Met zulk weer kun je beter binnenblijven, dat geldt ook voor de duiven. Een beetje regen deert ze niet, maar van die stortbuien wel. Laten we hopen dat mei een betere maand wordt qua weer, dan beginnen tenslotte ook de mooiste vluchten.

Ze zijn al ingevlogen, daarom maak ik mij om het trainen niet druk. Hier zijn ze nog wat aan de zware kant, maar ook dat is geen probleem. Vanaf de 300 km krijg je er namelijk geen vlees meer aan.

Ik heb in het verleden vaak genoeg duiven ingekorfd die amper loskwamen in de week ervoor, maar toch prima presteerden in het weekend.

De eerste vreemden van afgelopen weekend liepen al binnen. Ik geef die op als ze uitgeput zijn. Frisse duiven krijgen eerst wat te eten en drinken en gaan daarna weer los.

Vorig jaar waren er ook wat van die oude duivenvluchten waarbij er gewoon drie vreemde duiven binnensprongen. Of die dan zo suf of juist zo dom zijn, dat weet ik niet.

Snelheidsduiven

In China hadden ze vorig seizoen vaak de wind mee, vandaar dat men daar nu vooral naar snelle duiven zoekt. Zelf haalde ik enkele jaren terug ook wat duiven bij echte snelheidsspelers in België, met als doel meer snelheid in mijn duiven te krijgen.

Uiteindelijk waren mijn eigen duiven sneller thuis op de korte vluchten dan die bijgehaalde sprinters. Boven de 300 km bleven zij ook haast allemaal weg.

Ik denk dan ook dat de snelheid vooral een kwestie is van trainen, krap voeren en altijd op dezelfde afstand houden (wat wij in Nederland onmogelijk kunnen).

Ik hoef ze in ieder geval niet meer. Ik wil duiven die op alle afstanden kunnen winnen, vooruit kunnen vliegen en alleen durven vliegen.

Door de jaren heen heb ik best wat toppers gehad en die kwamen haast altijd uit dezelfde lijn, hoe de wind ook stond. Die waren simpelweg net wat slimmer dan de rest.

Quiévrain

Vrijdag manden wij in voor Quiévrain (143 km). Ik maak het me vandaag de dag makkelijk en stop de duiven rond 15.30u in de mand en zet die donker. Vervolgens ga ik de andere duiven verzorgen en zelf wat eten. Zo kan ik op mijn gemak gaan inkorven in plaats van met alles te haasten.

De voor mij eerste trainingsvlucht zit erop. De vlucht lag aan de oostelijke kant, daarom had ik zeker niet verwacht de 1e t/m 3e prijs te winnen tegen 5.308 duiven in het rayon.

Winnaars

De eerste vier arriverende duiven zijn zeker geen verkeerde. De duivin die de 1e won, deed dat vorig jaar als jong ook eens. Haar nestligger won zelfs de Grand Prix vlucht vanuit Melun, maar raakte de week erop verloren.

Beide komen ze uit een doffer van Verkerk uit Nikki x Bulls Eye, die de 1e en 2e NPO van Brive wonnen. Die doffer werd bij Verkerk aangekocht door mijn Chinese vriend Lin Tao en zit inmiddels in China, nadat ik er een jaar gebruik van mocht maken.

Verkerk pakte zelf overigens ook meteen goed uit met de 1e prijs in de Gouwe en IJssel, dat belooft weer wat voor dit nieuwe jaar.

De moeder van de winnares is een duivin uit een zoon van Rocketeer en won zelf een 7e NPO Vierzon.

Een volle zus van Blue Diamond werd 2e, zij komt uit het Golden Pair (zoon Millennium koppel x dochter Super Rossi). Een groot deel van mijn duivenbestand bestaat uit kruisingen van nazaten Super Rossi x kinderen Millennium koppel.

Mijn 3e is Blue Jewel en die komt uit een zoon van het Millennium koppel x dochter Witbuik.

