Het selecteren is hier zo goed als afgerond. In de eerste weken van de rui houd ik de duiven graag binnen, maar binnen nu en enkele weken mogen ze weer naar buiten.

De kweekduiven worden eind deze maand tegen paramyxo geënt (met Colombovac), daarna mogen die een bak gaan kiezen.

Iemand vroeg of ik nog steeds duiven teveel heb. Ja, altijd. Als je enkel de goede wilt behouden, dan kom je niet zomaar aan 40 exemplaren. De rest is vaak testmateriaal. Ook hier is het niet al goud wat blinkt, maar dat ligt ook aan mezelf. Ik ben namelijk niet zo snel overtuigd van een goede duif.

De toekomst

Ik heb dit najaar al veel bezoek gehad en het duurde meestal niet lang voordat hun onvrede over het vliegprogramma ter sprake kwam. Mij lijkt het simpel: ieder lid betaalt contributie en heeft daarom recht op zijn of haar spel.

In mijn omgeving zijn er bijvoorbeeld leden die enkel één nacht mand spelen en daarna wachten op de jonge duiven. Ook die mensen hebben geen spelvreugde meer wanneer het vitesse spel over 5 maanden wordt uitgesmeerd.

Er zijn ook liefhebbers met een jong gezin die alleen het jonge duivenspel kunnen of willen spelen, dat is immers minder belastend, maar je hebt toch 3 maanden spelvreugde. Althans, zo was dat vroeger.

Er kwam ook een groot marathonspeler langs die zei dat zijn spel wel eens de toekomst kon worden. Hij bedacht zich toen ik vertelde dat er in meerdere afdelingen amper duiven weggaan op die afstanden. Op een doorsnee vitesse/midfond/dagfond/jonge duivenvlucht gaan 5x meer duiven weg. Zo staat het ZLU-spel ook op losse schroeven, denk ik. Althans, gezien de deelnames.

Op de website van PIPA stond dat er in België 40 jaar terug 100.000 leden waren en nu nog maar 16.000. Pakt men daar op de verschillende disciplines de aantallen duiven per vlucht, dan zie je dat ook daar in de toekomst de marathon niet de boventoon zal voeren.

De Algarve dit jaar bewees dat de one loft races ook niet echt toekomst hebben. Als je 50 duiven inzendt – wat sommige doen – en er zit er niet één bij de eerste 200 van de in totaal 3.000 duiven, dan zou ik zelf toch concluderen dat ik niet al te best gepakt heb.

Wat wordt dan wel de toekomst? Hopelijk een stuk minder eigenbelang, daar hebben teveel besturen en commissies nu nog last van. Zoals gezegd, gun iedereen zijn of haar spel. Mocht je het toch niet kunnen laten om in te grijpen, wees dan op zijn minst consequent. Prima dat je jonge duivenvluchten wil inkorten tot 350 km, maar sta dan boven de 600 km ook geen jaarlingen toe.

Verliezen vinden doorgaans aan het begin van een seizoen plaats, dan zijn de duiven nog onervaren. Er komen ook steeds meer roofvogels, draden, windmolens, etc. en ik denk dat je daar ook een groot deel van de verliezen in moet zoeken. Er komt immers zelden een verloren duif na, waardoor ik het idee krijg dat ‘ie niet meer leeft.

Gisteren heb ik op PIPA door de nalatenschap van Dirk van Dijck gebladerd. Dirk was één van de sympathiekste mensen waar ik ooit op bezoek ben geweest. Ik haalde daar ook enkele goede duiven.

Ook ben ik weer eens in België op hokbezoek geweest, bij de super spelende dame Esther Vereecke. Zij won de 1e nationaal Vierzon (Bourges) en eerder in het jaar de 1e interprovinciaal. Alles zag er spic en span verzorgd uit, echt een dame met een missie waar we zeker meer van gaan horen.

