03 apr De temperatuur gaat stijgen

Het weer lijkt eindelijk te verbeteren. Althans, aankomend weekend ziet er voor nu veelbelovend uit.

Mogelijkheden om de duiven nog een trainingsvlucht te geven, lijken er helaas niet veel te zijn. Maar goed, zoals ik al eerder aangaf: duiven die gezond zijn, kun je perfect op 145 km zetten zonder een al te lang voortraject.

Wanneer duiven gelost worden, hebben ze geen flauw idee hoe ver ze moeten vliegen. Daar komt bij dat ze het grootste deel van de vlucht in een grote groep huiswaarts keren.

De eerste vluchten zijn dan ook voor de hokken waar de duiven het snelst binnenlopen en zo min mogelijk tijd verspillen. In het algemeen komen ze hier goed binnen, al hebben ze wel vaak moeite met vallen als er een stevige wind staat.

Kampioenschappen in de duivensport

Ik las een mooi stukje op de website van A.S.: “Kampioenschappen? Nergens zijn die meer discutabel dan in duivensport. Als je goede duiven hebt voor de HaFo zit je op rozen in een streek waar het gros zich toelegt op overnacht. Ooit schreef ik dat de beste duiven zitten waar liefhebbers zich specialiseren. En dus lang niet altijd bij de kampioenen !!!”

Ik heb vaker aangehaald dat de nationale Asduiven, in wat voor competitie dan ook, niet altijd de beste zijn zolang men niet met een eerlijke puntentelling komt.

Brabant 2000 zou er dan ook beter aan doen om Rayon 1&2 en 3&4 samen te voegen tot twee Rayons en daar de punten uit te halen. Dit zou een heel ander beeld opleveren.

Het mag beginnen van mij

Ik heb zin in het nieuwe vliegseizoen. De duiven lijken er klaar voor, al weet je dat nooit 100% zeker. Na enkele weken spel zal duidelijk worden of er werk aan de winkel is, of niet.

Al de jongen zijn ingeënt en worden binnen twee weken nog geënt met het kwastje tegen de pokken. Rond eind mei worden ze ingeënt voor paratyfus.

De trainingen

Ik zet ze nu regelmatig een nachtje in de mand om alvast te wennen, begin mei zal deze training ook bij de jongen aanvangen.

De helft van de jongen zou ik nu al mee kunnen geven, maar omdat ze allen bijeenzitten en ik geen zin heb om de vroegste eruit te vissen, start ik iets later. Ze kunnen dan wel allemaal in één keer mee.

Ik los ze per twintigtal om risico’s te verspreiden. Ik wil niet dat de gehele klad verkeerd vliegt of in de draden hangt. Tevens doe ik dit om de intelligentie aan te wakkeren. Hierna zal ik de groepen verkleinen naar tien tegelijk, en uiteindelijk nog kleiner.

Wat verloren gaat, daar slaap ik niet slechter van. Je moet de bruikbare eruit filteren en die een chipring omdoen half juni.