Oude duiven

Er zitten nog enkele duiven van 2021 op het vlieghok hier. Op basis van hun voorgaande prestaties zouden die ook tot de kwekers kunnen behoren, maar ik denk dat ze nog meer in hun mars hebben.

Je moet tenslotte ook enkele ervaren duiven in de ploeg hebben. Een hok vol jaarlingen kan er namelijk ook volledig naast zitten bij een raar verloop.

Ter voorbereiding werden de oude duiven 2x op 30 km gelost. Ze trainen hier al 30 jaar eenmaal daags. Zoals eerder aangegeven heeft dat vele rijden geen enkele meerwaarde, datzelfde geldt voor het vele trainen aan huis. Wat er niet in zit, haal je er toch niet uit.

De duiven waaraan ik bij de selectie wat twijfelde, kwamen nu al te laat. Ik hoop dat ze daar geen gewoonte van gaan maken, anders eindigt hun seizoen voortijdig.

Vorig vliegseizoen had ik regelmatig een veerluisje op de duiven. Ik gaf ze dan een druppel van Schroeder + Tollisan in de nek. Volgens Vincent zelf – ik sprak hem in Houten – is het beter om twee druppels direct op het borstvlees te doen. De werking zou dan vele malen beter zijn.

Jonge duiven

Bij de jonge duiven gaan de laatste tien er deze week af, die gaan begin juli zeker nog mee. Ik zet die gewoon tussen de rest, vaak zitten ze dan al snel in de lucht. Wel verspeel je die iets gemakkelijker.

Natuurlijk kan ik ze ook apart op een leegstaand hok zetten, maar naarmate de jaren verstrijken wordt een mens nu eenmaal gemakkelijker en leer je de zin van de onzin te onderscheiden.

Zaterdag staat voor ons Bierges op het programma, een vlucht om de klok te testen. In de vereniging zijn meer dan 1.000 duiven opgegeven, wat natuurlijk een mooi aantal is.

Het lijkt een snel vluchtje te worden. Met de wind in de rug moeten ze die met 45 minuten kunnen afronden. Bierges ligt compleet uit de lijn en geheel in het oosten. Met een zuidwestenwind is het dus opletten geblazen, of ze komen allemaal uit de achtergrond terug.

De doffers hebben vandaag nog een training in de regen gehad en komen morgen niet meer buiten.

Schone lei

Vanaf volgende week is het om de knikkers, zoals ze dat vroeger zeiden.

We beginnen allemaal weer met een schone lei aan de nieuwe selectieronde, want meer is het niet. In de winter hebben we namelijk allemaal goede, om er binnen nu en enkele weken achter te komen dat het toch anders in elkaar zit.

Hier zijn heel wat toppers van afgelopen jaar naar de kweek gegaan en zijn er hoofdzakelijk jaarlingen overgebleven. Millennium Ava was één van die toppers die nu op de kweek zit.

De meeste jaarlingen kwamen als jong goed naar huis, maar door de miskleunen van ons vorige bestuur zijn die niet verder gekomen dan 350 km. Afwachten dus hoe zij daarboven presteren.

Wind of regen, de jongen gaan er hier gewoon uit. Alles in het doel van hun opleiding. Met lichte regen worden ze ook gewoon opgeleerd, zelden heb ik dan een slecht verloop. Je moet juist oppassen wanneer de zon hoog aan de hemel staat en de lucht helder is.

De jongen krijgen om de dag Naturaline met knoflook en elke dag 80% Championsmix + 20% NPO-mix met daaroverheen Origanum Red + Champions Mineralenmix. Tweemaal per week gaat daar nog Prestavit overheen + 2x per week Sedochol in het drinkwater.

Verder slenteren ze de gehele dag buiten en krijgen ze genoeg te eten. Alles op vrijwillige basis. De tijd van trainen is voor mij pas eind mei en dan duurt het nog 5 weken voordat hun eerste prijsvlucht start.

