23 apr

Geplaatst op 15:22h in Blog

De jonge duiven vliegen hier de gehele dag af en aan. Gisteren moest ik er vier verwijderen; twee vlogen tegen de draad en twee zaten niet fris.

Een ziekenboeg heb ik niet en van alle opengevlogen jongen die ik in het verleden heb gehecht, zat er na het vliegseizoen niet één meer. Ik noteer alles, vandaar dat ik perfect wist welke duiven zich hadden opengevlogen of ergens opgehaald moesten worden.

De jongen die als eerste ziek waren van adeno, werden nadien ook nooit goede duiven. Datzelfde geldt voor jongen die gegrepen werden door een roofvogel en de aanval overleefden. Met teruggehaalde duiven heb ik ook nooit geluk gehad.

Duiven die doordeweeks laat arriveren van de training omdat ze het leuk vinden om bij andere hokken op bezoek te gaan, werden hier ook zelden goede.

Vandaar dat hier genoeg jongen worden gekweekt. Wanneer de ploeg groot is vallen er automatisch meer af. Waar iemand anders met 10 jongen er één verliest tijdens het opleren, verlies ik er nu eenmaal 10 van de 100.

Natuurlijk zijn er ook liefhebbers die 150 jongen kweken en er met 150 op pad gaan. Zij raken er zogezegd geen kwijt. Ik geloof daar niets van. Idem voor liefhebbers die “nog nooit adeno of one eye cold hebben gehad”.

Ontsmetting

Een jeugdliefhebber wilde weten of ik ook een natuurlijk product had om de duiven mee te ontsmetten na de vlucht. Iemand in het noorden had dat wel. Dat zal best, maar ik geloof daar niet zo in, want ontsmetten na de vlucht doe je in mijn ogen alleen met medicatie.

Hier gaat er ook wel eens Tollyamin Forte, Belgasol of Naturaline in na de vlucht, maar die bevorderen alleen het herstel. Het is niet zo dat die producten ziektes behandelen.

Paratyfus

Een liefhebber uit België mailde omdat hij enkele jaren terug een duivin van mij op PIPA had gekocht. Vorig jaar werd daar prima uit gekweekt, maar dit jaar wilde ze niet leggen.

Hij liet haar onderzoeken en schijnbaar was het paratyfus aan de eileider. Ik stelde voor haar te verwijderen, de ring mee te nemen en hier na het seizoen een nieuwe op te halen.

Normaal begin ik daar niet aan, twee jaar na aankoop garantie geven op een duif, maar omdat hij er naar eigen zeggen veel voor moest betalen, maak ik een uitzondering. Verder hoop ik dat hij zo verstandig is om zijn duiven te kuren én enten tegen paratyfus.

22 apr

Geplaatst op 12:25h in Blog

Het leek wel herfst zaterdag met wind, regen, hagel, noem maar op. Toch werden de duiven gelost en dat was terecht. Duiven malen niet om een beetje regen.

De wind was deze keer NW, dus de vroegste duiven zaten uiteraard aan de oostkant. Hoe westelijker je woont, hoe harder de mpm zakt. Je kunt dan beter alleen naar je eigen spelgebied kijken.

Hier kreeg ik enkele duiven vooruit en zo won ik in de vereniging de 1e, 2e en 3e tegen 1.125 duiven. In het rayon eindigde ik als 2e, 3e, 12e en 16e tegen 5.334 duiven. De helft zat 1:10 in de prijzen. Van de 60 duiven vlogen er 48 prijs 1:4.

Ik zit echter niet in de duivensport voor een hoog prijspercentage of getekende duiven. Ik wil kopduiven kunnen pakken, de rest interesseert me niet zoveel.

Zelf zal ik nooit met 100+ oude duiven gaan spelen. Het is ook weer niet zo dat ik daar iets op tegen heb. Enkele goede vrienden in Nederland en België behoren tenslotte tot die ‘massa-inkorvers’.

