Gisteravond bereikte me het droeve bericht dat mijn trouwe letter Sjef aan zijn laatste vlucht is begonnen. Sinds ik 7 jaar terug ben gestopt met mijn bedrijf, haal ik weer meer plezier uit de duivensport.

Samen met Sjef wachtten we elke week de duiven op onder het genot van een kop koffie. Vaak uren voordat de duiven arriveerden hadden we het al over welke duif de eerste zou zijn en waar de eerste meldingen zouden vallen.

Sjef was een topmelker in zijn actieve loopbaan met de kleine korf. Door lichamelijke ongemakken moest hij stoppen en kwam hij hier naar de aankomsten kijken. Zelden liet hij verstek gaan. Hij keek elke winter uit naar de start van het seizoen en kwam altijd kijken naar de opgroeiende jongen.

Eind september zei hij steevast: “Jammer dat het weer gedaan is en ik weer een hele winter moet wachten”. Hij was altijd trots op de prestaties en kende mijn duiven haast beter dan ikzelf. Voor mij werkte het erg motiverend om me elke week weer in te zetten en een superresultaat neer te zetten.

Afgelopen zondag wenste hij me nog proficiat met de 1e prijs in de afdeling. Hij vroeg ook of er nog veel duiven achter waren. Dit was vanuit het hospice waar hij sinds enkele dagen verbleef. De week ervoor haalde ik hem nog op om duiven te wachten en hoopte hij dit seizoen nog van de laatste vluchten te kunnen genieten.

Op de bovenstaande foto zie je Sjef glunderen van het Taiwanese bezoek enkele jaren terug. Sjef, bedankt voor al die mooie jaren dat we samen hebben genoten van de aankomsten van de duiven. Het ga je goed en ik hoop dat je van boven nog altijd bij de aankomsten kunt zijn.

Brabant gaat de nalijn en de jonge duiven op dezelfde plaats lossen, namelijk Quiévrain. In het kader van kostenbesparing, denk ik? Waarschijnlijk wordt het zondag, want zaterdag lijkt mij geen mogelijkheid wat het weer betreft.

Zondag komt men waarschijnlijk in de problemen met de Belgen en zal men moeten uitwijken naar Bierges 90 km, waar Zuid-Holland met een enorm konvooi zal staan. Wel wil men hitteprotocolprijzen hanteren. Men mag tot 300 km lossen van het NPO, Pont-Sainte-Maxence zou dan samen met Morlincourt de beste optie zijn.

Men lijkt echter zo gemakkelijk mogelijk te willen werken en zoveel mogelijk in de kas te willen overhouden. Kees Bosua had het over een afdeling met het slechtste programma en het slechtste vervoer. Welke zou hij toch bedoelen?

Brabant doet niets anders voor het jonge duivenspel dan inkorten. We hadden Bierges 90 km, Quiévrain 124 km (afgelast), Niergnies 180 km en Pont-Sainte-Maxence 289 km (allen met een zuidwestenwind). Nu dus nog Quiévrain 142 km, Melun 350 km, Morlincourt 245 km en Châteaudun 450 km. Als alles goed gaat, natuurlijk.

Je zou om minder willen stoppen met de duivensport. Hier gaat de helft van de jonge duiven maar op de nalijn, andere opties zijn er niet.

Het seizoen dendert door, nog enkele vluchten en we moeten de balans gaan opmaken. Met de jonge duiven is het nog niets geweest, elke week hebben ze de wind mee op veel te korte afstanden. Nu wordt alles weer ingekort wegens de warmte, geloof ik. Het zal erg moeilijk worden om ze nog ervaring op te laten doen.

Ik moet mijn excuses aanbieden aan de leden van het IWB, ik was namelijk in de veronderstelling dat niemand daar duiven heeft gehad. Het IWB bestaat uit vier actieve duivenliefhebbers, die naar het schijnt puik presteren.

Het IWB had volgens het onderzoeksrapport wat op de website van Brabant 2000 stond geen negatief advies gegeven voor de lossing van 11 juni om 13.00u met 30 graden. Dan gaat een mens twijfelen aan iemands ervaring. Mijn excuses, dus.