Eind deze maand worden alle jongen al wel met het kwastje voor pokken gevaccineerd. De kans is groot dat er adeno uitbreekt als reactie hierop. Je kan dit maar beter ruim voor het seizoen achter de rug hebben.

Her en der is er al one eye cold geconstateerd bij jonge duiven. Ik had daar vorig jaar rond deze tijd ook flink last van bij de jongen, maar liet het uitzieken. In het seizoen kregen ze het nogmaals, maar niet zo hevig meer.

Referenties Super Rossi

Zo ontving ik onlangs bericht dat een doffer van mij in Caïro een begenadigd kweker was op de one loft races. Ik herinner me dat hier in 2019 mensen uit Egypte waren voor jongen uit Super Rossi.

Dit was het laatste jaar dat hij bevruchtte en het enige wat ik nog had zitten waren twee enorme zomerjongen die ik eigenlijk niet durfde te laten zien, zo groot waren ze.

Toch wilden ze er één en ze namen de doffer mee. De duivin bleef hier en dat is een echte kip: groot en log, maar de doffer was nóg groter. Uit die duivin kweekte ik nog diverse 1e prijswinnaars en top 10 NPO duiven, waaronder Winning Daisy met 3x top 10 NPO.

Die doffer werd dus een sterkweker op de one loft races in het Midden-Oosten. Dus ja, bouw of grootte, de genen blijven dus bepalend voor de kweek. Binnen topsport heb je nu eenmaal ook verschillende type atleten.

Overigens hebben ze in China ook topresultaten behaald met nazaten van Super Rossi, evenals diverse nationale Asduiven en Olympiade duiven in Italië en Wales.

Ik ontvang best wat mails van liefhebbers met problemen. Duiven die niet willen leggen, overlast van roofvogels, duiven met paratyfus, jongen met adeno, etc. Let wel, ik ben natuurlijk geen dierenarts. Van een afstand op andermans hok kijken wat er loos is, kan ik niet.

Het zijn overigens vaak dezelfde liefhebbers die jaarlijks dezelfde, terugkerende problemen ervaren. Sommige willen het gewoon niet leren, schijnbaar.

Hier gaat tot nu toe alles vanzelf. De kweek verliep super en de vliegduiven lijken klaar te zijn voor een nieuw seizoen. De tijd zal uitwijzen of dat ook zo is.

Ik werk al jaren met één vast systeem qua verzorging, voeding en bijproducten. Doordat ik hier niet van afwijk, kan ik weinig fouten maken. Het kan dan alleen nog aan de duiven zelf liggen. Ik hou van eenvoud, daarom is ook de verzorging gemakkelijk. Wat dat aangaat zou ik best 300+ duiven kunnen bijhouden.

Duiven pakken om in te manden of op te leren wordt echter steeds vervelender met mijn aanhoudende rugklachten. Dat is de enige reden waarom ik in de komende jaren zal minderen of zelfs stoppen. Vooralsnog lukt het nog wel en helpt een buur gelukkig mee met inkorven, indien nodig.

Ik ben benieuwd wat 2024 gaat brengen en of er nieuwe toppers zoals Olympic Dragon opstaan. De kwaliteit van de jongen lijkt op het eerste gezicht hoog, al zal daar heus nog het een en ander mee gebeuren.

De oude duiven zijn nu 2x op 30 km geweest en vertrekken dit weekend naar Bierges (95 km). De eerste vluchten moeten ze nog even wennen aan het weduwschap. Die korte vluchtjes met vaak de wind erachter is een kwestie van binnenlopen. Jaarlingen snappen het spel meestal niet meteen. Na enkele weken moeten ze dat natuurlijk wel doorhebben, ze werden als jong immers ook op de deur gespeeld.

De echte goede duiven laten zich vaak vanaf het begin al zien. Ik focus me niet echt op de vitesse, maar probeer er de eerste vluchten zeker bij te zijn.