Ik heb de jaarlijkse dopingcontrole weer overleefd, tot ergernis van iedereen die mij hier wekelijks – uiteraard achter de rug om – van beschuldigt. Natuurlijk boeit me dat weinig. Ik heb nu eenmaal een eigen mening en daar kan niet iedereen mee omgaan. Gelukkig ben ik niet rancuneus, want dan zou ik heel wat mensen niet meer aan moeten kijken.

Met diverse bestuurders ben ik het ook niet altijd eens, maar dat wil niet zeggen dat ik op persoonlijk vlak niet met die mensen door één deur kan. Hun denken met hun zienswijze in het belang van de duivensport en ik met de mijne. Die twee komen nu eenmaal niet altijd overeen en dat mag, gelukkig.

Een man een man, een woord een woord; dat vind ik wel belangrijk. Vandaar dat ik bijvoorbeeld slecht kan omgaan met het feit dat er een vliegprogramma wordt gemaakt, dat vervolgens elke week wordt gewijzigd.

We gaan snel weer koppelen, ondanks dat het vliegseizoen pas net is afgelopen. De duiven ruien stevig door met dit weer, de meeste jonge duiven staan nog op vier oude pennen.

Ze hebben de paratyfuskuur gehad inclusief enting. Volgende week spuit ik de hokken in met Virkon S en dan is alles weer gereed voor het nieuwe seizoen.

Gedurende mijn duivencarrière heb ik meer dan 30 afdelings-/NPO-vluchten gewonnen. In mijn werkzame jaren won ik jaarlijks ca. 5x teletekst, zoals ze dat toen noemden. Daarnaast elk jaar ca. 10x de 1e prijs in het samenspel, wat er toen nog was.

Dit jaar was uitzonderlijk met:

  • 4x de 1e prijs in de afdeling;
  • De 1e t/m 7e prijs op een NPO Grand Prix vlucht;
  • De 1e prijs op een sectorvlucht;
  • De 2e nationaal over heel Nederland;
  • 48x top 10 in de afdeling, wind mee en wind tegen van 100 tot 600 km.

 

Olympic Dragon

Dan was er ook nog die superduif Olympic Dragon. Zij won een waslijst aan titels, waaronder:

  • 6x top 10 NPO en 1x de 11e NPO;
  • 1e nationaal Asduif Allround WHZB;
  • 1e nationaal Asduif Worlds Best Pigeon Allround;
  • 1e nationaal Asduif Jaarlingen PIPA Rankings;
  • 1e provinciaal Asduif;
  • 2e nationaal Asduif Midfond WHZB;
  • 2e Olympiade duif Allround;
  • 2e nationaal Asduif Allerbeste Allround;
  • 2e nationaal Asduif Allerbeste Jaarlingen;
  • 4e PIPA Rankings Midfond;
  • 4e Gouden Crack FZN;
  • 5e nationaal Asduif Worlds Best Pigeon Jaarlingen;
  • 5e Olympiade duif Jaarlingen;
  • 6e Worlds Best Pigeon Midfond;
  • 9e nationaal Asduif Worlds Best Pigeon Snelheid.

 

Nu heb ik alleen de top 10 Asduiven vermeld.

Olympic Dragon is een jaarling. Haar moeder Dragon Girl was ook een superduif met 4x top 10 NPO en 1x de 11e NPO. Daarbij won ze 5x de 1e prijs in het rayon, 5x per duizendtal. Olympic Dragon deed daar dus nog een schepje bovenop en overtrof haar moeder ruimschoots.

Super Dragon

Uit hetzelfde koppel (een volle broer van Olympic Dragon) zat dit jaar alweer een speciaal jong, ik noem hem Super Dragon. Dit jaar won hij:

  • 1e Morlincourt tegen 2.438 duiven;
  • 3e provinciaal Morlincourt tegen 10.603 duiven;
  • 5e NPO Melun tegen 8.458 duiven;
  • 11e Bierges tegen 5.409 duiven.

 

Kortom, een duif om volgend jaar in de gaten te houden.

Al bij al was vliegseizoen 2023 dus top. Had ik dit verwacht? Niet helemaal, omdat ik van april tot september hele weken bij mijn zoons nieuwe woning was en ’s avonds nog de tuin en allerlei andere dingen moest doen. Daarom zat ik minder vaak bij de duiven dan voorheen. Dit hoeft dus helemaal niet erg te zijn en dat is maar goed ook, er is namelijk meer in het leven dan alleen duiven.