Ik zit in een mooie vereniging waar ik zelf niet de grootste inkorver ben. Mocht ik daar met meer dan 100 oude duiven gaan spelen, dan zou dat op den duur waarschijnlijk ten koste gaan van het ledental.

Slecht spelen met veel duiven mee is namelijk geen probleem, maar goed spelen met veel duiven mee wekt nu eenmaal frustratie op. Ik zou daar heus de tijd en ruimte voor kunnen vinden, maar wil het gewoonweg niet.

Bij de jonge duiven daarentegen start ik wel vaak met ca. 100 stuks, maar dat aantal neemt na enkele vluchten rap af. Het jonge duivenspel draait nu eenmaal om selectie. Je hoopt de betere over te houden zodra de mooiste vluchten beginnen.

De winnaars

Mijn 1e duif was ditmaal Blue Jewel (won vorige week de 3e) en zij komt uit een zoon van het Millennium koppel x dochter Young Witbuik.

Mijn 2e is een zoon uit Millenniums Winner, die zelf een 1e NPO won. De moeder is Blue Diamond, zij won ook een 1e NPO en is tevens moeder van National Torres (won de 1e in de sector en 2e nationaal Issoudun).

Mijn 3e is Super Dragon en dat gaat denk ik een speciale worden. Hij won als jong al een 1e in het rayon, tweemaal top 10 NPO en werd 11e in Brabant 2000. Hij is een volle broer van superduif Olympic Dragon.

Mijn 4e is Special Gold, zij won vorig jaar ook de 1e in het rayon en een 3e NPO. Zij komt uit een zoon van Uranus Willem de Bruijn x Pure Gold (1e nationaal Asduif WHZB en heeft al zes top 10 NPO-winnaars gegeven, ondanks dat ze nog maar van 2021 is).

Wat opvalt is dat de nazaten van de oude lijnen Witbuik ‘97 en Rocket ‘99 inmiddels 27 jaar later gewoon kop blijven vliegen.

Referenties

Combinatie Derycke-Schieman won de 1e en 2e in Zeeland. Hun 2e komt uit een duif die zij hier haalden, volgens mij uit de jongen waarmee ik gevlogen had. Zij gebruiken ook onze mengelingen en bijproducten, net als John Aarts die de 1e won in Brabant 2000.

18 apr

Geplaatst op 17:27h in Blog

Dezer dagen krijgen we de Championsmix en NPO-mix amper aangesleept. De fabrikant heeft er een hele kluif aan om aan de grote vraag te voldoen. We hebben afgelopen week zelfs enkele keren mensen teleur moeten stellen, dat was nog nooit eerder gebeurd.

Vanaf a.s. zaterdag zijn wij zelf weer een uurtje vroeger open (08.00u) en sluiten we een uur eerder (10.00u), aangezien de wedvluchten zijn begonnen.

Een liefhebber wilde weten of ik op de vrijdag minder voer, om ze op zaterdag sneller binnen te krijgen. Hier krijgen ze op de dag van inkorven rond 13.30u volle bak NPO-mix, waarvan ze een vol uur kunnen eten. Hier vliegt dus geen enkele duif op de honger. Zouden ze een extra rondje maken, dan zij dat zo, maar dat gebeurt niet zo vaak.

Vragen over jongen die in elkaar zitten of niet willen trainen, krijg ik ook vaak. Zolang de mest goed is hoef je jezelf geen zorgen te maken. Hokken zoals de mijne waar elke keer jongen bij worden gespeend, trainen nu eenmaal niet. Dat heeft ook voordelen: je kan ze dan ook niet kwijtspelen.

Hokken waarvan de jongen in één keer worden afgespeend trainen vaak al een vol uur, maar of dat nodig is in deze tijd van het jaar? Ik ben de laatste die zich zorgen maakt over duiven die wel of niet al trainen.

Te zijner tijd heb ik ze snel genoeg aan het trainen. Ik jaag ze dan het hok uit, sluit de valplank en sla er met een vlag onder zodat ze wel moeten vliegen. Ik hou dat een week vol, daarna stormen ze uit zichzelf het hok uit en de lucht in.

