27 mei Zwaar
Voor de duiven zal het dit weekend een aangename verrassing zijn om weer eens stevig te werken na wekenlang huiswaarts waaien tussen en door de buien heen. De temperatuur is ook aangenamer. Voor ons liefhebbers is het ook weer eens leuk om zonder regenjas op de duiven te wachten.
De meeste duiven – ook hier – ogen vermoeid. Ik heb ze deze week dan ook meer binnengehouden. Een duif ziet met harde wind mee meer af dan met een kopwind. Ik vergelijk het maar met een wielrenner die bergop rijdt. In een afdaling moet zijn focus veel scherper zijn als hij niet in een ravijn wil belanden. Ik heb het dan nog niet over wanneer ze een beetje uit lijn zitten, ze gelijk een heel eind terug moeten vliegen met wind, regen en kou op kop.
Die 3 dagen mand waren niet nodig geweest, maar maak dat de mensen maar eens wijs. Zelfs de favoriete site vluchtbegeleidingduiven.nl zag dat er op zaterdag niet gelost kon worden.
Twee weken terug won ik de 1e, 2e en 3e in het samenspel. Tussen mijn 1e en 2e duif zat 7 minuten. Afgelopen week won ik de 2e in het samenspel na mijn buurman die de 1e won met 7 minuten los op mij. Je ziet dat vaak alleen met een staartwind en slecht weer. Ik geloof niet dat aanstaande zaterdag 7 minuten tussen de winnaar en de nummer #2 in het samenspel zal zitten, ook al wordt het een vlucht van zeker 5 uur vliegen.
Ondanks de vermoeidheid gaat hier alles gewoon mee. Vanavond gaan ze de mand in en dan kunnen ze tot zaterdag uitrusten. Ik zei al vaker dat ik nooit beter ben geworden van duiven thuishouden, zeker niet met duivenweer; 20 graden en volop zon. Daarbij is het seizoen over enkele maanden alweer voorbij.
Ik moet wel bekennen dat ik op zondag en maandag veel aandacht in de nazorg heb gestoken. Of dat geholpen heeft, weet ik na zaterdag. Zoals ik al zei hebben de duiven ook hier een flinke knauw gehad met dat rotweer van de afgelopen weken.