We zouden normaal komend weekend Quiévrain voor prijs spelen op 143 km. Dit werd ingekort naar Bierges 93 km en inmiddels naar een trainingsvlucht van 53 km. Ze breken zo de duivensport van hogerhand af, ik heb vandaag erg veel teleurgestelde liefhebbers op de mail en aan de telefoon gehad.

Zo goed als iedereen was er klaar voor, op enkele jammeraars na. Het ergste is, die kiezen na een paar vluchten toch weer voor de nalijn. Dat ze één vlucht ontnemen, tot daar aan toe, maar aan de achterkant er één bij brengen, schijnt niet te lukken.

Ik schreef al vaker dat voor de overnachtfond bijna alles kan in Brabant; veel opleervluchten op zondag of zaterdag met vaak geringe deelnames.

Afgelopen jaar hadden we 19 september nog een nalijnvlucht met bijna 12.000 deelnemende duiven, dan wordt toch duidelijk wat er leeft, zou je zeggen. Maar schijnbaar heeft niemand in het bestuur belang bij de programmavluchten.

Zo zag ik nog een meteorologische voorspelling voorbij komen, het zou in juli ver boven de 30 graden gaan. Ook dan worden er weer verschillende vluchten afgelast. Het almaar dalende ledental heeft een reden, alleen die wil men niet zien of in ieder geval niets tegen doen.

De seizoenstart van de jonge duiven is nabij. Zoals ieder jaar ben ik er klaar voor en daar gaat de nodige voorbereiding aan vooraf.

In mei begon ik met opleren, mand voor mand wegens de warmte. Dit werd al snel één voor één los. Deze manier van opleren heeft als nadeel dat je er lang mee bezig bent. Het voordeel is dat ze alleen durven vliegen, minder snel massaal in de draden hangen of bij andere duiven aansluiten.

Na zo’n tien keer is dat één voor één loslaten zo gebeurd, ze zijn immers in no time weg. Ik ben niet verder dan 35 km gegaan, dat vind ik onnodig. Al zouden ze de eerste vlucht op 200 km lossen, dan maal ik daar niet om. Duiven malen niet om afstand, het gaat om oriëntatie op de eerste kilometers.

Je zal mij dan ook niet horen klagen op social media om de eerste vluchten in te korten of af te gelasten, dat doet alleen de vaste groep liefhebbers die zelf ieder jaar dezelfde fouten maken. Zij zijn het ook niet met mij eens, maar de feiten spreken voor zich. De laatste 30 jaar begin ik de eerste vlucht bijna altijd in de top 5 en dat is louter dankzij voorbereiding en niet kwaliteit. Laatstgenoemde heb je pas nodig zodra de vluchten in afstand toenemen.

Als het begin daar is, ben ik er klaar voor, ook al hebben we vooraf twee hittegolven gehad. Als de afdelingen hun gezond verstand gebruiken met lossen – het liefst op tijd en zeker niet in de middag, met warm weer of een harde wind vanachter – is er geen enkel probleem.

Als onderdeel van de voorbereiding hebben mijn jongen de PMV/rota, pokken- en paratyfusenting gehad. Daarnaast heeft alles een geeltablet en luisdruppel gehad. Verder elke dag Origanum Red en Champions Mineralenmix over het voer en op dinsdag en vrijdag ging daar vanaf het spenen Prestavit bij, zodat ze mooi gepluimd en uitgegroeid zijn.

Ze kregen eenmaal per week een bad en klaar. De hokken staan de gehele dag open, dus de frisse lucht kan daar zo doorheen waaien. Ze zitten nog bij elkaar zonder dat er eitjes liggen en hebben een dag en een nacht in de manden gestaan om de stress in de mand aan te leren. Ook dat hoeft maar één keer, want duiven vergeten niet snel.

De komende weken wil ik ze wel gepaard krijgen, zodat als het spel op de deur begint, er al wel genoeg koppels gevormd zijn. Eventueel gelegde eitjes gooi ik weg, want ik heb nooit succes gehad met jongen op eitjes.

Wil je winnen, dan begint dat bij jezelf en niet twee weken voor het vliegseizoen nog starten met duiven ontluizen, opleren, zuiver zetten en noem maar op. Zo zeiden wat liefhebbers tegen mij: “Ja, maar jij hebt ze al vaak weggehad”. Die dat zeiden zijn zelf al jaren met pensioen, dus wat let ze zelf, zou je zeggen?

Pas wel op met jonge duiven opleren wanneer er wedstrijden worden gelost, dat is vragen om problemen. Datzelfde geldt voor te snel opleren na een adeno besmetting.

Mijns inziens hadden ze beter op vrijdag kunnen lossen, maar men koos ervoor om eerst half Frankrijk door te rijden, om vervolgens zondag aan de grens te lossen. Alweer drie nachten mand wat helemaal niet nodig was als we meer op het weer zouden inspelen en flexibeler zouden zijn.

In België zijn de jonge duiven zaterdagmiddag gewoon op 120 km gelost. Het verloop daar was prima. Althans, bij een vriend van mij wel, die de eerste vier wegkaapte.

Ik ben benieuwd wat het jonge duivenseizoen oplevert in Brabant 2000, zij houden zich al 10 jaar niet meer aan het vliegprogramma. Lossen durft men tegenwoordig ook niet meer, want het is te vroeg, er hangt een wolkje op de vlieglijn of het is te warm.

