17 mei We moeten eraan beginnen

We zullen een keer moeten starten, want op het weer kan je niet wachten. Over zes weken is de eerste prijsvlucht voor de jonge duiven en de vooruitzichten zijn nog zeker twee weken slecht.

Het nadeel is dat alle voorzichtige spelers straks moord en brand schreeuwen, omdat ze hun jonge duiven nog niet op hebben kunnen leren wegens het slechte weer.

Zelf heb ik vandaag met de buurman mijn jongen op 6 km gelost. Wel mand voor mand, vanwege het weer. Het haalde echter weinig uit, want het was zo slecht dat de gehele klad bij elkaar kwam en nog rondvloog toen de laatste mand werd gelost.

Tijdens het lossen van de laatste mand plensde het eruit, zodanig dat we ons op de terugweg afvroegen of het wel goed kwam. Bij thuiskomst kwam de gehele bende in de regen aangevlogen. Een goede leerschool dus, en dat voor de eerste keer.

Ik vind dat ze met alle omstandigheden om moeten leren gaan, vandaar dat hier alle hokken open staan, mits het droog is. De jonge duivenhokken daarentegen staan ook in de regen open.

In de jaren ’90 leerde mijn schoonvader de jongen altijd rond 14.30u op 35 km op als hij terugkwam van de veiling. Vaak was het dan in de 30 graden. We hebben daar nooit naar gekeken en er werd nooit een duif verspeeld.

Tegenwoordig pamperen we de duiven steeds meer, gestimuleerd door IWB flauwekul en daardoor lijken ze niets meer aan te kunnen. Daarbij laat het weer zich niet voorspellen. Zondagochtend waren alle vluchten vroeg los, zoals ook zaterdagmiddag in België.

Natuurlijk blijft er hier en daar een duif weg. Ik ben zelf ook al drie oude vliegduiven kwijtgeraakt. Die kunnen echter ook in de draden beland zijn, waar je totaal niets aan kunt doen.

16 mei Het blijft wisselvallig

De dagfond begint, dus we gaan opsplitsen. Ze leren het helaas nog steeds niet, dus we moeten op donderdag dagfond en op vrijdag midfond inmanden. Dit is niet ideaal voor vliegduiven die op één hok zitten.

Wat dat betreft zijn de spelers die alleen voor midfond kiezen, beter af. Hier gaat het echter al jaren zo, dus het is niet anders. Zoals het er nu uitziet, gaan 20 duiven naar de dagfond en de rest naar de midfond. Wie waar naartoe gaat, weet ik nog niet.

Adeno

Tegen dat de eerste dagfondvlucht begint, start hier ook het opleren van de jonge duiven. Een enkeling heeft adenoklachten gehad, maar op dit moment lijkt alles zo goed als weg te zijn. Betekent dit dat de rota-enting geholpen heeft? Vooralsnog ben ik er in ieder geval tevreden over.

In de voorgaande jaren hadden er telkens een hoop duiven adeno, waarvan toch een tiental stierf. Na de enting dit jaar hebben zes duiven een week slechte mest gehad zonder braken. Drie herstelden niet en zijn opgeruimd, maar ik weet zeker dat ik dat met de andere drie ook beter had kunnen doen.

Vorig jaar heb ik namelijk de duiven met de ergste klachten – die er uiteindelijk toch doorkwamen – opgeschreven en ze bleken achteraf niets waard te zijn. Ik vermoed dus dat er van binnen toch iets onherstelbaar is aangetast.

Opleren jonge duiven

De jonge duiven gaan volgende week dus voor het eerst de mand in en dat zal op hemelsbreed 8 km zijn. Ze gaan er één voor één uit, wat een heel karwei is, maar dat heb ik er graag voor over. Ze moeten alleen durven vliegen, want dat is ervaring die ze in moeilijke dagen nodig hebben.

Om die reden kijk ik ook niet naar het weer. Ik heb ze vaker tijdens motregen op 30 km gelost en dan ook één voor één. Met mooi weer duiven kan je niets, want ons klimaat is vaak anders. We zien dat ook dit jaar weer. Naar de wind heb ik met het opleren ook nooit gekeken, ook niet als hij ZO staat.

