Geen vuiltje aan de lucht

In België gingen de snelheidsvluchten gewoon door met voor zover ik kan zien vroege lossingen en perfect verlopen concoursen. Wat lopen wij mijlenver achter op onze zuiderburen. Ik heb de jonge duiven zelf maar twee dagen naar 60 km gebracht. Je moet iets wanneer je niet mag spelen.

Ik ontving diverse mails van liefhebbers met daarin uitslagen uit het verleden (sommige uit 1976), behaald op 300 km en verder. Vluchten bij temperaturen ver boven de 30 graden en met een prima verloop.

Wat ik al zei, ook vroeger was het warm, maar er was geen IWB of WOWD. Toen zij zich met de duivensport gingen bemoeien, verloor die zijn glans. Mensen of instanties die onze sport niet begrijpen, mogen wel bepalen wat er gebeurt.

Na een rotvlucht met een verkeerde lossing wordt er vaak op een veel te verre afstand naar een zondebok gezocht. Het jonge duivenspel moet bijna altijd bloeden hiervoor. Zoals ik al zei en wat de Belgen hebben bewezen: een vlucht onder de 250 km had prima gekund, gewoon anticiperen en vroeg lossen.

Tegen de voorzitter die blij is dat het vliegprogramma voor 3 jaar vastligt zou ik nog willen zeggen: bestudeer het verleden en maak eens een praatje met liefhebbers die al een halve eeuw hard met duiven spelen. Rond 23 juni moet de eerste jonge duivenvlucht starten, onze jongen hebben dan al lang twee nachten mand gehad voordat de echte warmte in augustus losbarst.