Gelukkig konden we gisterochtend lossen en waren de meeste duiven rond de middag weer thuis. Zoals gewoonlijk konden we naar het noorden kijken. De oude duiven kwamen daar eerder die dag erg schrikachtig vandaan en bleven lang vliegen.

Dit beloofde wat voor de jonge duiven. De stoel stond nog richting het noorden en jawel, daar kwam een kladje van tien hoog terug met een stevige snelheid en ook die bleven te lang vliegen, voordat ze vielen. Dat ik daarmee alsnog de 1e t/m 7e prijs in de afdeling won, had ik dus zeker niet verwacht.

Ik heb niets met deze snelheden. Onbegrijpelijk dat de bestuursleden van onze afdeling het jonge duivenprogramma alsnog te zwaar vinden. Geen idee onder welke steen zij hebben gelegen, maar de duiven hebben tot nu toe elke week de wind in de rug gehad. Waarom ze dan alsnog blijven inkorten, snap ik echt niet.

Ze hebben het jonge duivenseizoen inmiddels verziekt en de leden zijn dan ook erg boos. Er worden momenteel meerdere vergaderingen in het leven geroepen om het huidige bestuur te lozen of om ze op andere gedachten te brengen.

Van hogerhand grijpt niemand in en dat snap ik ook niet. Als men wegens het weer moet afwijken van het vliegprogramma, dan mag er plots niet op vrijdag worden gelost wegens een regeltje uit een ALV, of men kan zogezegd niet lossen wegens ‘geen losvergunning of chauffeurs’. Is het beter om wel van het programma af te wijken, bijvoorbeeld om de leden nog iets van spelvreugde te gunnen, dan is het vliegprogramma ineens wel heilig.

Natuurlijk ben ik zelf ook kritisch, maar wat wil je als er elk jaar van het jonge duivenprogramma wordt afgeweken? We vliegen hier alleen nog kermiskoersen. Net als ieder ander lid ben ik 9 maanden per jaar bezig om de jonge duiven gezond te houden en ze gedegen op te leiden. In ruil daarvoor wil je ze fatsoenlijk kunnen testen op de vluchten. Anders had ik me al die moeite wel bespaard en was ik net als de overnachtjongens in maart gaan kweken, niet verduisteren en uiteindelijk de natour spelen met kale jongen waar geen veer meer in staat.

Het oude duivenseizoen hier was super.

Met de jonge duiven hebben we tot nu toe vijf prijsvluchten gespeeld:

  • Vlucht #1 vanuit Bierges eindigde met de 1e prijs tegen 5.409 duiven.
  • Vlucht #2 had ik aan de mpm ook gewonnen, maar deze vlucht werd afgelast wegens een opengewaaide deur.
  • Vlucht #3 eindigde met de 11e prijs tegen 3.108 duiven.
  • Vlucht #4 eindigde met de 1e en 2e prijs tegen 2.438 duiven.
  • Vlucht #5 eindigde met de 1e prijs in de afdeling tegen 12.101 duiven.
  • Vlucht #6 – een veredelde natour vlucht – eindigde met de 8e prijs tegen 2.327 duiven.

 

Tevreden? Ik weet het niet. Ik heb niet het gevoel dat we al een selectieve vlucht hebben gehad. Morgen vast ook niet met alweer de wind vanachter. Geen idee waarom ze die ook weer 70 km hebben ingekort. Waarom Zeeland ’96 zich met ons vliegprogramma bemoeit, begrijp ik ook niet.

Als ik het me goed herinner zei Willem dat Afdeling 5 nog 370, 470, 470 en 370 km voor de boeg heeft. Dat zijn 11 vluchten vs. de 9 vluchten die wij hebben. Nota bene nog 350, 450, 350 en 289 km. Wat een verschillen. Mijns inziens is dat de schuld van de afdelingen, maar ook het NPO, zij verstrekken immers de lossingsvergunningen.

Gelijke kansen in de duivensport, een ideaal dat nog ver weg is. Laten we hopen dat er na 2027 met slechts enkele sectoren meer gelijkheid is voor wie dan nog duiven heeft. Voorlopig moeten we het doen met wat we hebben. De klachtenbrieven en -voorstellen van ontevreden leden zullen deze weken gaan binnenrollen bij de afdelingen. Wat ze daarmee gaan doen, moet je maar afwachten.

Zaterdag staat Melun (350 km) op de planning met zoals het er nu uitziet alweer een zuidwestenwind. Waarom dan niet gewoon het reguliere programma aanhouden, want die laatste 50 km merken de duiven echt niet.