Atlantic

Ik kweekte Olympic Dragon in 2022 en Super Dragon in 2023 uit Atlantic Bas Verkerk x Dragon Girl. Zoals gezegd mocht ik Atlantic uitzoeken bij Bas uit 20 zomerjongen van zijn beste.

In 2021 kweekte ik daar al Atlantic Dragon uit. Hij stond dit jaar op polepositie voor het Asduifkampioenschap dagfond, maar werd helaas gegrepen door een roofvogel en kon het seizoen niet afmaken. Ondanks dat heeft hij gewonnen:

  • 2e provinciaal Asduif.
  • 7e NPO Pontoise 9.082 d.
  • 16e NPO Issoudun 5.237 d.
  • 31e Morlincourt 3.383 d.
  • 35e NPO Melun 10.703 d.
  • 39e nationaal Asduif WHZB.
  • 59e NPO Chateauroux 5.290 d.
  • 61e NPO Issoudun 2.467 d.
  • 58e Quiévrain 1.153 d.
  • 67e Quiévrain 1.211 d.
  • 89e NPO Melun 15.937 d.

 

Zijn broer Atlantic Warior (ook van 2021) deed het ietsje minder, maar won toch:

  • 24e NPO Pontoise 9.082 d.
  • 46e NPO Châteaudun 3.796 d.
  • 56e NPO Argenton 2.280 d.
  • 83e NPO Châteauroux 5.290 d.
  • 42e nationaal Asduif WHZB.
  • 22e provinciaal Asduif.

Ik heb de jaarlijkse dopingcontrole weer overleefd, tot ergernis van iedereen die mij hier wekelijks – uiteraard achter de rug om – van beschuldigt. Natuurlijk boeit me dat weinig. Ik heb nu eenmaal een eigen mening en daar kan niet iedereen mee omgaan. Gelukkig ben ik niet rancuneus, want dan zou ik heel wat mensen niet meer aan moeten kijken.

Met diverse bestuurders ben ik het ook niet altijd eens, maar dat wil niet zeggen dat ik op persoonlijk vlak niet met die mensen door één deur kan. Hun denken met hun zienswijze in het belang van de duivensport en ik met de mijne. Die twee komen nu eenmaal niet altijd overeen en dat mag, gelukkig.

Een man een man, een woord een woord; dat vind ik wel belangrijk. Vandaar dat ik bijvoorbeeld slecht kan omgaan met het feit dat er een vliegprogramma wordt gemaakt, dat vervolgens elke week wordt gewijzigd.

We gaan snel weer koppelen, ondanks dat het vliegseizoen pas net is afgelopen. De duiven ruien stevig door met dit weer, de meeste jonge duiven staan nog op vier oude pennen.

Ze hebben de paratyfuskuur gehad inclusief enting. Volgende week spuit ik de hokken in met Virkon S en dan is alles weer gereed voor het nieuwe seizoen.

Gedurende mijn duivencarrière heb ik meer dan 30 afdelings-/NPO-vluchten gewonnen. In mijn werkzame jaren won ik jaarlijks ca. 5x teletekst, zoals ze dat toen noemden. Daarnaast elk jaar ca. 10x de 1e prijs in het samenspel, wat er toen nog was.

Dit jaar was uitzonderlijk met:

  • 4x de 1e prijs in de afdeling;
  • De 1e t/m 7e prijs op een NPO Grand Prix vlucht;
  • De 1e prijs op een sectorvlucht;
  • De 2e nationaal over heel Nederland;
  • 48x top 10 in de afdeling, wind mee en wind tegen van 100 tot 600 km.

