04 apr Deel #2

Zo kocht ik in het najaar van 1999 een zoon uit Rocket van Marijn van Gastel, een betere in Nederland was destijds niet te vinden. Hij werd 1^e WHZB en zou dat het jaar ervoor ook zijn geworden als hij ingestuurd was.

Mike Ganus kocht die Rocket een week later en dat heeft ook Mike´s leven veranderd. Om nog terug te komen op die zoon uit Rocket, dat was een laat jong en ik besloot die in de winter van 2000 te koppelen op een dochter van mijn teletekstkoppel.

De eerste twee jongen waren doffers, de 400 met een derby ring en de 17 met een gouden ring. De 400 won gelijk teletekst van een loodzware Étampes en de 17 had voor de laatste vlucht niet één prijs gewonnen. De laatste vlucht ging de 17 onderaan de lijst en won ‘ie met overmacht de 1^e van Bourges en teletekst. De week erop was een nalijn vlucht uit Péronne en ook daar won hij los vooruit de 1^e.

Het daaropvolgende jaar ging hij los door driemaal de 1^e en driemaal de 2^e te winnen in het samenspel. Hij werd dat jaar 1^e provinciaal Asduif en 2^e nationaal Asduif. Als tweejarige is hij elke vlucht mee geweest en won hij niet één prijs. Als driejarige ook niet, tot ik het beu was en hem voor de leeuwen gooide op de dagfond. Zo werd hij 2^e Gouden Crack FZN op de dagfond dat jaar. Ik heb zelden een betere gehad op de dagfond.

Eenmaal op de kweek kwam er niet één bruikbaar jong uit voort. Zijn broer – de 400 – werd een topkweker, dus nogmaals: met duiven weet je het nooit. Misschien dat juist dat deze sport zo aantrekkelijk maakt.