Met één voor één lossen raak je ook duiven kwijt, maar met een grote groep tegelijk lossen nog veel meer. Ze vliegen bijvoorbeeld in de draden of met de gehele groep de verkeerde kant op.

Als ik eenmaal begin met opleren, stop ik niet. Ze gaan dus enkele keren per week weg met een oplopende afstand tot 30 km. Verder dan 30 km rijd ik niet, want daar zie ik geen meerwaarde in.

Hier rijden we altijd naar dezelfde losplaats, terwijl ik vroeger alle richtingen op ging. Ik moet wel bekennen dat dit meer komt vanwege het gemakkelijke rijden, want op deze route zijn minder verkeersproblemen.

15 mei Het is me wat

Alle weersites waren het unaniem snel eens; zaterdag en zondag zou het niets worden. Of ze gelijk hadden, weten we zondagavond na de uitslagen in België.

Zoals altijd gaan hier alle vliegduiven gewoon mee. Niet iedereen dacht daar zo over en sommige hielden de doffers thuis, waar ze vervolgens zelf mee moesten gaan rijden.

Het IWB zei: “afgelasten die bende”, en Brabant 2000 en de afdelingen die al ingemand hadden, maakten er nog een vitesse vlucht van. De duiven zaten toch al in de wagen. Mijns inziens was dit een juiste beslissing, die een week eerder ook op zijn plaats was geweest.

Dat het kantje boord zou worden door het snel oprukkende buienfront, wisten we. De duiven werden gelost en het waaide niet zo hard, dus de buien die vielen, bleven lang hangen.

Ik had contact met Putte dat ongeveer 25 km korter ligt. Daar vielen de eerste duiven toen het net droog was na een stevige regen- en onweersbui. Dan begint het rekenen. Inmiddels was het bij ons ook aan het regenen en toen kwam de eerste duif. Op dat moment ging het stortregenen.

De duiven kwamen er verassend genoeg gewoon doorheen, maar nadat er twaalf gevallen waren, werd het bar en boos. Groepen van een honderdtal duiven draaiden boven het hok en zochten een plek om te landen. Ze waren volledig de weg kwijt. Uiteindelijk waren op een goed uur bijna al mijn duiven thuis, wat me enorm meeviel. Helaas had niet iedereen datzelfde geluk.

In de afdeling een mooie 1^e plaats voor K&A de Rooij. Van ons samenspel – waarvan vorige week zeven man in de top 10 stond tegen 17.000 duiven – was geen spoor te bekennen. Duidelijk was dat de duiven ditmaal zaten waar er opklaringen waren.

De vlucht op zich

Tegen 1.497 duiven in het samenspel werd het voor mij 1-2-3-5-6-7-8-10-12-15 met 54 mee en 37 prijs 1:4.

De eerst aankomende duif was dezelfde als vorige week, namelijk Blue Queen. Zij won al eens teletekst en komt uit National Jelle van Jelle Roziers. Die komt weer uit de 1^e nationaal Asduif New Queen L x 2^e nationaal Asduif Seven Junior. Hij stond gekoppeld tegen een dochter van het Millennium koppel. Uit dit koppel won vorig jaar bij Jan in Friesland al een jong teletekst.

Mijn 2^e duif komt uit het gouden koppel Grey Millennium x Golden Ace (zoon Millennium koppel x dochter Super Rossi) en de 3^e uit het Millennium koppel. De 4^e duif is een achterkleinzoon van Fastboy Scheele x Blue Queen.

Mijn 5^e duif is de gebroken poot van enkele weken terug. Hij vloog nu zijn tweede vlucht. Op de eerste vlucht won hij de 7^e waarna hij zijn poot brak. Nu dus weer genezen en wint hij de 6^e in het samenspel. Hij komt uit Super Gold (kleinzoon Super Rossi x Miss Golden Eye).

