09 mei Andere wind, andere winnaars

Alle jaren heb je wel van die vluchten die je snel weer wilt vergeten. De favorieten missen de rol, aan de andere kant biedt dit kansen voor andere duiven en liefhebbers.

Het verdiende hier niet de schoonheidsprijs, er zijn nog twee duiven weg en dat valt me reuze mee. Hier enkele kopduiven, maar de rest was bagger.

Sommige vinden dit soort vluchten machtig, maar ik heb er niets mee. Iedereen kan met deze hoge snelheden een duif pakken, wat ook te zien is aan de vroege overnachtduiven her en der. Maar goed, het kan natuurlijk niet altijd kopwind zijn en je moet roeien met de riemen die je hebt.

Ik had door de aankomsten van Melun in België niet goed gerekend en verwachtte pas rond 17.15u duiven. Toen ik en mijn letter om 17u aan de koffie zaten, kwam er opeens een duif zonder snelheid aangevlogen. We dachten beide dat dit een achtergebleven jonge duif was.

Nadat ze enkele keren terug de lucht in was gegaan, landde ze tot mijn schrik op de klep van de oude duiven. Dom van mezelf dat ik het niet gezien had. Het kostte me enkele minuten en waarschijnlijk de afdelingszege.

Nu dus de 2^e tegen 17.672 duiven met Blue Queen, zij won al eens teletekst en komt uit National Jelle van Jelle Roziers. Die komt weer uit de 1^e nationaal Asduif New Queen L x de 2^e nationaal Asduif Seven Junior. Hij stond gekoppeld tegen een dochter van het Millennium koppel. Uit dit koppel won vorig jaar al een jong teletekst bij Jan in Friesland.

Mijn 2^e duif was Athena – vorig jaar 1^e Asduif jong in het samenspel – en die komt uit Olympic Willem (Murphy’s Law de Bruijn x Olympic Millennium). Deze stond gekoppeld tegen Athena’s Rossi, 1^e provinciaal Asduif en dochter van Super Rossi.

Mijn 3^e komt uit een zoon van het Millennium koppel x Rossi’s Warior (kleindochter Super Rossi, zij won 3^e provinciaal Asduif dagfond met tweemaal de 1^e en teletekst).

De selectie is breed. De betere van de vorige vluchten waren nu mis en enkele andere stonden op. De eerste vier waren duivinnen. De vierde aankomende duif (Verkerk x dochter Super Rossi) kwam gelijk met de derde, maar ze kwam aan met een overnachtduif en die maakte er een waar feestje van door minuten lang te blijven vliegen.

07 mei Wie krijgt gelijk?

Zeeland loste vandaag om 11u in Fontenay. In Brabant 2000 was men ook met man en macht bezig om naar de vrijdag te gaan, maar enkele personen hielden dat schijnbaar tegen. Zelf hoop ik dat ze alsnog kunnen lossen morgen of zondag, ik ben benieuwd wat het brengt.

We leven in tijden waarin we flexibel(er) moeten zijn. Daarbij wordt het weer steeds onstuimiger; het is bloedheet, het stormt of het sneeuwt.

Als er geen mogelijkheid is om te concoursen, gelast het dan op voorhand af. Kan het op de vrijdag, benut die mogelijkheid dan. Dat zal hooguit tweemaal per seizoen voorkomen.

Je kan hierop inspelen, maar dan moeten wel alle neuzen dezelfde kant op staan en niet zoals schijnbaar een afdelingsbestuurslid uitsprak: “We hebben nog zes midfondvluchten”. Die heeft dan weinig op met de duivensport.

Maar laten we positief blijven en hopen op een mogelijkheid dat er toch gelost kan worden.

06 mei Wat gaat het brengen?

Zoals het er nu uitziet, is vrijdag de beste dag om te lossen, maar we vliegen pas vanaf zaterdag. Het is of geen schrik hebben van een buitje onderweg, of zondagmiddag richting op huis aan en lossen aan de grens.

Beide is niet fijn, maar ik kies liever voor optie #1, want volgende week donderdag moeten ze opnieuw de mand in. Moeilijke beslissingen, maar ik neem aan dat ze voldoende ervaring hebben om met zulk weer gelijk te lossen wanneer er een gaatje is.

Buienvrij naar huis vliegen zal er niet in zitten en dat is ook geen enkel probleem, ik kijk daar zelf ook niet naar als ik ze wegbreng. Het gaat er bij duiven om dat ze maar goed kunnen vertrekken.

En zoals altijd, op het moment dat je ze meegeeft is een ander er baas over. Als je dat niet wilt, moet je ze thuishouden. Je bent niet verplicht om deel te nemen.

05 mei De eerste midfondvlucht

Zaterdag start de midfond alweer, een duivenseizoen vliegt echt voorbij. Of ze los gaan dit weekend is moeilijk te zeggen, maar dat het een waaivlucht wordt, is zeker. Er zijn liefhebbers die dat machtig vinden, dus die kunnen dit weekend hun slag slaan, zou je zeggen.

Hier gaat de duif met een gebroken poot weer meedoen. Hij heeft alleen 145 km gevlogen tijdens de eerste vlucht. Deze week traint hij weer mee, dus zaterdag krijgt hij 328 km voor zijn kiezen.

De jonge duiven gaan steeds beter vliegen, al kwijlt er hier en daar wel één. Die vallen binnen enkele weken snel genoeg af als ze voor het eerst één voor één op 5 km worden gelost. Het is hier aanhaken of afhaken, pardon heb ik er niet mee.

De wind is bepalend op de concoursen, al kan er in elke richting wel een verwaaide duif vallen. Het gros valt waar de wind het gunstigst staat, dat is een kwestie van uitslagen lezen en vaststellen.

Persoonlijk heb ik weinig met waaivluchten; ze komen terug, vliegen gemakkelijker ergens tegenaan en de goede duiven blijven vaak achter. Maar als je bij de kampioenen wilt horen, zal je elke vlucht goed moeten pakken, zo simpel is dat.