10 okt Niet altijd een touw aan vast te knopen
Eerst was ik bij de jonge duiven 2e en 4e Provinciaal kampioen, toen werd het 2e en 6e en nu dus de eindstand: 1e Provinciaal hok onaangewezen en 2e Provinciaal hok aangewezen. Het is raar dat de standen op enkele weken tijd zo vaak kunnen wisselen.
Mij zegt het weinig
Voor mijn gevoel heb ik dit jaar slecht gespeeld met de jonge duiven, mede door teveel te vertrouwen in bijgehaalde duiven (die inmiddels allemaal zijn verwijderd, zowel jongen als ouders), maar ook door de Adeno aanval. Zo heftig als dit jaar, heb ik het nooit meegemaakt. Het heeft er stevig ingehakt, met veel verliezen als gevolg.
De duiven die geen zichtbare gebreken van Adeno hadden, bleven nadien gewoon te gemakkelijk achter. Frappant was wel dat de vroegste jongen er niets van meekregen, maar de jongen van de tweede en derde ronde des te meer.
Te eenvoudige vluchten
Het veel te eenvoudige weer op de vluchten met de jonge duiven is niet mijn ding. Gien daarentegen verliep met wind op kop en onder de 1200mpm, dat zijn voor mij de selectieve vluchten. Met wind vanachter kan zelfs een kraai prijs winnen. Je wordt dan op de voorgrond weggespeeld.
In Friesland kan men er inmiddels over meepraten. Als er kwaliteit op de achtergrond zit met een ZW wind, is de gehele afdeling nagenoeg kansloos.
Nu dus toch gewoon 1e en 2e Provinciaal hokkampioen behaald met enkele vroege jongen uit eigen kwekers. Dit zegt natuurlijk ook genoeg over de rest van de liefhebbers in Brabant 2000, wat ik toch als één van de sterkste afdelingen van Nederland zie. Vooral als je kijkt in wat voor rap tempo hier de 1 op 100 duiven vallen.
Dus ook bij andere liefhebbers in onze afdeling is dit jaar schijnbaar niet alles van een leien dakje gegaan met de jonge duiven.