 

Olympic Dragon

Dan was er ook nog die superduif Olympic Dragon. Zij won een waslijst aan titels, waaronder:

  • 6x top 10 NPO en 1x de 11e NPO;
  • 1e nationaal Asduif Allround WHZB;
  • 1e nationaal Asduif Worlds Best Pigeon Allround;
  • 1e nationaal Asduif Jaarlingen PIPA Rankings;
  • 1e provinciaal Asduif;
  • 2e nationaal Asduif Midfond WHZB;
  • 2e Olympiade duif Allround;
  • 2e nationaal Asduif Allerbeste Allround;
  • 2e nationaal Asduif Allerbeste Jaarlingen;
  • 4e PIPA Rankings Midfond;
  • 4e Gouden Crack FZN;
  • 5e nationaal Asduif Worlds Best Pigeon Jaarlingen;
  • 5e Olympiade duif Jaarlingen;
  • 6e Worlds Best Pigeon Midfond;
  • 9e nationaal Asduif Worlds Best Pigeon Snelheid.

 

Nu heb ik alleen de top 10 Asduiven vermeld.

Olympic Dragon is een jaarling. Haar moeder Dragon Girl was ook een superduif met 4x top 10 NPO en 1x de 11e NPO. Daarbij won ze 5x de 1e prijs in het rayon, 5x per duizendtal. Olympic Dragon deed daar dus nog een schepje bovenop en overtrof haar moeder ruimschoots.

Super Dragon

Uit hetzelfde koppel (een volle broer van Olympic Dragon) zat dit jaar alweer een speciaal jong, ik noem hem Super Dragon. Dit jaar won hij:

  • 1e Morlincourt tegen 2.438 duiven;
  • 3e provinciaal Morlincourt tegen 10.603 duiven;
  • 5e NPO Melun tegen 8.458 duiven;
  • 11e Bierges tegen 5.409 duiven.

 

Kortom, een duif om volgend jaar in de gaten te houden.

Al bij al was vliegseizoen 2023 dus top. Had ik dit verwacht? Niet helemaal, omdat ik van april tot september hele weken bij mijn zoons nieuwe woning was en ’s avonds nog de tuin en allerlei andere dingen moest doen. Daarom zat ik minder vaak bij de duiven dan voorheen. Dit hoeft dus helemaal niet erg te zijn en dat is maar goed ook, er is namelijk meer in het leven dan alleen duiven.

Zoals ik eerder aangaf zal een gezonde duif vanzelf gaan ruien. Het enige wat je kan doen is een veelzijdige voermengeling verstrekken, zodat ze mooi inpluimen. Hier dus het eigen productgamma, aangevuld met Sedochol.

Iemand vroeg me hoe ik denk over het trekken van staartpennen om zo de rui te beïnvloeden, hij had dit op Facebook gelezen. Van mij mag dit in het onzinboekje, net als liefhebbers die alleen de twee buitenste staartpennen trekken, om daarmee de rui te beïnvloeden.

Kuren met karnemelk of het veelvuldig toedienen van gerst of thee is in mijn ogen ook onzin. Datzelfde geldt voor dichtzittende nippeltjes bij duiven.

Duiven die over kwaliteit beschikken en goed worden verzorgd, zijn er gewoon. Waarom zijn het anders elk jaar dezelfde liefhebbers waartegen je om de kopprijzen moet spelen?

Ik ben toch al geen pennentrekker, tenzij het een slechte is. Een slechte broekpen hoef je sowieso niet te trekken, want die blijft levenslang slecht terugkomen. In het voorjaar pennen trekken heb ik ook nooit gedaan. Ondanks dat ben ik op alle disciplines bij de kampioenen.

Staartpennen afknippen om te zien of ze die verwisselen of niet, bestempel ik overigens ook als onzin.

Te vaak heb ik duiven gehad die kopprijzen wonnen met een oude pen, op zware dagfondvluchten én op snelheidsvluchten. De rui an sich heeft geen invloed op de prestaties van het jaar erop. Mensen die hard met duiven spelen, weten dat.

Er wordt helaas veel en vaak onzin verkondigd door liefhebbers die zelf amper blad kunnen raken. Het is jammer dat zij met die nonsens beginnende liefhebbers al meteen op een dwaalspoor zetten.