11 aug Duivenmelkers
Vorig jaar was een superjaar en won ik veel, zo werd ik onder andere 4e provinciaal hok vitesse/midfond en 1e provinciaal hok dagfond onaangewezen met de oude duiven.
Dit jaar wat strubbelingen, ook door eigen schuld. Te laat dingen opgemerkt en ik had medisch in moeten grijpen toen het nodig was. Vooralsnog werd het 1e provinciaal hok vitesse, 8e provinciaal hok midfond en 7e provinciaal hok dagfond onaangewezen.
Vorig jaar niet één opmerking gehad in de trant van ‘knap gedaan’, dit jaar diverse keren gehoord “het ging niet zo lekker hè, met de oude duiven?” Niet dat ik ervan wakker lig hoor, de personen in kwestie stonden zelf op geen van de drie disciplines bij de eerste 50 provinciaal hokkampioenen.
Vaak kan men beter eerst in eigen tuin het onkruid wieden, voordat ze bij een ander kijken. Zelf interesseert het me niet hoe een ander speelt, ik kan bij niemand op het hok of in de privésfeer meekijken.
Zo ken ik mensen waar normaal niet tegen te spelen is, waarbij het momenteel niet lekker gaat in het gezin, bijvoorbeeld door ziekte bij zichzelf, de partner of door problemen in de relationele sfeer. Zoiets werkt altijd door in het duivenhok, vandaar dat ik geen oordeel vel over anderen en mezelf bezig houd met mijn eigen hok.
Ook hier gaat het niet altijd zoals ik wil, maar dat is duivensport. Mocht ik elke week zo spelen als de laatste vier weken bij de jonge duiven, dan zou voor anderen de lol er ook snel af zijn. Er zullen ongetwijfeld mindere vluchten komen, al hoop ik stiekem van niet, natuurlijk.