Vervolgens begin ik op 5 km met mand voor mand (16 duiven tegelijk) lossen. De dag erop 8 of 10 km en binnen een week sta ik op 30 km. Naar diezelfde losplaats van 30 km gaan ze zeker nog tien keer, waarbij ze ook meerdere keren duif voor duif worden gelost. Naar het weer kijk ik niet. Verder dan 30 km rijd ik niet met de duiven.

De duivensport is nog lang niet voorbij en dat is maar goed ook. Voor mij is het een fijne hobby en ontspanning, ik heb er al een leven lang plezier van. Toegegeven, in de wintermaanden wat minder.

Ik ken twee herstarters, beide geslaagde zakenmannen die vroeger al eens duiven hadden. Met hun bedrijven op de rails pakken zij hun oude hobby terug op. De ene start voorzichtig, de andere op volle sterkte waar kosten noch moeite gespaard zijn. Natuurlijk ga ik beide volgen en zal ik hier en daar wat tips geven, mochten ze daarom vragen.

Een jeugdlid komt volgende week zijn jaarlijkse koppel jongen weer halen. Het zal nooit meer worden zoals in de jaren ’90, maar met minder leden kunnen we heus evenveel plezier beleven.

Om dit te bewerkstelligen zal men waarschijnlijk wel een inkorfbeperking moeten invoeren van 100 oude en 150 jonge duiven. Met die aantallen kan iedereen uit de voeten en heeft men genoeg duiven ter aanvulling om alle spelsoorten te kunnen spelen.

Zo is het zeker niet goed dat de bekende hokken elke week domineren, maar dat hou je toch niet tegen. Die zijn nu eenmaal bloedfanatiek en leven vaak voor de sport, 365 dagen per jaar.

Daarentegen ken ik ook genoeg spelers met amper 12 duiven mee, waar haast niet tegen te spelen is. Zij hebben vaak een klein pensioentje, maar wel een ongelooflijke winnaarsmentaliteit. Zij spelen meestal niet alle disciplines, maar halen flink uit op hun favoriete spel met 100% prijs en enkele kopduiven.

16 apr

Geplaatst op 18:40h in Blog

Met zulk weer kun je beter binnenblijven, dat geldt ook voor de duiven. Een beetje regen deert ze niet, maar van die stortbuien wel. Laten we hopen dat mei een betere maand wordt qua weer, dan beginnen tenslotte ook de mooiste vluchten.

Ze zijn al ingevlogen, daarom maak ik mij om het trainen niet druk. Hier zijn ze nog wat aan de zware kant, maar ook dat is geen probleem. Vanaf de 300 km krijg je er namelijk geen vlees meer aan.

Ik heb in het verleden vaak genoeg duiven ingekorfd die amper loskwamen in de week ervoor, maar toch prima presteerden in het weekend.

De eerste vreemden van afgelopen weekend liepen al binnen. Ik geef die op als ze uitgeput zijn. Frisse duiven krijgen eerst wat te eten en drinken en gaan daarna weer los.

Vorig jaar waren er ook wat van die oude duivenvluchten waarbij er gewoon drie vreemde duiven binnensprongen. Of die dan zo suf of juist zo dom zijn, dat weet ik niet.

Snelheidsduiven

In China hadden ze vorig seizoen vaak de wind mee, vandaar dat men daar nu vooral naar snelle duiven zoekt. Zelf haalde ik enkele jaren terug ook wat duiven bij echte snelheidsspelers in België, met als doel meer snelheid in mijn duiven te krijgen.

Uiteindelijk waren mijn eigen duiven sneller thuis op de korte vluchten dan die bijgehaalde sprinters. Boven de 300 km bleven zij ook haast allemaal weg.

Ik denk dan ook dat de snelheid vooral een kwestie is van trainen, krap voeren en altijd op dezelfde afstand houden (wat wij in Nederland onmogelijk kunnen).