Het wordt me wat te ingewikkeld allemaal. Ik heb reeds 45 jaar duiven en in al die jaren was het in de zomer regelmatig 30+ graden. De jonge duiven konden vroeger prima verder vliegen dan nu. Dit deden ze nog met duiven waar geen pluimen in zaten, er werd namelijk niet verduisterd. Ik kan me niet herinneren dat er toen schrikbarende verliezen waren.

Waar gehakt wordt vallen spaanders, de juiste beslissingen nemen is één van de moeilijkste dingen die er is.

Hier zijn 4 van de 101 ingekorfde jonge duiven nog weg. Als ze over voldoende voeding, vetten en eiwitten beschikken, komen ze nog lang na. Ik begreep dat Jan ze in Friesland ook bijna allemaal weer thuis heeft.

Speel je je jonge duiven op de honger en voer je ze op de dag van inkorven bijna niets, dan is je hok na zo’n vlucht halfleeg. Het vlees is er niet af, maar je kan aan de laatkomers wel zien dat ze moe zijn. Daarom denk ik dat er zaterdag 80 op de jonge tour gaan en de rest eenmalig op de nalijn.

Er wordt her en der flink geklaagd, dat blijf je toch houden. Er zijn altijd liefhebbers met grotere verliezen of problemen dan andere. De een houdt het voor zichzelf, de ander zou het liefst de koning informeren of het op tv uitschreeuwen. Aan die laatste categorie melkers gaat de duivensport ten onder.

Ik zie het liefst dat men een vliegprogramma maakt en dat vervolgens niet meer wijzigt. Kun je niet lossen, stel het dan een dag uit. Kan je dan alsnog niet voor 11.00u lossen, kort de vlucht dan in of rijdt naar huis.

Rijen en rotsen is – vooral met jonge duiven – vragen om problemen, helemaal als je ze na de middag in wisselvallig of warm weer lost. Hiervoor heb ik het IWB niet nodig. De Zeeuwse liefhebbers weten precies wat ik bedoel.

De eerste prijsvlucht hoort net als vroeger op 23 juni plaats te vinden, dan maar enkele keren 100-150 km. Dit is beter voor onze jonge duiven, ze hebben dan meer ervaring wanneer de langere vluchten in augustus starten. Daarnaast meer midweekse trainingsvluchten van kortere afstand en deze altijd door laten gaan.

De liefhebbers starten als gevolg hiervan eerder met kweken, vaccineren en trainen. Bestudeer de sport van vroeger eens wat meer in plaats van het wiel opnieuw willen uitvinden. In de duivensport werkt dat niet. Luister ook wat meer naar mensen met veldervaring in plaats van instanties zoals het IWB. Wie binnen die organisatie heeft ooit een duif in handen gehad?

Zolang men wegens het weer vluchten verandert en inkort, stapelen de verliezen zich op. Als men nog steeds niet inziet dat de afstand er niet toe doet, dan leert men het nooit. Verliezen vinden aan de start van het seizoen plaats, zelden aan het eind. Vaak liggen lossingsproblemen en verkeerde beslissingen hieraan ten grondslag. Men is simpelweg te voorzichtig geworden.

Ringen

We mogen weer ringen bestellen voor 2024. Ik moet telkens lachen om die extra 0.50 cent per ring boven de 100 bestelde ringen. Deze regel werd duidelijk ingevoerd om de kas te spekken, want hiermee bewerkstellig je geen inkorfbeperking. Of denkt men echt dat een massa inkorver die extra 0.50 cent niet kan lijden?

Nee, als je dan toch iets wil uitvinden wat draagkracht heeft: laat iedereen maximaal 150 speelringen van één kleur bestellen die niet overdraagbaar zijn en daarnaast één kleur handelsringen waarvan men er zoveel mag bestellen als wenselijk is. Met die laatste kleur ring mag alleen niet voor prijs worden gevlogen.

