27 mei Zwaar

Voor de duiven zal het dit weekend een aangename verrassing zijn om weer eens stevig te werken na wekenlang huiswaarts waaien tussen en door de buien heen. De temperatuur is ook aangenamer. Voor ons liefhebbers is het ook weer eens leuk om zonder regenjas op de duiven te wachten.

De meeste duiven – ook hier – ogen vermoeid. Ik heb ze deze week dan ook meer binnengehouden. Een duif ziet met harde wind mee meer af dan met een kopwind. Ik vergelijk het maar met een wielrenner die bergop rijdt. In een afdaling moet zijn focus veel scherper zijn als hij niet in een ravijn wil belanden. Ik heb het dan nog niet over wanneer ze een beetje uit lijn zitten, ze gelijk een heel eind terug moeten vliegen met wind, regen en kou op kop.

Die 3 dagen mand waren niet nodig geweest, maar maak dat de mensen maar eens wijs. Zelfs de favoriete site vluchtbegeleidingduiven.nl zag dat er op zaterdag niet gelost kon worden.

Twee weken terug won ik de 1^e, 2^e en 3^e in het samenspel. Tussen mijn 1^e en 2^e duif zat 7 minuten. Afgelopen week won ik de 2^e in het samenspel na mijn buurman die de 1^e won met 7 minuten los op mij. Je ziet dat vaak alleen met een staartwind en slecht weer. Ik geloof niet dat aanstaande zaterdag 7 minuten tussen de winnaar en de nummer #2 in het samenspel zal zitten, ook al wordt het een vlucht van zeker 5 uur vliegen.

Ondanks de vermoeidheid gaat hier alles gewoon mee. Vanavond gaan ze de mand in en dan kunnen ze tot zaterdag uitrusten. Ik zei al vaker dat ik nooit beter ben geworden van duiven thuishouden, zeker niet met duivenweer; 20 graden en volop zon. Daarbij is het seizoen over enkele maanden alweer voorbij.

Ik moet wel bekennen dat ik op zondag en maandag veel aandacht in de nazorg heb gestoken. Of dat geholpen heeft, weet ik na zaterdag. Zoals ik al zei hebben de duiven ook hier een flinke knauw gehad met dat rotweer van de afgelopen weken.

26 mei Adeno

Overal om me heen hoor ik over hokken met adeno. Ik heb het dit jaar ook gehad, maar in sluimerende mate. Ik weet niet of dit aan de rota-enting ligt, de bijproducten of de combinatie hiervan, maar ik heb het in ieder geval veel minder erg gehad dit jaar.

Binnen de gehele groep hadden zo’n acht jongen slechte mest, drie daarvan zijn verwijderd en de overige vijf kwamen er met moeite doorheen. Ik liet die lopen voor de rest om weerstand tegen op te bouwen.

Uiteindelijk leek het voorbij, op die vijf na. Enigszins gefrustreerd besloot ik de duiven op te leren op 30 km, waarbij ze één voor één huiswaarts moesten. Nou, dat heb ik geweten. Na enkele dagen miste ik nog 15% en het rare ervan was dat die rondom de losplaats overal binnengelopen zijn, zowel de mooie als minder mooie exemplaren.

Zo haalde ik in 2016 een ronde eitjes van de beste weduwnaars van een topspeler uit België. Ik plaatste die op een apart hok en toen ze eenmaal goed rondvlogen, bracht ik ze 5 km weg. Eenmaal terug was niet één duif thuis van de 30 en ’s avonds laat nog steeds niet. De andere morgen zaten er een paar, dus ik dacht al snel: wat een rotzooi.

Maar wat bleek, ook die waren allemaal binnengelopen waar ik ze had losgelaten. Het rare van alles was dat er al enkele dood waren gegaan in hun opvanghok. Ook die wel thuis waren gekomen, hadden inmiddels het loodje gelegd. Het verdict was adeno en ik vermoed toen al met rota erbij. Wat nog leefde van die bijgehaalde eitjes is toen wel gelijk verwijderd.

Het feit is dus: wacht minstens twee à drie weken met opleren of spelen na een adeno besmetting. Je hok dunt anders harder uit dan je denkt. Van de 15% die hier verloren ging, vertoonden vele geen symptomen, maar zij hadden het dus wel onder de leden.

GPS ringen

Verder een hoop commotie over die GPS ringen op sites en in duivenkranten. Als dat allemaal zo moet zijn, dan zitten er in Zeeland volgens de GPS ringen wel erg slechte duiven. Van Issoudun maakten ze in Oost Brabant en Limburg namelijk 100mpm meer, terwijl de duiven volgens die GPS proeven toch vaak de kustlijn aan zouden moeten houden.

Zouden ze dan niet wekelijks veel meer meters per minuut moeten aanhouden in Zeeland als de duiven altijd de kustlijn lijn vlogen? Ik geloof daar niets van. Daarbij twijfel ik sowieso of dat duiven die eerst naar Engeland vliegen en dan pas huiswaarts gaan, vluchten zullen winnen.

Het is toch al moeilijk om GPS ringen aan een goede duif te doen, want van alles wat er rondvliegt, behoort amper 25% tot de categorie ‘goede duif’. Dan druk ik me nog voorzichtig uit, denk ik. Althans, wie meer dan 25% goede op zijn of haar hok heeft, zal ongetwijfeld tot de beste spelers behoren.

De wind bepaalt de trek en een kopduif in goede doen kan overal vallen, alleen het gros van de duiven wordt door de wind bepaald. Hier is geen hogere wiskunde voor nodig.

Zo houdt ‘ie zoals het er nu uitziet komend weekend een noordenwind, wat net als een zuidenwind de eerlijkste wind is. Niemand in het voordeel en niemand in het nadeel.