Ik hoef ze in ieder geval niet meer. Ik wil duiven die op alle afstanden kunnen winnen, vooruit kunnen vliegen en alleen durven vliegen.

Door de jaren heen heb ik best wat toppers gehad en die kwamen haast altijd uit dezelfde lijn, hoe de wind ook stond. Die waren simpelweg net wat slimmer dan de rest.

Quiévrain

Vrijdag manden wij in voor Quiévrain (143 km). Ik maak het me vandaag de dag makkelijk en stop de duiven rond 15.30u in de mand en zet die donker. Vervolgens ga ik de andere duiven verzorgen en zelf wat eten. Zo kan ik op mijn gemak gaan inkorven in plaats van met alles te haasten.

15 apr

Geplaatst op 12:38h in Blog

De voor mij eerste trainingsvlucht zit erop. De vlucht lag aan de oostelijke kant, daarom had ik zeker niet verwacht de 1e t/m 3e prijs te winnen tegen 5.308 duiven in het rayon.

Winnaars

De eerste vier arriverende duiven zijn zeker geen verkeerde. De duivin die de 1e won, deed dat vorig jaar als jong ook eens. Haar nestligger won zelfs de Grand Prix vlucht vanuit Melun, maar raakte de week erop verloren.

Beide komen ze uit een doffer van Verkerk uit Nikki x Bulls Eye, die de 1e en 2e NPO van Brive wonnen. Die doffer werd bij Verkerk aangekocht door mijn Chinese vriend Lin Tao en zit inmiddels in China, nadat ik er een jaar gebruik van mocht maken.

Verkerk pakte zelf overigens ook meteen goed uit met de 1e prijs in de Gouwe en IJssel, dat belooft weer wat voor dit nieuwe jaar.

De moeder van de winnares is een duivin uit een zoon van Rocketeer en won zelf een 7e NPO Vierzon.

Een volle zus van Blue Diamond werd 2e, zij komt uit het Golden Pair (zoon Millennium koppel x dochter Super Rossi). Een groot deel van mijn duivenbestand bestaat uit kruisingen van nazaten Super Rossi x kinderen Millennium koppel.

Mijn 3e is Blue Jewel en die komt uit een zoon van het Millennium koppel x dochter Witbuik.

Oude duiven

Er zitten nog enkele duiven van 2021 op het vlieghok hier. Op basis van hun voorgaande prestaties zouden die ook tot de kwekers kunnen behoren, maar ik denk dat ze nog meer in hun mars hebben.

Je moet tenslotte ook enkele ervaren duiven in de ploeg hebben. Een hok vol jaarlingen kan er namelijk ook volledig naast zitten bij een raar verloop.

Ter voorbereiding werden de oude duiven 2x op 30 km gelost. Ze trainen hier al 30 jaar eenmaal daags. Zoals eerder aangegeven heeft dat vele rijden geen enkele meerwaarde, datzelfde geldt voor het vele trainen aan huis. Wat er niet in zit, haal je er toch niet uit.

De duiven waaraan ik bij de selectie wat twijfelde, kwamen nu al te laat. Ik hoop dat ze daar geen gewoonte van gaan maken, anders eindigt hun seizoen voortijdig.

Vorig vliegseizoen had ik regelmatig een veerluisje op de duiven. Ik gaf ze dan een druppel van Schroeder + Tollisan in de nek. Volgens Vincent zelf – ik sprak hem in Houten – is het beter om twee druppels direct op het borstvlees te doen. De werking zou dan vele malen beter zijn.

Jonge duiven

Bij de jonge duiven gaan de laatste tien er deze week af, die gaan begin juli zeker nog mee. Ik zet die gewoon tussen de rest, vaak zitten ze dan al snel in de lucht. Wel verspeel je die iets gemakkelijker.

Natuurlijk kan ik ze ook apart op een leegstaand hok zetten, maar naarmate de jaren verstrijken wordt een mens nu eenmaal gemakkelijker en leer je de zin van de onzin te onderscheiden.