06 jul “Verliezen”, we willen niet anders meer horen

Het vliegprogramma is alweer aangepast, over een falend beleid gesproken. Telkens als er enkele duiven worden verspeeld door ondoordachte lossingen, moet alles worden aangepast. Men wacht nu eerst af hoe alles in Afdeling 7 verloopt, voordat ze een lossingsbeslissing durven te nemen.

Het NPO-bestuur zou hiernaar moeten kijken, ons werd toch een nationaal vliegprogramma beloofd dat voor iedereen gelijke kansen biedt? Treed op of stap af, is de gedachte die nu bij vele in het hoofd zit. Dadendrang is waar de leden op zitten te wachten.

In Nederland en België zijn veel jonge duiven verspeeld, maar wat is onze eigen rol hierin? Mijn enige graadmeter is het eigen hok en dat van mijn buurman waarmee ik alles samen doe.

Wij zijn vroeg met de jongen gaan rijden na een handselectie waarbij meer dan 20 duiven zijn verwijderd. Ze werden één voor één gelost met zo goed als geen verliezen. Toen kregen we adeno na de pokkenenting. Het was dom om te snel weer op pad te gaan, waardoor we in één klap 20% kwijtraakten. Het weer was die dag niet best, maar daar kijken we nooit naar. We hebben ze zelfs in de regen en met een potdichte lucht één voor één gelost.

Het opmerkelijke is dat op de dag van onze verliezen die duiven op enkele kilometers van de losplaats waren binnengelopen. Een dikke 25 duiven haalden we op en die kregen een herkenningsring om. Hier is niet één duif meer van aanwezig. Vandaar dat ik zelden duiven terughaal, hoe mooi ze ook zijn of uit welk topkoppel ze ook komen.

Mijn 85-jarige schoonvader heeft zijn jonge duiven zelf tienmaal weggebracht en is daar ook op tijd mee begonnen. Hij heeft er niet één verloren. Zijn jongen zijn wel allemaal in één keer gespeend, waarna niets meer is bijgezet.

Mijn conclusie na deze bevindingen: bijzetten is niet goed en een vroege selectie kan geen kwaad. Start vroeg met opleren en wacht daar minstens 3 weken mee nadat ze van adeno zijn genezen. Besef verder dat ondanks ze uit een koppel komen dat in het verleden goede gaf, er nog altijd meer slechte dan goede duiven worden geboren. Hoe mooi ze ook zijn, het blijft een afvalrace en dat is duivensport.

Reacties

Als gevolg van mijn eerdere blogs ontving ik tal van mails van mensen die het vliegprogramma ook graag anders willen zien. Enkele daarvan wil ik u niet onthouden. De onderstaande is van iemand die jaarlijks tot de Beste Liefhebbers van Nederland behoort met kijk en visie op duiven, gekoppeld aan topprestaties:

300% eens jouw visie !!!! Minimaal 4x 400 km plus tot 550 km met 2 nachten mand. Ze moeten het op landelijk gebied regelen, kaders maken door ervaren topspelers die adviesgroep vormen en spelprogramma bepalen wanneer welke vluchten overal in Nederland hetzelfde en dit bij de Afdelingen weghalen!

Deze mail ontving ik van een bestuurslid van een vereniging in Brabant 2000:

Peter, ik denk wel eens na over wat er anders (ik zeg al niet beter) zou kunnen in de duivensport. Wat ik op dit moment signaleer is een overvloed aan vluchten. Kijk, ik speel graag midfond en dagfond, maar zijn 6 dagfondvluchten niet een beetje teveel van het goede. Daarnaast ben ik van mening dat je spelcategorie voor spelcategorie moet afwerken.

Hierbij zend ik jou een hersenspinsel van mij waarin ik een concept vliegprogramma heb opgesteld. Voornaamste gedachtegangen: vitesse eerst afwerken en dan de midfond en de dagfond.

Verre midfond en dagfond beiden op donderdagavond inkorven en dan vind ik dat er gezegd moet worden minimaal 100 duiven samen, want de kosten van zowel vrijdag als donderdag ophalen worden nu gehalveerd. Gevolg: liefhebbers kunnen meer in hun eigen vereniging terecht en dan komen er toch per saldo meer duiven. Daarnaast in de tussenweken een Pont Max zodat degenen die dat willen tussendoor de duiven kunnen spelen.

1 dagfondvlucht en 1 overnachtvlucht eraf. 

De mogelijkheid om een dagfondvlucht te spelen enkele weken voor de eerste overnachtvlucht.

Dagfondvluchten tussen de 500 en 600 kilometer. Willen ze toch per se een Ruffec en een Limoges, zie dan een deal te sluiten met de ZLU. Maar op vluchten als een Bourges en een Tours kan de gemiddelde liefhebber met midfond duiven ook nog aan zijn trekken komen.

Een weekje langer door (21 september) en op die datum Orléans. Zou ook nog geswitcht kunnen worden met Sens.

Ten tijde van de eerste en derde jonge duivenvlucht kun je kiezen: om je ouden in conditie te houden op die Nijvel en Quiévrain (x-vlucht).

Een jonge duivenprogramma dat 2 weken later begint en mijns inziens gunstiger is dan die altijd moeilijke junimaand. Maar uiteindelijk toch 10 vluchten (en inclusief de tussen natourvluchten 12 vluchten).

Zoals je ziet ben ik een voorstander van het oplopen in afstand dan de ene week 400 en de andere week 100 kilometer. Zomaar een pennenvrucht, maar ik was benieuwd wat jij er van vindt.

Tenslotte nog een mail van een jonge herintreder in Brabant 2000:

Peter, met erg veel belangstelling en interesse lees ik trouw jouw blogs. Ik ben een na 25 jaar eruit te zijn geweest pas weer gestarte liefhebber. Ik ben van de jongere generatie (37 jaar). Veel informatie haal ik uit de blogs, waarvoor dank.

Verder verbaas ik me enorm over de manier hoe men omgaat met het jonge duivenprogramma. Mijn jonge duiven zijn er al een tijdje klaar voor en steeds wijzigen ze weer het programma… Zo ook vandaag weer…

Ik voel me enorm gesteund dat jij je in de blogs ook kritisch uit op dit beleid. Er is toch als liefhebber geen enkele planning te maken op deze manier… Bij deze dank dat jij verwoord wat ik (en vele liefhebbers met mij) denken, maar nergens kunnen uiten.