25 mei Referenties

Het was een rotweekend, maar zoals altijd heeft dat zijn winnaars en verliezers. Diverse liefhebbers uit verschillende afdelingen hadden desondanks goede resultaten met duiven of nazaten die hier in de loop der jaren zijn gehaald.

In Afdeling 1 Zeeland ’96 won combinatie Pieters de 1^e NPO met een duif uit de 71 van J. de Ritter. Die 71 won zelf een 1^e NPO Argenton en is een kleinzoon van Blue Rocket.

Corné van Rijen won de 4^e NPO uit een kruising Peter van Oerle x Embregts-Theunis.

Jan Timmermans won de 8^e en 9^e NPO in Afdeling 11 Friesland ’96 met beide 100% Embregts-Theunis.

Adri van der Linden won in Afdeling 10 Noord-Oost Nederland de 5^e NPO uit een 100% Embregts-Theunis duif.

24 mei Zondag

Het werd een waaivlucht, zoals verwacht. Daar doe je niets aan. Op beide vluchten begon ik met de 2^e prijs. In het Rayon met de 2^e op de midfond tegen 3.638 duiven en op de dagfond met de 3^e tegen 4.140 duiven in Rayon West. Teletekst werd net niet behaald met de 11^e NPO.

Aankomsten bij Jan

Bij Jan die in Friesland wat meer op de achtergrond ligt, werd het wel teletekst met de 8^e en 9^e NPO tegen 7.055 duiven. De eerste duif van Jan is een goede, die won vorig jaar de 1^e in de afdeling tegen 10.362 duiven. Deze duif komt uit een zoon van Olympic Samanta van Verbree x dochter Superior (broer Rocketeer), die stond tegen Miss Goldrocket (Rocketeer x Miss Goldnugget).

Jan’s tweede duif komt uit Fast Gold met zelf de 7^e en 14^e NPO. Fast Gold komt uit Mister Gold met een 3^e NPO en die komt weer uit topkweker Young Witbuik. Hij stond gekoppeld tegen een dochter van Dragon King (Blue Rocket x Miss Goldnugget).

Aankomsten bij mij

Mijn eerst arriverende duif van Issoudun was Little Fighter uit Fast Rocket x dochter Argenton Gebr. Scheele. Mijn tweede – en dat is een beste duivin – won nu de 41^e NPO en komt uit Avatar x zus Super Daisy (dochter Super Rossi).

Van Pont-Sainte-Maxence was mijn eerste Lion’s Sensation, zij won vorig jaar de 4^e NPO Châteaudun en de 25^e provinciaal Asduif. Ze komt uit een zoon van de 13 van Herman Bevers x dochter Super Rossi.

Je gelooft het niet, maar mijn tweede was de gebroken poot die op de dag voor inmanden weer eens tegen de draden vloog. Hij kwam laat in de middag thuis, ik heb hem gehecht en voor straf de mand in gestopt voor Pont-Sainte-Maxence. Nu dus drie vluchten gespeeld dit jaar en hij wint de 7^e, 6^e en 6^e tegen gemiddeld 2.000 duiven.

De dag sloot goed af, want Urana uit zoon Uranus de Bruijn x dochter Super Daisy zat na 3 weken ineens terug in het hok met een paar stevige kleiklonten aan beide poten. Verder mankeert ze niets. Urana is een hele beste en werd vorig jaar 9^e provinciaal Asduif. Dit jaar won ze de 1^e tegen 19.000 duiven. Het zit dus ook wel eens mee.

Successen

Verder veel liefhebbers op teletekst – zelfs NPO-winnaars – die onze voermengelingen en bijproducten gebruiken, dat is altijd mooi om te zien dat anderen hier ook mee slagen.

21 mei Wederom een regenweekend?

Het lijkt erop dat de condities dit weekend beter zijn dan ze op voorhand hadden voorspeld. Ik verwacht dat ze morgenvroeg al kunnen lossen, al lijkt het zondag te worden. We gaan het zien.

De jonge duiven zijn aan hun opleerprogramma begonnen. Gisteren hebben ze op hun derde opleervlucht 30 km voor de kiezen gehad. Ze moesten één voor één thuis zien te geraken. De jonge duiven blijven vanaf nu 1 à 2x per week op 30 km.

Natuurlijk kost zo’n spartaans opleerprogramma pluimen, maar daar kijk ik niet naar. Als er één thuis kan komen, moet de rest dat ook kunnen. Mits ze gezond zijn, natuurlijk.

Ik ben niet het type dat 20x op pad gaat en dan nog maar op 10 km zit. Ik steek mijn tijd liever in andere dingen. Meerdere wegen leiden echter naar Rome, dus iedereen moet doen waar hij of zij zich goed bij voelt.

Uiteindelijk zijn er per gekweekte lichting maar een handjevol goede duiven en dat is aangeboren en niet aangeleerd. Anders zouden er wel meerdere goede opstaan.

Zo was ik bij een topspeler met veel duiven. Hij had amper tien duiven van 2 jaar oud in de vliegploeg, terwijl er ieder jaar honderden zijn gekweekt. Om maar aan te geven hoe weinig goede duiven we kweken met zijn allen ieder jaar.

Bij de oude duiven presteerde de gebroken poot het om alweer tegen de draden te vliegen. Hoe dom kan je zijn. Je kan wel raden dat hij hier niet meer tot de favorieten behoort. Ik heb het niet op duiven die ergens tegenaan vliegen of overal binnen wandelen.

Mocht het een keer zwaar zijn, dan zoeken die het eerste het beste hok op om binnen te kruipen. Maar zoals altijd zijn er uitzonderingen, al is dat vaak wel bij liefhebbers die niet verder spelen dan 400 km.