01 okt Pennen trekken
Ik ontving onlangs een mail van iemand die bij een lid van Afdeling 11 gelezen had dat staartpennen trekken zorgt voor een vlotte rui. Hij vroeg mijn mening hierover en ik vind dat je nooit iets moet trekken, tenzij een pen gebroken is. In dat geval kan je die ruim voor het vliegseizoen trekken.
Ik heb ook wel eens een duif met een slechte pen, bijvoorbeeld na een slechte vlucht of nadat ze een tijdje verloren zijn geweest. Zulke pennen trek ik pas zodra de duif volledig ingeruid is.
Als je een slechte pen trekt, komt die gewoon normaal terug, mits de duif gezond is. Een slechte broekpen daarentegen is voor het leven, daar komen ze niet meer vanaf. Die trekken is dus verloren moeite.
Er zijn ook liefhebbers die in maart de eerste drie pennen gooien voor een Asduif kampioenschap of om de duiven in orde te krijgen zonder terugval doordat ze hun eerste pen gooien. Ik heb dat nooit gedaan en ben al tig jaren bij de eerste provinciale vitesse hokkampioenen en talloze Asduiven. Kortom, ik geloof er niet in.
Ik geloof ook niet in oude staartpennen trekken. Super Daisy (dochter Super Rossi) was een mei jong en ruide als jong niet helemaal uit. Ze bleef op twee oude pennen staan. Als jaarling was ze top op de zware dagfond, ze vloog zelfs los vooruit de 1e NPO Argenton (een vlucht van goed 1100mpm).
Wie trouwens ook een super jonge duif had dit jaar is Herman Bevers, de snelheidsvirtuoos van België. Volgens Herman was ze altijd los vooruit thuis, maar liep ze alleen erg slecht binnen. Toch zal ze volgens hem nog hoog gaan komen. Ook dit jong komt uit een zoon van Super Rossi.
Er wordt mij vaak gevraagd wie dit jaar super gespeeld heeft. In mijn omgeving kan ik geen hokken benoemen die een geheel jaar super waren. In Afdeling 11 zei ik vorig jaar Heinhuis, maar die is dit jaar voorbijgestreefd door Henk Douna uit Donkerbroek. Henk kon zelfs de broedschotel inkorven en dan zou hij nog prijs winnen. Hij deed dat overwegend met Eijerkamp duiven en Embregts-Theunis voer.