Het schuift op

Het wordt steeds meer werkelijkheid dat we niet voor eind juli zullen vliegen, al verwacht ik door de economische druk wel dat de maatregelen versoepeld zullen worden. In Brabant lijkt het iets stabieler te worden, ik hoop dat dit ook in de rest van Nederland zo zal zijn en dat we deze crisis voorlopig kunnen overwinnen.

Duivensport is puur hobby en alles gebeurt hier zoals in een normaal vliegseizoen. De oude duiven trainen eenmaal daags, drinken om de dag Naturaline met extra knoflook en eten onze mengelingen en mineralenmix.

Ze mogen eenmaal per week één dag en nacht samen, zoals in een normaal vliegseizoen. Iedereen doet het op zijn eigen manier. De één laat ze opnieuw broeden, de ander laat ze een week samen.

In het verleden bleven ze wel vaker probleemloos op weduwschap van half maart tot half september. Als ze verduisterd zijn en niet te gek gemaakt zijn door veelvuldig tonen voor de vlucht, gaat dat perfect.

Verduisteren hier is met de boomse dakpannen, het is dus niet zo dat ze pikdonker zitten. Het gaat om het principe. Ze liggen mooi in hun bakken als ik de schuiven ervoor doe en je hoort ze niet als de schuiven ervoor zitten. Ze kunnen met gemak hun bak in en uit vliegen om te drinken of wat dan ook. Het plafond is altijd open, er komt genoeg licht binnen met deze voorjaarszon.

Verder geef ik geen voedingssupplementen of medicatie. De jonge duiven zijn geënt tegen PMV, de pokken doe ik in mei. Duiven die zich op dit moment niet gezond houden – jong en oud – worden gelijk verwijderd.

Als we niet vliegen dit jaar – wat mogelijk is, we zijn immers ook afhankelijk van België en Frankrijk – dan moeten er veel duiven verwijderd worden over zo’n vijf maanden. Dat zal gebeuren door middel van een handkeuring. Vandaar dat ik nu geen duiven spaar waar ik iets aan zie.