Melun

Zaterdag vliegen wij Melun met uiteraard weer een wind vanachter. Er is een hitteprotocol van toepassing. Voor de eerste keer twee nachten mand, dus maximaal 20 duiven per mand. Ze hebben dan meer ruimte in de mand om te drinken.

Er is weer een jonge duivenvlucht weg en het verloop was wederom niet vlekkeloos. Natuurlijk zijn er altijd hokken die (ook) met een slechte vlucht goed pakken en geen verliezen hebben. Dat laatste vinden vele erg belangrijk. Het eerste wat men tegenwoordig vraagt is: “Hoeveel zijn er nog achter?”

Hier nog 10%, wat normaal is met zo’n raar verloop. In heel Nederland verliep het niet feilloos. In Friesland was het op de zondag niet veel beter. De duiven krijgen het steeds moeilijker om de weg terug te vinden.

Op de website van Friesland kon je lezen wat ze daar met de jonge duiven hebben gedaan. Op eigen houtje korter gereden en voor straf weer terug gemoeten. Dat zoiets niet goed is voor de duiven, kan je wel raden.

Een wind vanachter kost nu eenmaal meer pluimen dan een wind op kop. We plukken de laatste jaren de vruchten van het pamperen van onze jonge duiven. Aan de afstand van amper 300 km, wind mee en amper 3 uurtjes vliegen kan het namelijk niet liggen, toch?

Het komt allemaal neer op selectie en we moeten onze energie steken in degene die er nog zijn en laten zien dat ze het aankunnen. Wat weg is, is weg. Alles behouden lukt toch niet. Hier gaan ze volgende week gewoon naar Melun (350 km), ongeacht het weer of de wind.

Uitslag

Terug naar de vlucht. Ik won de 1e provinciaal met een dochter van Bingo x Miss Golden Eye. Bingo is ook vader van Pure Gold (1e WHZB). Miss Golden Eye is een zus van Blue Diamond uit het Golden Pair. Wellicht meer geluk dan wijsheid, de tijd zal het leren.

Voorlopig houd ik gemengde gevoelens over aan het jonge duivenseizoen. Ik begin alle weken met de 1e in het samenspel, ook op de afgelaste vlucht, maar hoe ver ik sta weet ik dus niet. Een keertje kopwind zal dit duidelijk moeten maken.

Perpignan

Dan wil ik nog terugkomen op Perpignan. Comb. de Pijper uit ons dorp klokte de vroegste van allemaal rond 01.00u in de nacht, maar werd uren later door de neutralisatie verslagen. Hoe eerlijk zijn die vluchten nog? De laatste 10 jaar vliegen de duiven met snelle vluchten in de nacht door. De duif op de verdere afstand heeft dit ook gedaan, anders kon die niet zo vroeg thuis zijn. Maar om die nou uren tijdsvergoeding toe te werpen, gaat mij te ver.

Mijn buurman klokte iets voor 06.00u. Zou hij een half uur eerder hebben geklokt, dan had hij de duif van Comb. de Pijper uit hetzelfde dorp verslagen, terwijl die 4,5 uur eerder thuis was. Begrijpt u het nog? De spelregels van de Grootmeesters zijn er niets bij…

Ik ken die mannen van De Pijper al jaren en zij voeren ook onze mengelingen. Ik kon vroeger ook goed overweg met hun vader en opa. Wij waren geduchte concurrenten met de jonge duiven en opa Toon deed er alles aan om mij te kloppen. John en Michel zijn net zo gedreven, vandaar dat het erg zuur is om zo’n vroege duif te hebben, maar door regels die eigenlijk niet meer van deze tijd zijn, te worden verslagen.

Referenties

Frank Everts won in Limburg de 4e NPO Sourdun uit een duivin die hij hier na het seizoen uitzocht uit de jongen waarmee gevlogen was. Eerder gaf ze al de 8e NPO Orléans bij Frank en zijn sympathieke vader. Berry van de Brand stuurde nog een tevreden bericht over een koppel dat hij hier haalde en reeds enkele 1e prijswinnaars heeft voortgebracht.