Rake woorden

“Heeft u zich al opgegeven voor het nieuwe NPO bestuur? Velen van u staan te schreeuwen aan de zijlijn, dus ik denk dat het vinden van nieuwe mensen geen enkel probleem is” las ik op de website van Gert Jan Beute. En daar zit een kern van waarheid in.

Er zijn vaker mensen van de troon gestoten, maar hun opvolgers deden het niet altijd beter. Eén ding is zeker: de eventuele opvolger wacht een zware taak. Natuurlijk zette Maurice reuzenstappen terwijl hij beter met kleine stappen had kunnen beginnen, maar vaak moet er geforceerd worden om iets te bereiken. Dat dit gedoe de duivensport niet ten goede komt, is ook zeker.

Wij liefhebbers willen gelijke kansen en mooie concoursen. Ik ben tegen concoursvervalsing en dan heb ik het bijvoorbeeld over kampioenschapspunten uit zwakkere samenspelen halen voor nationale, provinciale of WHZB kampioenschappen.

Het kan toch niet de bedoeling zijn dat we op de hoogste podia telkens verschillende duiven zien? Welk kampioenschap moeten we dan nog serieus nemen? Nu staan mensen met een 1e provinciaal Asduif er vaak niet eens bij. Of mensen die provinciaal niet eens bij de eerste vijf Asduiven staan, maar nationaal wel hoger staan dan de 1e provinciaal Asduif in zijn afdeling?

Sommige ‘kampioenen’ staan op terwijl ze dat helemaal niet zijn. Ik heb het in meerdere afdelingen gezien: mensen die op nationale podia hoger staan dan in hun eigen Rayon of afdeling. Of liefhebbers die door een herindeling veranderen van kampioen in krabber of andersom.

Moest ik dingen veranderen om de duivensport aantrekkelijker te maken, dan begon ik met alle kampioenschapspunten uit de afdelingen te halen en vier van de vijf dagfondvluchten seminationaal te vervliegen alsmede vier van de zeven midfondvluchten en drie jonge duivenvluchten.

We kunnen Nederland prima in vier of zes gelijke delen opdelen. Ook kunnen we daar mooie prijzen aan verbinden door bijvoorbeeld sponsoren aan te trekken, de vrachtprijs iets te verhogen of door enkele exclusieve bonnenverkopen te houden.

Verder mooie reportages van de winnaars in plaats van de enkele regeltjes die ze nu krijgen, terwijl een beste hokprestatie een halve bladzijde krijgt.

Op die elektronische veranderingen zit niemand te wachten, 80% van de liefhebbers is immers bejaard. We staan aan de afgrond en dat draai je niet meer terug, dat had 30 jaar eerder gemoeten. We kunnen er wel voor zorgen dat iedereen de komende jaren de mogelijkheid krijgt om op zijn of haar manier van deze hobby te genieten.