12 nov Herfstmaanden

We hebben een reeks mooie herfstdagen achter de rug. Het blad valt goed van de bomen, dus over enkele maanden wordt de tuin weer winterklaar gemaakt. Snoeien gebeurt hier pas als de sapstroom van de planten stilstaat en de bladeren eraf zijn. Ook dat gebeurt overal steeds vroeger, de planten staan nog groen in het blad en men begint al te knippen.

De vliegduiven zitten in hun toekomstige hokken, weliswaar op kappelletjes en dat blijft zo tot eind januari. Ik heb er gisteren een paar beetgepakt, maar ze pluimen weer super mooi en zacht in en er was geen slechte pen te zien.

Hier gebeurt in de herfst en winter alles eenmaal daags, binnen 10 minuten heb ik alle duiven gevoerd en van vers drinken voorzien. Op dit moment krijgen ze eenmaal per dag 80% Championsmix / 20% NPO-mix met een lepel oregano olie op iedere kilo voer. Daaroverheen gaat nog een pikpotje gevuld met Champions Mineralenmix, ook per kilo voer.

Verder ben ik de roze mineralenpoeder van Mariën nog aan het opmaken, dat gaat eenmaal per week over het voer. In het drinkwater zit Naturaline of Sedochol (de originele die sinds kort in handen is van Belgica de Weerd), dit wissel ik om de dag om.

Alle duiven krijgen eenmaal per week een bad wat volgens mij ruim voldoende is, ze kunnen namelijk ook gewoon in de regen zitten als ze willen.

De kweekduiven zijn weer als plaatjes zo mooi, maar dat is logisch. Duiven waar het minst mee gevlogen is, zijn het mooist na de rui. Bij hokken die in deze tijd van het jaar filmpjes en plaatjes laten zien van prachtige vliegduiven, hoef je dus niet om duiven. Daar is amper mee gevlogen dit seizoen.

Bij mij zijn het kilometervreters die nog op de hokken vertoeven. De nog aanwezige oude vliegduiven hebben alle vluchten gevlogen die op het programma staan. De jonge duiven hebben ook geen vlucht overgeslagen, de natour meegerekend.

Hier is alleen plaats voor allrounders die de vluchten kunnen en moeten spelen van 100 tot 700 km. Afstandsgeschikte sprinters of wat dan ook zie je hier niet, want die wil ik niet. Van april t/m september start ik elke vlucht met dezelfde intentie en dat is om te winnen. Of dat nu op 100 of 700 km is, ik geniet er beide van en heb dezelfde hoeveelheid respect voor de duif die wint.

Ik ben inmiddels op een leeftijd waarbij het draait om plezier in de duivensport en niet de commerce eromheen. Topduiven waar ik plezier aan beleef tijdens hun vliegcarrière eindigen op eigen kweekhok, dan kan ik er nog dagelijks van genieten. Dat gaat niet als ze op een hok zitten ergens in een ver land.

Doevepeet

De bonnen op Doevepeet lopen goed en ik hoop dat ze nog verder oplopen. Ik zag dat de beste liefhebber van Nederland Evert-Jan Eijerkamp en consorten ook een jonge duif heeft geschonken. Onze bon en die van Bas Verkerk lopen al mooi omhoog.