De 6^e komt uit het Millennium koppel en de 7^e is Miss Golden Eye, die ook uit het gouden koppel Grey Millennium x Golden Ace komt. De 8^e komt ook uit dit gouden koppel en de 9^e uit de Verkerk doffer x dochter Super Rossi. De 10^e komt uit Mister Gold (Young Witbuik) x Super Daisy (dochter Super Rossi).

Tot nu toe dus van de vijf vluchten in het samenspel tegen gemiddeld 2.000 duiven de 1^e, 1^e, 2^e, 2^e, en 1^e. Ik heb mindere jaren gekend.

13 mei Alweer donderdag

Een week geleden schreef ik een blog over het weer, nu dus hetzelfde relaas. Kunnen ze aankomend weekend los of niet? Zondag lijkt tot nu toe de beste dag, zaterdag is het bar en boos en dat dus een week voor de eerste dagfondvlucht.

Hier gaan ze gewoon weer mee. Ik ben niet van het thuishouden, daar ben ik nooit beter van gaan spelen. Dinsdag kwam er nog een duif thuis van afgelopen zaterdag. Beide pootjes waren verbrijzeld en de duif was niet meer te redden.

Ik heb vaker geschreven dat een harde wind vanachter (plus nog een middaglossing) leidt tot problemen. Zo had ik vorig jaar een dagfond doffer met tweemaal teletekst achter op een waaivlucht. Hij werd later gemeld omdat ik alle duiven stempel. Ze hadden hem in Frankrijk met een gebroken vleugel uit een rivier gevist.

Zo zou men jonge duiven de eerste vluchten met ZW4 of ZO4 niet in de middag mogen lossen. Ze hebben dat hier ooit eens gedaan, omdat wij aan de grens zitten gaan we vaak als laatst los en de wind is dan vaak aangewakkerd. Onervaren jongen gaan dan zo ver door dat ze nooit meer terug kunnen komen. Allemaal dingen waar men rekening mee moet houden.

Alle dagen krijgen we wel mooie mails, zoals hieronder:

Hallo Peter

Wij hebben Octavit gegeven direct bij het aanvangen van de 1ste vlucht op woensdag en donderdag, duiven werden er mooi vol van. Prestavit gelijk na de vlucht 2 dagen en het bevalt goed, we zijn zeer tevreden super snel herstel we hebben eigenlijk het hele schema Incl voer en we draaien boven verwachting goed.

11 mei Het heeft even geduurd

Na lang wachten is dan eindelijk een grote bestelling bijproducten binnengekomen, waaronder Octavit. Hier is dit jaar de Octavit als test vanaf de eerste vlucht gegeven. Normaal staat als advies dat men die boven de 250 km moet geven.

De eerste vluchten waren pittig door de kou en kopwind, vandaar dat ik het gelijk vanaf het begin heb gegeven op de twee ochtenden voor de dag van inkorven. Zo wil ik het straks gaan testen door het op de dagfond ook op de ochtend van inkorven te geven.

Ik kon hier niet eerder over berichten, want mijn zoon Jeffrey werd al platgebeld- en gemaild. We kregen echter steeds te kleine oplages binnen van de producent. Die zijn her en der al wel naar klanten verstuurd.

Vanaf nu dus voor iedereen verkrijgbaar, zodat een ieder die dat wil het ook op de mid- en dagfondvluchten kan geven. Je kan de bijproducten hier bestellen.

Ikzelf ga de Octavit ook op de ZLU-vluchten testen door in de week voorafgaand aan inkorving het elke dag te geven voor Agen en Barcelona.

Octavit bestaat uit octacosanol met gevitamineerd eiwit, dus goed voor het uithoudingsvermogen en spierversterkend. De duiven zijn hier zo rond en hard als een kogel en kwamen van de zwaardere vitesse vluchten dit jaar super naar huis. Slecht zal het dus niet zijn als toevoeging.

Zo krijgen we ook veel positieve mails van mensen die de Origanum Red en Prestavit gebruiken dit jaar. De meeste gaan over prachtige oude en jonge duiven met mooie mest en een zacht, glanzend verenkleed.