Again, one eye cold

Veel liefhebbers kampen met one eye cold, ik krijg er nog elke dag mails over. Soms ook mails met commentaar, maar daar reageer ik niet snel op. Toch zeker niet van overnachtspelers die een andere mening hebben over het jonge duivenspel. Daarbij verplicht ik niemand om mijn blogs te lezen.

Iedereen ziet en beleeft de duivensport op zijn eigen, unieke manier en het is moeilijk om je als outsider in te leven in wat zich binnen andermans afdeling afspeelt.

Maar goed, terug naar one eye cold. Eén mailer had goede resultaten door een ui op te hangen in zijn hok en daar alle dagen een stukje af te snijden. Wie dat wil proberen, ga je gang.

Ik weet dat er vroeger bij menigeen uien in pantykousen in de hokken hingen tegen de luchtwegen. Zo werden er ook gedroogde varens met mottenballen op het plafond gelegd tegen de muggen.

Bij mijn schoonvader bouwde ik in ‘89 mijn eerste hok van sloophout. Hij hield destijds varkens, dus op het hout zat carboleum, van de ribben van het binnenwerk tot de balken van de vloer. De varkens kwamen daar niet aan.

In de zomer bleef je die carboleum ruiken, het kwam zelfs door de binnenbetimmering heen. Nooit heb ik daar één mug gezien of luizen onder de duiven gehad, en de jonge duiven kwamen super op dat hok.

Jonge duiven

Mijn jonge duiven hebben inmiddels ook one eye cold gehad en dat is nu zo goed als weg. Ik heb ze behandeld zoals in mijn eerdere blog beschreven.

Zaterdag gaan de jongen voor de eerste keer zonder groepslossingen los. Met de westenwind is de ligging hier niet gunstig, daarbij geen massale aankomsten zoals voorheen.

In totaal dus twee vluchten; 145 km voor de late jongen (nalijn) en 245 km voor de ervaren winterjongen (programma). Voor een fanatieke jonge duivenspeler als mezelf is dat om te huilen, maar het is niet anders. Ik ben fanatiek met de jongen en speel dat spel nu eenmaal graag. In principe begint mijn voorbereiding al vanaf het spenen. Helaas is mijn lievelingsspel me zonder geldige reden ontnomen.

Op de trainingsvlucht van afgelopen woensdag zijn ook weer een boel onervaren jongen verspeeld overal, terwijl de oude duiven zo thuis waren. Wat verliezen betreft maakt het dus niet uit of we in juni of half augustus starten. Vele zouden misschien eens bij zichzelf te rade moeten gaan of ze in hun voorbereiding niet wat hebben laten liggen.