Schimmel, paratyfus en salmonella

Dat schimmels problemen veroorzaken, is duidelijk. Afgelopen week heb ik weer enkele mails ontvangen over jonge duiven die slecht opkwamen, vermagerd zijn, zurig ruiken wanneer je hun bek open trekt of zelfs dood gingen in het nest en na het spenen.

Bij de meeste ging het om schimmelsporen in de nestvulling, vaak vanwege slechte kwaliteit erwtenstro. Een baal erwtenstro mag nooit vast geperst zijn, dat is het teken dat ze te vochtig zijn geperst met schimmel als gevolg. Je ziet dat ook vaak bij dennennaalden. Erwtenstro moet mooi blank zijn, dan is er weinig tot niets aan de hand.

Hier gaat er eerst een laag kranten om de broedschotel heen, zodat deze mooi zuiver blijft. Daarna een laagje erwtenstro gemengd met tabakstelen en een stenen potje wit schelpenzand. Kapotte eitjes, eitjes met deukjes erin of eitjes die niet uitkomen, ik ken die problemen niet.

Schimmels zijn gelukkig eenvoudig te behandelen. Er zijn veel goede producten op de markt zonder antibioticum. Denk aan nystatine, maar ook Fungi van Schroeder is zo’n middel waarmee je er binnen enkele dagen vanaf bent.

Pas dus op met slechte kwaliteit erwtenstro, vooral in combinatie met een hoge luchtvochtigheid op het hok. Hetzelfde geldt voor duivenvoer opslaan in een vochtige ruimte. Sla duivenvoer ook niet op in een verwarmde ruimte, want dan krijg je weer andere problemen, zoals een verminderde kiemkracht of graanklanders.

Schimmel komt ook vaak voor in het vliegseizoen, wanneer de duiven in de reismanden worden gevoerd. De maïs, vaak de goedkoopste variant, wordt tussen de uitwerpselen gegooid en er wordt water in de manden gemorst. In combinatie met warmte zijn dit ideale omstandigheden om schimmelsporen in duiven te krijgen. Om nog maar te zwijgen over de salmonella die rondgaat in een reismand, zodra er ook maar één besmette duif tussen zit.

Paratyfus en salmonella bij duiven

Vandaar dus de paratyfus kuur en enting in het najaar. Ook daar ontvang ik ieder jaar weer talloze mails over. Men vergeet (gemakzucht dus) te kuren of heeft geen geloof in een paratyfus kuur of enting, totdat ze de poppen aan het dansen hebben.

Een gerespecteerd dierenarts in België vertelde mij ooit dat salmonella nooit volledig uit een duif verdwijnt, omdat ze er ieder jaar opnieuw mee worden geconfronteerd in de reismanden. Een afwisselende kuur in het najaar gevolgd door een enting, voorkomt wel dat de salmonella zich kan opbouwen.

Paratyfus ontstaat niet zomaar. Vaak bouwt paratyfus enkele jaren op, zonder dat je hier iets van merkt. In tijden van verminderde weerstand steekt het dan ineens de kop op, met alle gevolgen van dien.

Weerstand opbouwen tegen salmonella kan een duif volgens deze duivenarts niet. Hierin verschillen duivenartsen echter van mening, net als bij schimmel trouwens. Een arts die hier producten voor in zijn assortiment heeft, gelooft erin. Een arts die er geen producten voor verkoopt, niet.

Ik weet inmiddels beter, ik heb het namelijk aan den lijve ondervonden en deel dit met iedereen. Dit in tegenstelling tot sommige liefhebbers, die verkondigen nooit iets aan hun duiven te doen, om anderen te doen geloven dat ze oersterke kwaliteitsduiven hebben.

Hier zo min mogelijk medicijngebruik, maar als ze iets mankeren, ben ik de eerste die hier iets aan doet. Uitzieken kun je het beste aan de concurrentie overlaten.