03 nov Geduld is een schone zaak

Op overnachtvluchten moet je geduld hebben en dat is bij meer dingen in het leven zo. Mijn slechtste eigenschap is dat ik geen geduld heb. Ik houd van doorpakken en snel resultaat. Zo heb ik achteraf gezien veel duiven verwijderd die ik beter nog even aan had kunnen houden gezien de resultaten van hun nazaten.

Ook heb ik duiven onnodig verspeeld door ze te snel terug in te zetten na een moeilijke vlucht. Verder heb ik jonge duiven op te jonge leeftijd opgeleerd met de rest. Ze moesten zich maar zien te redden, want over enkele weken begonnen de vluchten.

Anderzijds heb ik ook wel eens te lang aangemodderd met nieuwe aanwas die teveel kostte. Meerdere partners erop en iedere keer rotzooi eruit kweken.

Ik heb ook nieuwe aanwas op mijn beste duiven gezet en daar drie à vier rondes uit gekweekt, terwijl ze achteraf niets waard bleken te zijn. Wel een verloren kweekjaar van de eigen bewezen kweekdoffer- of duivin.

Ik heb jonge duiven doorgehouden die als jong niets presteerden, omdat ze uit een goede kweker kwamen. Als jaarling stelden ze echter wederom teleur.

Kortom, iedereen maakt fouten en fouten horen nu eenmaal bij het leven.

Golden Ten

Ik voorspelde eerder al dat er bij de Golden Ten voor de normale sterveling niets te halen valt. En inderdaad, ik had het bij het juiste eind. Jongen uit dezelfde ouders worden daar voor het tienvoudige geveild als op welke veilingsite dan ook.

Chapeau voor Jan en Rik dat zij duiven ver boven hun daadwerkelijke waarde kunnen tillen, iets wat anderen niet schijnt te lukken. Wat zaalverkopingen betreft staan zij op eenzame hoogte.