Zoals ik eerder aangaf zal een gezonde duif vanzelf gaan ruien. Het enige wat je kan doen is een veelzijdige voermengeling verstrekken, zodat ze mooi inpluimen. Hier dus het eigen productgamma, aangevuld met Sedochol.

Iemand vroeg me hoe ik denk over het trekken van staartpennen om zo de rui te beïnvloeden, hij had dit op Facebook gelezen. Van mij mag dit in het onzinboekje, net als liefhebbers die alleen de twee buitenste staartpennen trekken, om daarmee de rui te beïnvloeden.

Kuren met karnemelk of het veelvuldig toedienen van gerst of thee is in mijn ogen ook onzin. Datzelfde geldt voor dichtzittende nippeltjes bij duiven.

Duiven die over kwaliteit beschikken en goed worden verzorgd, zijn er gewoon. Waarom zijn het anders elk jaar dezelfde liefhebbers waartegen je om de kopprijzen moet spelen?

Ik ben toch al geen pennentrekker, tenzij het een slechte is. Een slechte broekpen hoef je sowieso niet te trekken, want die blijft levenslang slecht terugkomen. In het voorjaar pennen trekken heb ik ook nooit gedaan. Ondanks dat ben ik op alle disciplines bij de kampioenen.

Staartpennen afknippen om te zien of ze die verwisselen of niet, bestempel ik overigens ook als onzin.

Te vaak heb ik duiven gehad die kopprijzen wonnen met een oude pen, op zware dagfondvluchten én op snelheidsvluchten. De rui an sich heeft geen invloed op de prestaties van het jaar erop. Mensen die hard met duiven spelen, weten dat.

Er wordt helaas veel en vaak onzin verkondigd door liefhebbers die zelf amper blad kunnen raken. Het is jammer dat zij met die nonsens beginnende liefhebbers al meteen op een dwaalspoor zetten.

In de afgelopen 2 weken gaven het bestelformulier en het contactformulier op deze website een foutmelding. Als gevolg hiervan hebben wij de reacties, vragen en bestellingen die in deze periode zijn ingezonden, helaas niet ontvangen.

Inmiddels werkt alles gelukkig weer. Mocht u dus nog geen reactie van ons hebben gehad, dan graag even opnieuw invullen, dan kijken we hier meteen naar.

Onze excuses voor het ongemak.

De duivensport staat op omvallen en dat tij valt niet te keren. Een Chinese liefhebber vroeg me onlangs hoe lang er nog duivensport is hier. Vele lijken ook plots te gaan verkopen, zelfs mannen als Koopman stoppen ermee.

Men kan hier weinig aan doen en is daar ook helemaal niet mee bezig. Alle pijlen staan momenteel gericht op de Olympiade en wat minder op het bewerkstelligen van een mooie toekomst voor onze geliefde hobby.

Mocht ik wat te zeggen hebben, dan zou ik beginnen met vroeger starten, namelijk in april. Haspel eerst zeven vitesse vluchten af, daarna de midfond en de dagfond. Bij de dagfond zou ik minstens drie nationale of sectorconcoursen vervliegen. We hebben gezien dat dit leeft onder de leden, daarom zou ik hier beter op inspelen.

De eerste prijsvlucht voor de jonge duiven start dan in de derde week van juni. Ook daar drie mooie vluchten met een klassieker boven de 400 km. Het liefst in augustus, dan is er een grotere deelname. Ook hiervoor geldt dat het verleden heeft aangetoond dat dit leeft onder de liefhebbers.

De natour zou ik volledig schrappen, want de meeste oude duiven worden al in het programmaspel op totaal weduwschap gespeeld. Dit scheelt ook een hoop werk voor de inkorvers. We beschermen zo ook het jonge duivenspel (want meer duiven in concours), wat ooit het mooiste spel binnen de sport was.

In plaats van de natour zou ik taartvluchten organiseren, waarop men de niet-verduisterde late jongen of overnachtjongen kan invliegen van begin september tot de derde week van oktober.

Ik denk dat we zo de duivensport aantrekkelijker kunnen maken voor de leden die er nog zijn.

Men praat nu over 2027 als het gaat om het samenvoegen van de afdelingen. Goede bestuurders slaan spijkers met koppen en zouden zoiets uiterlijk 2025 doordrukken. Nu bekruipt mij hetzelfde gevoel als met dat vliegprogramma voor 3 jaar vastleggen.

Ik schaar mezelf onder de jeugdleden, maar in 2027 ben ik wel degelijk 60 jaar oud en ga ik het vast ook wat kalmer aan doen. In de duivensport moet je geen dingen jaren vooruitplannen.