Het is maart, nog vijf weken

Het vliegseizoen staat voor de deur en we hebben nog geen vliegprogramma van Brabant 2000 gezien. Daarbij is er ook nog geen nieuw definitief NPO-bestuur. Over een puinhoop gesproken. Maak maar eens een planning, zou ik zeggen. Wanneer starten en op welke vlucht… Erg belangrijk om te weten, lijkt mij.

De hoklijsten liggen klaar en op de beurs heb ik toch maar een nieuwe BENZING M3 gekocht met BENZING Live! erbij. We moeten vooruit en als je een jaar met ongemakken achter de rug hebt relativeer je dingen nu eenmaal wat makkelijker.

Bij de jongen moet het glas in de rennen nog vervangen worden voor aluminium rekken zoals vroeger. Ik wil die volledig kunnen openen of wegnemen. Met het glas dat er nu drie jaar in staat wordt het te warm. Ik maak het dus weer zoals op de Koerier film van 2015. De zomers worden extremer en daar moet je op inspelen. Vernieuwing is niet altijd verbetering, dus moet je wel eens terug naar het oude.

Verder iets minder duiven op de hokken. Ik heb nu 80 jongen gespeend op het grote (voorheen 100) en 60 op het kleine hok (voorheen 75). In totaal dus 140 jongen en dat is meer dan genoeg. Als de helft afvalt door selectie en verliezen houd ik er nog 70 over om mee te spelen. Bij de oude duiven hebben ik 24 vliegkoppels. Na zes weken worden dat 20 koppels of minder.

Er zitten ook nog negen koppels voor Agen. Ik zie wel wat daar van overblijft na Agen en of ik er mee door ga of niet. Geduld is een schone zaak, maar daar ontbreekt het bij mij aan. Mijn duiven komen niets te kort, maar is mijn vertrouwen in een duif weg, dan kan hij dezelfde dag nog vertrekken.

Alle duiven krijgen hier dezelfde verzorging, voeding en producten. Talentvolle duiven doen het hier uitstekend op, minder talentvolle duiven minder. Vandaar dat kwaliteit altijd de doorslaggevende factor is.