ze ook niet naar hoe de wind staat.

Ik won met drie duiven top 10 NPO, die tegelijkertijd arriveerden. De eerste is El Torro, die won als jong de 1e in het rayon tegen 1.200 duiven en dit jaar de 4e NPO Issoudun. Hij komt uit een zoon van Miss Torres Davy Tournelle (1e en 3e nationaal) x Blue Diamond uit het Golden Pair. Zij won hier als jong de 1e NPO/Grand Prix Melun.

Mijn tweede is superduivin Blue Atlantic uit Atlantic Bas Verkerk (Duncan x Kiki Kate) x Dragon Girl. Net als haar moeder Dragon Girl wint Blue Atlantic nu voor de 5e keer top 10 in de afdeling. Eén keer viel ze daar net buiten met de 11e NPO. Ze werd ook 1e provinciaal Asduif en staat momenteel 1e bij de nationale Asduiven.

Mijn derde is New Ace, een dochter van Millennium Ace uit het Golden Pair. Millennium Ace werd zelf 9e nationaal Asduif. Hij stond gekoppeld tegen Pure Gold, die werd hier 1e Asduif WHZB en komt uit een dochter van het Golden Pair. Lichte inteelt, dus. New Ace won vorige week de 7e provinciaal en nu de 9e.

Alle drie de duiven komen dus uit topouders, maar ook daar komen meer slechte duiven uit dan goede.

Alles draait om goede duiven, maar om de cirkel rond te maken hebben die goede voeding, bijproducten en bovenal een goede verzorging en aandacht nodig. Het zijn immers geen kippen waar je met de emmer wat voer bij gooit. Wat je er aan tijd in investeert, mag je ervan terugverwachten. Vandaar dat ik altijd zeg: houd niet teveel duiven en verdeel je aandacht enkel over de beste.

Alles moet dan nog wel meezitten, natuurlijk. En ook het privéleven heeft aandacht nodig. Hier zijn het momenteel erg drukke weken, want ook het huis van onze zoon heeft mijn aandacht nodig. Gelukkig niet lichamelijk, maar ook daar moet alles worden aangestuurd. Rond 05.15u ben ik dus altijd wel boven water.

13 jul

Geplaatst op 16:28h in Blog

Gisteren een opleervlucht vanuit Duffel (52 km). Onder het hitteprotocol gingen er 20 duiven in een mand. Prima natuurlijk, al stond ik ze zelf in de regen met een dikke trui aan op te wachten.

Aankomend weekend wederom een hitteprotocol voor jong en oud, terwijl ik nergens temperaturen boven de 25 graden zie. Maar goed, ik zal wel naar de verkeerde weersites kijken. Die extra inleg per duif hakt er natuurlijk wel in bij liefhebbers die van een pensioentje moeten rondkomen.

Laten we hopen dat dit protocol er in ieder geval voor zorgt dat de duiven voor 09.00u in de lucht hangen, toch zeker de jonge duiven.

De meeste jonge duiven kwamen gisteren uit de achtergrond terug. Ik mis er nog twee. De eerste groep kwam recht over. Doordat ik floot, draaiden er enkele uit. De snelheid van de grote groep was zo hoog dat ze er niet eens uit konden geraken. De meeste vlogen nog honderden meters mee, alvorens ze eruit kwamen.

Voor a.s. zaterdag houd ik mijn hart vast met die zuidwestenwind 5 à 6. Door een voor mij onbegrijpelijke beslissing van Brabant 2000 staan we in het geheel oostelijk gelegen Bierges. Half Nederland gaat daar op 30 km van elkaar in groepen lossen.

Wij worden naar verwachting pas laat in de ochtend gelost, dus maak je borst maar nat. Onervaren jonge duiven die met een harde zuidwestenwind op een oostelijke losplaats én met oude duiven erbij worden gelost… Ik kan me daar weinig moois bij voorstellen.

De jonge duiven zullen ver doorslaan en in benauwde onweerstoringen met wind op kop terug huiswaarts moeten zien te keren. Daarbij ligt de verantwoordelijkheid bij hetzelfde team dat enkele weken terug besloot de dagfond duiven ’s middags in de moordende hitte te lossen.

Ik heb nog wel een tip voor die gasten, al weet ik heus wel dat ze daar niet voor open zullen staan. Quiévrain was 100x beter geweest. Iets verder qua afstand (amper 20 minuten langer vliegen), maar wel een normale ligging zonder andere afdelingen in de buurt.