Ik spreek veel mensen die het beu zijn om een heel weekend aan huis gekluisterd te zijn, terwijl dat niet hoeft. Let op, ik besef zeker dat het dit jaar niet makkelijk is om te lossen, maar dat het dit weekend slecht zou zijn had elke weersite voorspeld. Dat er op vrijdag wel mogelijkheden waren, kon ook iedereen zien.

Het nationale vliegprogramma wordt steeds meer een lachertje. Afdelingen die twee dagen eerder wel lossen, afdelingen die naar huis komen, afdelingen die gewoon andere afstanden inrichten, noem maar op. Iedere afdeling doet zijn eigen zin en heeft niets met de ander te maken.

Afgelopen woensdag was Duffel voor Brabant 2000. Uiteindelijk weken ze uit naar Zandvliet, op 33 km van mij. Ik had er geen mee en hoorde dat de duiven van Rayon 1 en 2 goed kwamen. Daar moet wel bij gezegd worden dat wanneer je in Zandvliet lost, je van de losplaats de kerktoren van Ossendrecht ziet, in Rayon 1 dus.

Nadien kwamen de berichten van Rayon 3 en 4 binnen, waar een catastrofaal verloop was. Zelfs de oude duiven hadden het moeilijk om thuis te geraken met de noordoostenwind en een goede 65 km.

Ieder welwillend mens vraagt zich dan af: waarom niet centraler naar de afdeling uitwijken en lossen in Minderhout of Meer? De afstanden waren dan nagenoeg hetzelfde voor de rayons en een hoop problemen waren voorkomen. Jonge duiven van Rayon 3 en 4 op dezelfde losplaats lossen als Rayon 1 en 2, loopt bijna altijd verkeerd af.

Vandaar dat ik nooit aan trainingsvluchten mee doe. Ik herinner me Duffel van vorig jaar nog wel met de jongen. Die duiven werden rond 16.30u gelost en ook toen een catastrofe. En dan moet het seizoen nog beginnen.

Ik start zelf gewoon begin mei met opleren, enkele malen per week. Mijn duiven zijn nooit verder dan 35 km weggeweest. Tussendoor hebben ze nog adeno gehad plus ik heb enkele weken een pauze ingelast.

Veel liefhebbers starten simpelweg veel te laat met het trainen van hun jongen en zijn nu aan het klagen op social media dat het seizoen later moet beginnen, de afstanden ingekort moeten worden, ze geen opleervluchten hebben gehad wegens het weer, etc. Daar stoor ik mij dan aan.

Ik doe al meer dan 20 jaar niet mee met opleervluchten. Veel liefhebbers korfden afgelopen jaar elke week bij Bauwens in en toch werd ik provinciaal hokkampioen met de jonge duiven. Kortom, daar zit het hem allemaal niet in.

De conclusie die ik zelf trek is dat men veel te voorzichtig te werk gaat, maar aan verliezen ontkom je gewoonweg niet. Ik heb er ook al 40 van het opleren verspeeld, maar zoals altijd houd ik me bezig met degene die er nog zijn.

We zouden met zijn allen eens bij moeten houden hoeveel jongen we elk jaar ringen en wat daar na 5 jaar nog van zit. We weten dan precies hoeveel mindere exemplaren er tussen zitten. Ook bij mensen zien we dat. In mijn jeugd puilden de voetbalverenigingen uit met beloftevolle spelertjes, maar hoe weinig zijn daarvan prof geworden?

Ik las op Pitts over rampvluchten in België gisteren op amper 100 km. Brabant 2000 stond in Duffel (55 km), maar is later uitgeweken naar Zandvliet (35 km). Van wat ik hoor, waren daarvan zo goed als geen verliezen.

Ik ben gisteren zelf naar Zandvliet gereden om ze rond 9u één voor één in de regen te lossen. Er stond een noordoostenwind en de duiven gingen niet gelijk weg. Toen ik er zo’n 35 los had, kreeg ik de eerste meldingen van BENZING Live! binnen. Halverwege de terugrit stopte het met miezeren en waren alle duiven één voor één thuisgekomen.

Dus ja, ben je beter om tijdens slecht weer te lossen of wanneer de zon hoog aan de hemel staat? Vaak gaat het bij laatstgenoemde juist mis. Bij een middaglossing weet je in ieder geval zeker dat het verkeerd gaat.

Gisteravond werd ik nog gebeld door een kleinere speler uit Afdeling 5 die enorm blij was dat hij enkele weken terug de 1e had gewonnen in Gouwe en IJssel tegen de grote kanonnen aldaar. De ouders van dat duifje had hij enkele jaren terug van mij op PIPA gekocht.

Op dit moment staan op diezelfde veilingsite drie late duivinnen van vorig jaar bij de season final day 3. Zij komen uit mijn beste en hebben alle drie een NPO-winnaar als ouder. Doe er je voordeel mee, zou ik zeggen. Zo zit er een jonge duivin bij uit Dragon Girl met 4x de 1e in het rayon en 4x teletekst.

Dragon Girl staat momenteel in samenkweek tegen een superduif van het beste hok van Nederland. Ik heb die duif in handen gehad en ik denk dat je in de gehele wereld goed moet zoeken om een betere te vinden. Wat een topper is dat en hij heeft zijn titels zeker niet gestolen.