24 dec Een leuke kerstgedachte

Afgelopen weekend was ik op een kerstmarkt toen mijn zoon mij belde dat iemand uit de omgeving van Kortrijk een duif terugbracht. Hij was daar deze zomer binnengelopen en omdat de beste man toch erwtenstro kwam halen bij ons, bracht hij de duif met zich mee.

Toen ik ‘s avonds thuis kwam ben ik direct gaan kijken, mijn zoon had hem in een mandje gezet. Ik herken mijn duiven snel – ook al zijn ze al een half jaar weggeweest – maar deze kwam me niet bekend voor.

In Nederland hebben we daar gelukkig de NPO-site voor dus heb ik het ringnummer daar ingetikt en het telefoonnummer van mijn bijna 84-jarige schoonvader kwam tevoorschijn. Het is dus een duif van hem en ik heb hem gelijk weer overgedragen.

Nu stuurde de beste man die hem terugbracht mij nog een e-mail dat hij de duif wel wilde lenen om van te kweken, maar hij is dus niet van mij. Ik heb hem wel een koppel eieren beloofd uit dank dat hij hem terugbracht.

De conclusie is dat we met zijn allen nog op onze verloren kampioenen staan te wachten. Ze zijn zeker niet allemaal dood. Ik hoop dat mensen die duiven van anderen hebben opgevangen en dit lezen, ze alsnog opgeven. Duiven loslaten in deze periode die een half jaar of langer vast hebben gezeten, is natuurlijk niet verstandig.

Veel jeugdleden of ouderen zijn blij wanneer ze de duif terugkrijgen die ze eigenlijk al hadden afgeschreven. Ook de liefhebbers die een ware kampioen verspeeld hebben lopen nog met regelmaat naar hun hok om te zien of hij nog is teruggekeerd.

Verder wensen wij iedereen fijne kerstdagen en een goed, gelukkig en gezond 2020.