De duiven zitten uiteen

De duiven zijn gescheiden. De eindselectie is nog niet rond, er zitten namelijk nog 26 vliegkoppels en dat aantal moet terug naar 24 of misschien zelfs 20. Dit hangt af van de plannen van het NPO. Invliegduiven houd ik namelijk niet aan.

Ze zitten hier nog een week aan de paratyfuskuur, daarna volgt de enting en krijgen ze bij goed weer enkele malen per week de kans om de vleugels te strekken.

Eén keer per week een bad is ruim voldoende. Voor de rest iedere dag 80% Championsmix en 20% NPO-mix en om de dag Sedochol om ze weer aan een perfect verenkleed te helpen.

Vanaf nu dus weer ruim voldoende voer (richtlijn 25-30 gram per dag). De eerste week zijn ze karig gevoerd om een schrikreactie te creëren en de rui op gang te helpen.

Vroeger gaf ik karnemelk, maar dat was gewoon een fabeltje dat bij de duivenmelker tussen zijn oren zit. Dit doe ik al jaren niet meer.

Zoals ik eerder vermeldde, zijn alle voedsterduiven verwijderd en houd ik alleen nog duiven aan die het waard zijn om uit te kweken. Ze gaan gewoon van het ene naar het andere nest. Zodoende dat ik met gemak zes jongen uit de kweekduiven kan kweken en één ronde uit de vliegduiven.

Of de inkorfbeperking nu wel of niet doorkomt, daar lig ik niet wakker van. Ik begrijp zowel de voor- als tegenstanders. Zonder krabber geen kampioen, dus moet er ook naar de kleinere hokken geluisterd worden om tot een oplossing te komen.

Het vliegprogramma bekoort me niet meer, dat verandert dagelijks en daar leg ik me maar gewoon bij neer. Hetzelfde geldt voor die enquête van Het Spoor die opgesteld is door iemand die zelf fervent tegenstander is van het jonge duivenspel.