Ik ben het al jarenlang oneens met het beleid van Brabant 2000, met name op het gebied van het jonge duivenspel. Dit jaar hebben ze het wel heel bont gemaakt en hebben ze bij al hun leden onnodig de spelvreugde ontnomen.

Na al die missers hoop je dat ze op de valreep nog iets fatsoenlijks terug willen doen voor de leden, maar dat lijkt er niet in te zitten. ‘Geen chauffeurs’, hoor je dan. Meerdere mensen hebben zich hiervoor aangeboden, dus dat lijkt me geen sterk argument.

Veel andere afdelingen spelen a.s. zaterdag boven de 400 km, wat hier ook prima had gekund. Het had de week erop minstens Fontenay (420 km) moeten zijn, dan Melun (350 km) en als afsluiter ChĂąteaudun (450 km). Zo had men iets terug kunnen doen voor de leden. Maar nee, in plaats daarvan wordt het 350, 350, 450 en 289 km.

Men wil het liefst rond de kerk blijven vliegen en zoveel mogelijk invliegmomenten creëren voor de overnacht, waar uiteindelijk amper duiven op weggaan binnen onze afdeling. De vluchten die het meest in trek zijn en het meeste geld opbrengen, laat men links liggen.

Ik heb inmiddels meerdere leden uit Rayon 1 gesproken die acuut zouden stoppen met de duivensport als het weer Pont-Sainte-Maxence werd dit weekend, waaronder jeugdleden. Het directe gevolg van dit beleid.

Gisteren sprak ik een Belgische topliefhebber, dat ging als volgt.

“Welke vlucht hebben jullie gespeeld?”, vroeg hij.

“Een vluchtje van 142 km”, zei ik.

“Waarom doe jij aan zulke korte afstanden mee, dat is toch niets voor jou?”

“Nee, maar dit was de maximale afstand. Normaal zouden we 350 km spelen, maar we zijn nog niet verder gekomen dan 289 km.”

“Waarom willen jullie je jonge duiven geen ervaring op laten doen?”

“De liefhebbers willen dit wel, maar de beleidsbepalers denken hier anders over.”

“Weten zij dan niet dat het al 20 augustus is en het seizoen bijna voorbij is?”

“Jawel, maar dat interesseert ze blijkbaar niet.”

“Grijpt er dan niemand in van hogerhand?”

“Van hogerhand stond men toe tot 300 km te concoursen, maar de afdelingen kijken enkel naar hun eigen gemak en wat hun de meeste euro’s oplevert.”

“Het bestuur is er toch juist voor de leden? Ik kan me niet indenken dat mensen 8 maanden met hun jonge duiven bezig zijn en ze alle dagen trainen en gezond houden, om ze vervolgens niet te kunnen testen?”

“Welkom in Nederland. Wees blij dat je in BelgiĂ« speelt. Binnen enkele jaren zullen wij daar ook naartoe moeten als er in Nederland geen spel meer is.”

“Nou, dan begrijp ik jouw frustratie in je blogs wel. Ik zou er direct mee stoppen als dat hier in BelgiĂ« zo ging.”

“Snap ik, daarom haken er ook ieder jaar zoveel liefhebbers af in Nederland.”

Ik heb de kinderen en andere familieleden afgeraden om zaterdag iets te ondernemen. Het zou een verschrikkelijk slechte dag worden met zeer benauwd weer en zware onweerstoringen.

De duiven werden afgeraden om met twee nachten mand gekorfd te worden en zeker niet boven de 300 km te vliegen.

De afdelingsbesturen riepen spoedvergaderingen in het leven voor een storm in een glas water. Hoe vaak is dit nu al niet voorgekomen en waarom leert men hier niet van?

Er hoeft maar ergens iets in een afdeling mis te gaan met een lossing en het paniekteam grijpt de week erop voor het gehele land hard in.

Het jonge duivenspel lijdt hier elke keer weer onder. We hadden tweemaal 350 km en tweemaal 450 km op het programma staan, maar inmiddels staan we slechts op 142 km.

Eerder deze week voorspelde ik de problemen met de Belgen en die voorspelling kwam uit. Men mocht niet lossen voordat de duiven van Quiévrain en Noyon gearriveerd waren.

Brabant 2000 had beter naar Pont-Sainte-Maxence kunnen rijden, dan hadden ze gewoon voor 08.00u kunnen lossen en hadden we qua afstand een mooier jonge duivenvluchtje gehad.

Maar nee, het werd gezamenlijk lossen met de natour + het innen van hitteprotocolgeld op 142 km. Massa is kassa.