14 jun Zwaar

Afgelopen weekend kregen de duiven hier 551 km voor de kiezen met alweer drie nachten mand. Voor mijn gevoel hadden ze ook op zaterdag kunnen lossen, zoals Afdeling Zeeland ’96 deed.

In principe geen probleem, maar als de duiven met warm weer twee of drie nachten mand hebben gehad, komen ze telkens uitgedroogd thuis. Ik hoor dat van meerdere liefhebbers, dus dat kan geen toeval zijn.

Dit kan diverse oorzaken hebben. Is het water wel vers? Zijn de watertanks voor vertrek gereinigd of zit daar nog water in van de week ervoor? Kunnen ze nabij de losplaats water laden? Een filmpje van hoe het eraan toegaat onderweg zou duidelijkheid geven. De manden die ik afgelopen week na terugkomst schoonmaakte, zagen er in ieder geval niet best uit.

Voor alle duidelijkheid; ik zeg niet dat het hier aan ligt, maar enige opheldering is soms op zijn plaats. Dit kan dus bijvoorbeeld met een filmpje van de verzorging, zoals het verversen van het water enkele uren voor de lossing. De duiven kunnen zo vers water tot zich nemen voor vertrek.

In voorgaande jaren kwamen ze met dit warme weer ook verrot thuis na enkele dagen mand. Ik hoor dit van meerdere liefhebbers in onze afdeling. Met normale temperaturen zie je er niets aan. De duiven van ZLU Agen kwamen vorig jaar nog fitter thuis.

Oude duiven

Afgelopen week moest ik tot donderdag kuren met een cocktail voor de luchtwegen. Normaal weet je dan niet wat je kan verwachten. Ik ben geen voorstander van vermoeide duiven kuren met warm weer. Deze week krijgen ze alle dagen water en alleen de bijproducten over het voer, verder niets.

Het seizoen verloopt grillig en de tophokken steken er dit jaar nog niet bovenuit. Althans, niet in Brabant 2000. De meeste pakken enkele vroege duiven, maar verder valt het tegen. Ook in België zie je dat er hokken zijn die een vrachtwagen duiven meegeven, waarvan slechts enkele op tijd komen en amper 50% prijs. Vaak nog 1:3.

Alleen familie Eijerkamp raast als voorheen door de uitslagen heen en walst wekelijks de concurrentie plat. Daar staat wel een team topverzorgers en duiven aan het roer die in de gaten worden gehouden door nestor Hans met al zijn ervaring.

Hier won John van Dongen een welverdiende 1^e prijs in Brabant 2000. Comb. Oomen pakte ze ook super. John is trouwens één van de weinige liefhebbers die het een ander ook gunt.

Op eigen hok kwam ik niet verder dan de 13^e NPO met Millennium Boy, die vorig jaar de 7^e NPO won van deze vlucht. Hij is een zoon uit het Millennium koppel. Verder had ik samen met Danny van de Vrede als eerste vijf duiven in de top 100 NPO. De rest van de aansluiting was nog lang niet wat ik ervan verwacht.

Jonge duiven

De jonge duiven zijn wel in orde aan het geraken. Vanochtend om 8.30u heb ik ze één voor één op 30 km gelost met een lichte O/ZO wind. Ik was halverwege met lossen toen BENZING Live! de eerste meldde.

Bij thuiskomst was alles thuis en waren de meeste zo goed als één voor één gearriveerd met tussenpozen van amper 1 minuut. Dat betekent dat ze gelijk op huis zijn aangegaan.

De jonge duiven krijgen elke dinsdag en vrijdag Prestavit, net als de kweekduiven. Verder dagelijks Origanum Red en een pikpot Champions Mineralenmix op iedere kilogram voer. Ze zien er top uit en de mest is perfect.

Ze zijn goed bekomen van de adeno aanval. Doordat de meeste zwakkelingen zijn achtergebleven door het spartaans opleren, zijn ze inmiddels klaar voor de vluchten.

Ontwikkelingen duivensport

Duivensport is en blijft een afvalrace. Zo’n 30 jaar terug hadden we op de concoursen haast dezelfde aantallen duiven, alleen werden die ingemand door 10x zoveel liefhebbers. Het poulesysteem verviel, het aantal liefhebbers slonk drastisch, maar de aantallen duiven zijn nu nog nagenoeg gelijk.

We houden met zijn allen dus teveel duiven aan die 30 jaar geleden in de pot waren beland. Tegenwoordig mopperen we dat ze gemakkelijker wat mankeren of wegblijven. Ik denk echter dat de gemiddelde kwaliteit van vroeger gewoon 10x beter was door de harde selectie destijds.

Zo ben ik nog steeds voorstander van op vrijdag inmanden na een dagfondvlucht en daarbij is 350 km de max. Gelijktijdig met de dagfond zou men op donderdag kunnen inmanden voor een zwaardere midfondvlucht. Zoals het nu verloopt, slopen we onze duiven stelselmatig.

In Brabant hebben we de mogelijkheid om tot begin juni ook op zondag in te manden. Verder kan men ook elke vrijdag in Hank inmanden voor 400 km, met als gevolg steeds kleinere concoursen in Brabant 2000. Allemaal zaken die aan de ondergang van de sport bijdragen, net als de invliegduiven.

In Rayon 1 zien we bijvoorbeeld dat een liefhebber uit Hoogerheide alle duiven in het afdeling concours heeft staan en maar 10 duiven in het concours waaruit de nationale kampioenschapspunten worden gepakt. Hij doet niets wat niet mag, dit is immers een gevolg van een bestuur dat beter over zulke zaken had moeten nadenken.

Om de duivensport enigszins te redden, moet er eerst en vooral goed worden nagedacht over beslissingen. Beter was bijvoorbeeld om wereldwijd aansprekende vluchten zoals Orléans terug op het programma te krijgen met dezelfde prijzen per sectie als in het verleden. Misschien is dat trekken aan een dood paard, maar goed, een beetje dagdromen moet kunnen.