De macht van de pen

Je hebt presterende en papieren hokken, zeg ik altijd. Hokken die schrijvers als vrienden hebben (of andere belangenverstrengelingen) dateren van toen er nog vele reportages in kranten werden gezet. Er waren zelfs liefhebbers die schrijvers betaalden of beloonden met jonge duiven om ieder jaar weer in the picture te worden gezet.

Ook nu nog zie je een hype van hokken (die dit jaar pakweg vier redelijke vluchten hebben gehad) die omhoog geschreven worden alsof ze alles hebben bereikt, terwijl ze in voorgaande jaren moeite hadden om in hun eigen vereniging eerst te spelen.

Ook op die bekende veilingsite is dit enigszins te zien. Als sommige die op deze veilingsite te bewonderen zijn nog net zo vaak in eigen vereniging de 1e moeten winnen als de Gebr. Scheele NPO overwinningen hebben gewonnen, dan kunnen ze nog even door. Of liefhebbers zoals Comb. Verbree, die alles al wel eens hebben gewonnen.

Dit bewijst dat de meeste buitenlandse kopers (vooral Chinezen) niet weten wat de daadwerkelijke top in Nederland en België is. Er wordt te vaak zand in hun ogen gestrooid door mensen met belangenverstrengelingen.

In iedere sport geldt: ere wie ere toekomt. Daarnaast moet je respect hebben voor welke topprestaties sommige hokken al meer dan 20 jaar op het hoogste niveau laten zien, en niet een paar maanden.

Eerlijkheid duurt het langst. Ik heb van niemand iets nodig. Geen korting, geen duiven of wat dan ook. De waarheid staat hier wel zeer hoog in het vaandel. Ik snap niet dat er over hokken als die van Gebr. Scheele of Comb. Verbree (om er maar twee te noemen van de vele jaarlijks super presterende hokken), geen woord wordt gerept. Zulke hokken hebben mijn respect voor wat ze ieder jaar weer laten zien op het hoogste niveau.