12 feb Nog twee prijsuitreikingen

Afgelopen zaterdag waren de Gouden Cracks. Normaliter ga ik hier wel naartoe, omdat het een mooie uitreiking is en enigszins op tijd is afgelopen, maar door familieomstandigheden kon ik er ditmaal niet bij zijn. Alleen de Gouden Duif en WHZB nog en dan kan seizoen 2019 beginnen.

Ik heb er weer zin in. Alles gaat tot nu toe van een leien dakje, al kan dat in de duivensport snel veranderen. Voor een goed seizoen moet het in het hok en in de familie in orde zijn, zeg ik altijd.

Deze week mooi open weer, lichte vorst ‘s nachts en zonnig overdag. Ideaal om de tuin te snoeien en de oude en jonge duiven te laten vliegen. Verder op het programma nog de verkoop van de tien late jonge duiven op PIPA eind februari. Daarna is ook dat hok weer leeg en kan het worden schoongemaakt. In 2018 heb ik veel bezoekers gehad, wat toch ook wel weer een hoop tijd kost.

Toelichting vorige blog

Om op mijn vorige blog terug te komen; het is niet mijn bedoeling om hokken in een goed of kwaad daglicht te stellen, maar er zijn mensen die opvallend vaak bepaalde hokken oprakelen. Dit terwijl er in Brabant 2000 toch echt wel tophokken zitten – net als in iedere afdeling trouwens – waar nooit een woord over wordt gerept. En voor de goede orde, daar bedoel ik niet mezelf mee.

Het is begrijpelijk dat er verkapte reclame wordt gemaakt als iemand iets te koop zet, maar doe het dan gelijk in het algemeen. Namen noemen is vaak anderen in een minder daglicht stellen, wat niet altijd eerlijk is tegenover mensen die in hun sport bereikt hebben waar de meeste alleen maar van kunnen dromen.

Zelf noemde ik twee voorbeelden van in mijn ogen oprechte mensen, maar ik had net zo goed twee anderen kunnen aanhalen. Overigens heb ik geen enkel financieel belang bij Comb. Verbree of Gebr. Scheele, laat dat duidelijk zijn.